Με το «Υπάρχω» να επιβεβαιώνει τις προβλέψεις ότι μπορεί να γεμίζει τις αίθουσες ακόμη και μετά το τέλος της εορταστικής περιόδου, μόνο μία είναι η ταινία, από τις πέντε πρεμιέρες της εβδομάδας, που αξίζει – και με το παραπάνω – τα λεφτά της, η αισθηματική δραματική κομεντί «Το Αγαπημένο μου Γλυκό» από το Ιράν.
Στα αξιοσημείωτα η παρουσία ως συμπρωταγωνιστή του γέρο-Σταλόνε στην εντελώς αδιάφορη περιπέτεια «Η Μεγάλη Ληστεία», ενώ το ενδιαφέρον του έχει το ελληνικό ντοκιμαντέρ «Ο Κόκκινος Δάσκαλος» του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου.
Το Αγαπημένο μου Γλυκό
(“My Favourite Cake”) Αισθηματική κομεντί, ιρανικής παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Μαριάμ Μογκαντάμ και Μπεχτάς Σαναεχά, με τους Λιλί Φαραντπούρ, Εσμαΐλ Μεχραμπί, Μανσούρ Ιλκχανί, Μέλικα Πάτζουκι κα.
Η εβδομηντάχρονη Μαχίν ζει μόνη στην Τεχεράνη από τότε που έμεινε χήρα και η κόρη της μετανάστευσε στην Ευρώπη. Μία μέρα όμως, η ερωτική της ζωή θα αποκτήσει νέα πνοή, και η καρδιά μαζί με το σπίτι της θα ανοίξουν και πάλι για έναν άνδρα. Μόνο που το αναπάντεχο φλερτ τους θα εξελιχτεί σε ένα βράδυ που από κάθε άποψη θα μείνει αξέχαστο.
Τατάμι: Ο Αγώνας της Ζωής της
(“Tatami”) Δραματικό θρίλερ, γεωργιανής, ισραηλινής και αμερικάνικης παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Ζαρ Αμίρ Εμπραχίμι και Γκι Νατίβ, με τους Αριέν Μαντί, Ζαρ Αμίρ Εμπραχίμι, Ελχάν Ερφανί, Ναντίν Μάρσαλ, Ρέι Νιούμαν κα.
Μια νεαρή Ιρανή, που συμμετέχει στο παγκόσμιο πρωτάθλημα τζούντο, έρχεται αντιμέτωπη με απειλές κυβερνητικών που απαιτούν την απόσυρσή της από τους αγώνες, προκειμένου να μην αγωνιστεί στον τελικό με μία Ισραηλινή αθλήτρια.
Η Μεγάλη Ληστεία
(“Armor”) Περιπέτεια, αμερικάνικης παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Τζάστιν Ράουτ, με τους Τζέισον Πάτρικ, Σιλβέστερ Σταλόνε, Βικτόρια Πέιτζ Γουότκινς, Ντας Μίχοκ κα.
Πατέρας και γιος που εργάζονται ως φύλακες σε μια εταιρεία θωρακισμένων φορτηγών παγιδεύονται σε αυτό όταν περικυκλώνονται από μία ομάδα ληστών.
Ο Κόκκινος Δάσκαλος
Ντοκιμαντέρ, ελληνικής παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Στέλιου Χαραλαμπόπουλου.
Βιογραφικό ντοκιμαντέρ για τον Νίκο Πλουμπίδη, ένα πρόσωπο, για κάποιους αμφιλεγόμενο και για ακόμη περισσότερους ένας «άγιος άνθρωπος», που έζησε τα δύσκολα χρόνια της μετεμφυλιακής Ελλάδας και ανέβηκε τον δικό του προσωπικό Γολγοθά, μέχρι τη σταύρωση. Δεν ήταν ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος κομμουνιστής ιδεολόγος που έχασε τη ζωή του για τα πιστεύω του και τους αγώνες του, άλλωστε είχε προηγηθεί η εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη, πριν απ’ τη δική του, αλλά είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση, καθώς περιμένοντας να βρεθεί απέναντι στο εκτελεστικό αποτέλεσμα το ίδιο του το κόμμα τον χαρακτήρισε «χαφιέ».
