H ταινία της Εύας Νάθενα, «Φόνισσα», είναι η ελληνική ταινία που θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας κατά τη διαγωνιστική διαδικασία των βραβείων Όσκαρ, όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή του το Υπουργείο Πολιτισμού.
Ειδικότερα, σε δήλωση του ο υφυπουργός Πολιτισμού, Ιάσονας Φωτήλας, σχετικά με τη συνεδρίαση της επιτροπής και την επιλογή της ελληνικής υποψηφιότητας για τα βραβεία Όσκαρ, αναφέρει:
«Συνεδρίασε το απόγευμα της Τρίτης 10 Σεπτεμβρίου 2024 η Επιτροπή Επιλογής της ελληνικής ταινίας που θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας κατά τη διαγωνιστική διαδικασία των βραβείων Όσκαρ. Στη διαδικασία συμμετείχαν 6 μέλη της επιτροπής και αφού διαπιστώθηκε η απαρτία τα μέλη ενέκριναν τη συμμετοχή στη διαδικασία των Όσκαρ, της ταινίας “Η Φόνισσα” της Εύας Νάθενα, κρίνοντας ότι πληροί τις προϋποθέσεις για μια δυναμική παρουσία. Την Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου ακολούθησαν οι παραιτήσεις των κ.κ. Αν. Μίχου και Ν. Πλατύραχου, τους οποίους και ευχαριστούμε για την συμμετοχή τους».
Πρόκειται για μια ταινία που βρήκε μεγάλη αποδοχή από το ελληνικό κοινό από το 2023 όταν ξεκίνησε να προβάλλεται, ενώ το ενδιαφέρον για το έργο παραμένει αμείωτο. Ήδη έχει βραβευθεί στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στο Φεστιβάλ της Sangai (βραβείο καλύτερης σκηνοθέτιδας) ενώ έχει πολλές συμμετοχές σε άλλα φεστιβάλ, κάτι που θα συνεχιστεί και τους επόμενους μήνες.
«Το πιο θελκτικό στοιχείο του φιλμ είναι τα διαχρονικά μηνύματα που υπογραμμίζονται με σαφήνεια και αποτυπώνουν με σκληρό τρόπο τη νομοτελειακή κακοποίηση-υποτίμηση της γυναίκας στο πέρασμα των αιώνων. Δίχως εξάρσεις και με απλά εργαλεία, η «Φόνισσα» καταγράφει με αμεσότητα τον σκοταδισμό της πατριαρχικής κοινωνίας που θεωρεί «κατάρα» τη γέννηση ενός κοριτσιού ή την αναγκαιότητα της προίκας – θεσμός που καταργήθηκε το 1983! Μέσα από την καταγραφή ενός κόσμου που ζει σε συνθήκες απίστευτης φτώχειας, η απόδοση του δράματος της Φραγκογιαννού δεν αφορά μόνο στη διαιώνιση μιας απίστευτης αδικίας κατά των γυναικών, αλλά σκιτσάρει διεξοδικά το πρόσωπο της φρίκης που προέρχεται από τη θρησκευτική παράνοια, την ψυχολογική και σωματική κακοποίηση και, κυρίως, τη συλλογική ενοχή» έχει γράψει για την ταινία στην Athens Voice ο Κωνσταντίνος Καϊμάκης.
