Στίχοι, Μουσική: Ανδρέας Θωμόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Σιδηρόπουλος
Σου γράφω πάλι από ανάγκηη ώρα πέντε το πρωίτο μόνο πράγμα που ‘χει μείνειόρθιο στον κόσμο είσαι εσύ
Τι να τις κάνω τις τιμές τουςτα λόγια τα θεατρικάμες στην οθόνη του μυαλού μουχάρτινα είδωλα νεκρά
Να μ’ αγαπάς όσο μπορείς να μ’ αγαπάς
Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτηβλέπω ένα πρόσωπο γνωστόκι ίσως η ασχήμια του να φύγειμόλις πλυθώ και ξυριστώ
Βρωμάει η ανάσα απ’ τα τσιγάραβαραίνει ο νους μου απ’ τα πολλάστον τοίχο κάποια Μόνα Λίζασε φέρνει ακόμα πιο κοντά
Να μ’ αγαπάς όσο μπορείς να μ’ αγαπάς
Αν και τελειώνει αυτό το γράμμαη ανάγκη μου δε σταματάσαν το πουλί πάνω στο σύρμασαν τον αλήτη που γυρνά
Θέλω να ‘ρθείς και να μ’ ανάψειςτο παραμύθι να μου πειςσαν μάνα γη να μ’ αγκαλιάσειςσαν άσπρο φως να ξαναρθείς.
