Γερμανός Βαγγέλης, Άλμπουμ: Βραχυκύκλωμα
Σ’ αυτόν τον τόπο που έλαχε κι εγώ εδώ να ζωΟι συγγενείσ κι οι φίλοι μου με λέγανε χαζόΠου άφησα τα σίγουρα να μάθω μουσικήΜα έλα που δεν είχαμε την ίδια λογική
Κουρδίζω την κιθάρα μουΚι ανοίγω τα πανιάΚι αισθάνομαι σαν δράκοσΠου βγαίνει παγανιά
Με πιάνει τρέλα νιώθω μια ζάληΑπ’ τισ πατούσεσ ωσ το κεφάλιΌταν αρχίζω τραγούδι πάλι
Δεν είναι καλοκαίρι τούτο το φετινόΚοντεύω να φλιπάρω κι όλο στριφογυρνώΟ στίχοσ δε βγαίνει με δεκατρείσ συλλαβέσΧρειάζομαι και άλλεσ πολύ παλαβέσ
Αυτόσ ο σκοπόσ δεν έχει ρίζεσ εδώΜα έλα που δένει και βγάζει καρπό
Στη σαλονίκη και στον περαίαΠερνούσα πάντα πολύ ωραίαΜε την δική μου τρελοπαρέα
Ανοίγω το ραδιόφωνο κι ακούω μια φωνήΝα λέει για τον καντάφι και τον χομεϊνίΑλλάζω συχνότητα γυρνώ το κουμπίΔεν αντέχω να ακούω φωνή σπαστική
Πέφτει το ρεύμα και ο γενικόσΚαι στο βραχυκύκλωμα τρελόσ πανικόσ
Τρίζουν οι κόρνεσ σπάνε τα φρέναΜάνα θα φύγω θα πάω στα ξέναΑυτόσ ο τόποσ δεν κάνει για μένα
Τρίζουν οι κόρνεσ σπάνε τα φρέναΜάνα θα φύγω θα πάω στα ξέναΑυτόσ ο τόποσ δεν κάνει για μένα
