Η ταινία “The Brutalist” του Μπρέιντι Κόρμπετ αποτελεί ένα φιλόδοξο επικό δράμα που εξερευνά την εμπειρία ενός Ούγγρου αρχιτέκτονα, του Λάζλο Τοθ (Έιντριεν Μπρόντι), ο οποίος, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μεταναστεύει στις Ηνωμένες Πολιτείες αναζητώντας το αμερικανικό όνειρο. Με διάρκεια τρεισήμισι ωρών και ενδιάμεσο διάλειμμα, η ταινία προσφέρει μια βαθιά ματιά στις προκλήσεις και τις θυσίες που συνοδεύουν την επιδίωξη της επιτυχίας σε μια νέα πατρίδα.
Η ερμηνεία του Μπρόντι έχει αποσπάσει ευρεία αναγνώριση, με πολλούς να τη συγκρίνουν με τον ρόλο του στο “Ο Πιανίστας”. Η Φελίσιτι Τζόουνς, στον ρόλο της συζύγου του, Ερζέμπετ, προσθέτει βάθος στην αφήγηση, αν και ορισμένοι κριτικοί σημειώνουν ότι η προφορά της αποσπά την προσοχή. Η σκηνοθεσία του Κόρμπετ και η κινηματογράφηση σε VistaVision και 70mm φιλμ προσδίδουν μια αίσθηση κλασικού κινηματογράφου, ενισχύοντας την οπτική μεγαλοπρέπεια της ταινίας.
Ωστόσο, η ταινία δεν είναι χωρίς τις αδυναμίες της. Ορισμένοι κριτικοί επισημαίνουν ότι το δεύτερο μισό της ταινίας χάνει τη συνοχή του, με την αφήγηση να γίνεται πιο περίπλοκη και λιγότερο εστιασμένη. Μάλιστα ο τίτλος της κριτικής του «New Yorker» ήταν «Η κενή φιλοδοξία του The Brutalist», Επιπλέον, η χρήση τεχνητής νοημοσύνης για τη βελτίωση των ουγγρικών διαλόγων προκάλεσε αντιδράσεις, αν και ο Μπρόντι υπερασπίστηκε την απόφαση, υπογραμμίζοντας την αφοσίωσή του στην αυθεντικότητα της ερμηνείας του.
Με 10 υποψηφιότητες για Όσκαρ, συμπεριλαμβανομένων των κατηγοριών Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Α’ Ανδρικού Ρόλου, το “The Brutalist” έχει ήδη εδραιώσει τη θέση του ως ένας από τους κύριους διεκδικητές της φετινής απονομής. Παρά τις όποιες αδυναμίες, η ταινία προσφέρει μια βαθιά και συγκινητική εξερεύνηση της μετανάστευσης, της τέχνης και της αναζήτησης του αμερικανικού ονείρου, καθιστώντας την μια αξιόλογη προσθήκη στον σύγχρονο κινηματογράφο.
