1) World War Z
Έκπληξη η ταινία, έκπληξη κι ο Brad Pitt σε αυτό το είδος. Εκείνος, ένας πρώην υπάλληλος των Ηνωμένων Εθνών που προσπαθεί να σώσει την οικογένειά του μέσα σε έναν πλανήτη που έχει κατακλυστεί από ψυχωτικά zombie, με την τρέλα και τον πανικό να κυκλοφορούν διάχυτα γύρω τους. Αν ψάχνεις μία apocalyptic παραγωγή που να μην είναι μόνο εφέ και σπλατεριές, αλλά να διακρίνεται κι από ποιότητα, το World War Z σίγουρα θα δικαιώσει κάθε λεπτό που θα του αφιερώσεις.
2) Outbreak
Δεν είναι λίγες οι φορές που μία παγκόσμια επιδημία συνδυάζεται με τη συνωμοσιολογία κι αν μία ταινία ξέρει πώς να το κάνει καλά, μάλλον είναι αυτή. Κάπως έτσι, βρισκόμαστε στο 1967, όταν ο ιός Motaba ανακαλύπτεται στην Αφρικανική ζούγκλα κι ο στρατός της Αμερικής εξαφανίζει κάθε ίχνος των μολυσμένων νεκρών στρατιωτών για να μη μαθευτεί. 20 χρόνια μετά, ένας συνταγματάρχης με έναν επιδημιολόγο πάνε για να διερευνήσουν ένα ξέσπασμα -καθόλου τυχαίο- στο Zaire. Καταλαβαίνεις πώς θα πάει η συνέχεια…
3) I Am Legend
Εδώ πάμε το θέμα κάποια levels πάνω. Δε μιλάμε απλώς για ιό που μετατρέπει ανθρώπους σε zombie, αλλά έναν που τους τροποποιεί γενετικά και τους αφήνει και κάποια νοημοσύνη, λες το πρώτο μόνο του δεν ήταν αρκετό. Το άλλο twist της υπόθεσης είναι ότι η συγκεκριμένη πανδημία δημιουργήθηκε αρχικά για θεραπεία του καρκίνου, αλλά κατέληξε να μετατρέψει το 9.8% της ανθρωπότητας που δε σκοτώθηκε σε κανιβαλιστικά βαμπίρ και να αφήσει το 0.2% με ανοσία.
4) 28 Days Later (2002)
Σε τέτοιες ταινίες ξεκινάμε από τα βασικά, δηλαδή Cillian Murphy, Naomie Harris και Brendan Gleeson μαζί σε ένα καστ που ακολουθεί το τέλος του κόσμου μετά την κατά λάθος εξαπόλυση ενός ιού στην ανθρωπότητα. Φοβερά ατμοσφαιρικό, επικά εστιασμένο στην καταστροφή και με πρωταγωνιστές που απέδωσαν την προσπάθεια των εναπομεινάντων για επιβίωση καλύτερα από τον οποιονδήποτε.
5) 28 Weeks Later (2007)
Το sequel της ταινίας συνέχισε με Rose Byrne, Idris Elba, Jeremy Renner και Robert Carlyle κι από εμάς είναι ένα τεράστιο ναι.
6) Contagion (2011)
Ο ίδιος ο παραγωγός του Contagion είπε ότι έδωσε τεράστια προσοχή στο να αποδώσει όσο πιο ρεαλιστικά γινόταν την εξάπλωση ενός ιού στον κόσμο. Καταλαβαίνεις, λοιπόν, ότι τέτοιες ταινίες δεν πέρασαν καθόλου επιφανειακά την κατάσταση, χωρίς, όμως, να σε αφήσουν χωρίς την ελπίδα ότι μπροστά σε τέτοιο μέγεθος καταστροφής δεν μπορεί να υπάρχει λύση. Βάλε ότι στα ηνία βρίσκεται η Marion Cotillard, o Matt Damon, η Gwyneth Paltrow, η Kate Winslet, ο Jude Law κι ο Laurence Fishburne και δε χρειάζεσαι κάτι άλλο για να το δεις.
7) Resident Evil (2002)
Μπορεί από το 2002 που κυκλοφόρησε η πρώτη ταινία να έχουν φτάσει άλλες 5 στον κινηματογράφο, όμως, η πρώτη ήταν μακράν η καλύτερη. Ίσως ακριβώς επειδή παρουσίασε εκείνο το σημείο Χ, από το οποίο ξεκίνησαν όλα και δεν υπήρχαν τόσες υπερβολές με τα εφέ. Σε κάθε περίπτωση, η Milla Jovovich Allie και η Allie έγιναν ο χειρότερος εφιάλτης του T-Virus και μόνο γι’ αυτό αξίζει να ξεκινήσεις το universe.
8) REC (2007)
Ξεκάθαρα μία από ταινίες που θυμάσαι. Και να θες να κάνεις διαφορετικά, δηλαδή, δε γίνεται. Αποτελεί μία από τις φορές που ο Ισπανικός κινηματογράφος κοντράρει τίμια τον Αμερικανικό και το αποτέλεσμα είναι 78 λεπτά αγωνίας, ανατριχίλας και -θα το πούμε, ναι- σφιξίματος της ψυχούλας μας.
Το να είσαι παγιδευμένος σε ένα κτίριο με μολυσμένους από άγνωστης ταυτότητας ιό και λυσσασμένους ανθρώπους δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτό στο οποίο θέλουμε να φανταζόμαστε τον εαυτό μας. #no σ’ αυτό #yes στην ταινία.
9. Cabin fever (2002)
Τον Eli Roth μπορεί να τον γνωρίζετε ως δημιουργό των δύο Hostel ή απ’ το ρόλο του ρελάρας με το ρόπαλο του μπέιζμπολ στο Inglourious Basterds. Αυτή εδώ η ταινία τρόμου ήταν το ντεμπούτο του που εντυπωσίασε πολύ κόσμο, μεταξύ αυτών και τον Quentin Tarantino. Ένας σαρκοφάγος ιός αποδεκατίζει μια παρέα εκδρομέων και το exreme gore συνυπάρχει με την παράνοια (κανείς δεν ξέρει ποιος τον κουβαλάει) και το μαύρο χιούμορ.
10. Carriers (2009)
Τέσσερις φίλοι περιφέρονται σε μια Αμερική όπου το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού έχει αφανιστεί από έναν θανατηφόρο ιό, σ’ αυτό το ζοφερό, πεσιμιστικό θρίλερ τρόμου με τον Chris Pine που θα μαυρίσει την ψυχή σας.
11. The Hot Zone (2019)
Όταν ακούς Ebola συνήθως έρχονται στο μυαλό Αφρικανοί (κυρίως) να ξερνούν τα σωθικά τους, αφού ο θανατηφόρος αυτός ιός κατάγεται από τη Μαύρη Ήπειρο (Ebola είναι ποταμός της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό όπου καταγράφηκε πρώτη φορά ο ιός το 1976), όμως οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε ιδέα πόσο κοντά έφτασαν οι ΗΠΑ στο να ξεσπάσει επιδημία στο έδαφός τους και μάλιστα λίγα χιλιόμετρα από την Ουάσιγκτον. Κι όμως, σύμφωνα μ’ αυτή την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μίνι σειρά του National Geographic, συνέβη το 1989 όταν ο ιός εντοπίστηκε από ομάδα στρατιωτικών επιστημόνων σε εισαγόμενες μαϊμούδες ενός ερευνητικού κέντρου της Βιρτζίνια. Η Juliana Margulies υποδύεται τη στρατιωτική γιατρό που εντοπίζει πρώτη τον ιό, υποψιάζεται ότι είναι Ebola όμως αντιμετωπίζει αρχικά τη δυσπιστία των ανωτέρων της και αργότερα την άρνησή τους να κηρύξουν κατάσταση εκτάκτου ανάγκης εκτιμώντας ότι ο ιός μπορεί να περιοριστεί χωρίς να ενημερωθεί ο κόσμος. Σφιχτοδεμένη, με γρήγορους ρυθμούς αλλά όχι σε βάρος των χαρακτήρων ή της αληθοφάνειας και με έμφαση στη λεπτομέρεια, το The Hot Zone πετυχαίνει να σου χμ.. μεταδώσει όλο τον φόβο, την αγωνία και την παράνοια του να αποφύγεις παρά μαϊμουδότριχα μια επιδημία με πιθανότατα εκατομμύρια θύματα.
12. The Crazies (1973) & (2010)
Οι κάτοικοι μιας μικρής πόλης τρελαίνονται από κάτι μέσα στο νερό τους και αρχίζουν να δολοφονεί ο ένας τον άλλον. Η πόλη μπαίνει σε καραντίνα από τον στρατό όμως τότε αρχίζει το πραγματικό πανηγύρι. Ο George Romero αφήνει τα ζόμπι για ορδές ζωντανών μανιακών σ’ αυτή τη συμπαθητική άσκηση πάνω στο φόβο και την παράνοια που είναι γνωστή και με τον καθόλου γραφικό ελληνικό τίτλο “Καραντίνα: Ο ουρανός έβρεξε θάνατο”.
Αρκετά καλό και το remake που διατηρεί πάνω-κάτω την ίδια πλοκή αλλά δίνει έμφαση στο ακραίο splatter.
Αν θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα της επικαιρότητας ακολούθησε μας:
