Το ” Dogs ” (αρχικά συντέθηκε ως ” You’ve Got to Be Crazy “) κυκλοφόρησε στο άλμπουμ Animals το 1977. Ήταν ένα από τα πολλά που εξετάστηκαν για τη συλλογή του συγκροτήματος το 2001 άλμπουμ Echoes: The Best of Pink Floyd .
Η μουσική γράφτηκε το 1974 από τους Ντέιβιντ Γκίλμουρ και Ρότζερ Γουότερς , σε στίχους του Γουότερς, με τον αρχικό τίτλο “You’ve Got to Be Crazy” και ήταν μέρος της λίστας Wish You Were Here . Ο Γουότερς τροποποίησε τους στίχους σε ορισμένα μέρη, μετέφερε το κλειδί για να ταιριάζει τόσο στα φωνητικά του Γκίλμουρ όσο και στα φωνητικά του και το πήρε ξανά τον τίτλο “Dogs”. Η έκδοση στο Animals είναι 17 λεπτά.
Το Dogs ταιριάζει στην οργουελική αντίληψη του άλμπουμ για σύγκριση της ανθρώπινης συμπεριφοράς με διάφορα ζώα , επικεντρώνεται στον επιθετικό, αδίστακτα ανταγωνιστικό κόσμο των επιχειρήσεων , περιγράφοντας έναν επιχειρηματία με μεγάλη δύναμη. Οι δύο πρώτοι στίχοι περιγράφουν λεπτομερώς την αρπακτική φύση του — εξωτερικά γοητευτικήκαι αξιοσέβαστο με τη «δέσμη του κλαμπ και μια σταθερή χειραψία, ένα συγκεκριμένο βλέμμα στα μάτια και ένα εύκολο χαμόγελο», ενώ πίσω από αυτή την πρόσοψη βρίσκεται περιμένοντας «να διαλέξω το εύκολο κρέας…να χτυπήσω όταν είναι η κατάλληλη στιγμή», και να μαχαιρώσει πισώπλατα όσους τον εμπιστεύονται.
Οι επόμενοι στίχοι απεικονίζουν το κενό της ύπαρξής του να τον πλησιάζει καθώς μεγαλώνει, να αποσύρεται στον νότο πλούσιος αλλά χωρίς αγάπη: «απλώς ένας άλλος λυπημένος γέρος, ολομόναχος και πεθαίνει από καρκίνο» και πνίγεται κάτω από το βάρος μιας μεταφορικής πέτρας.
You gotta be crazy, you gotta have a real needYou gotta sleep on your toes, and when you’re on the streetYou gotta be able to pick out the easy meat with your eyes closedAnd then moving in silently, down wind and out of sightYou gotta strike when the moment is right without thinking
And after a while, you can work on points for styleLike the club tie, and the firm handshakeA certain look in the eye and an easy smileYou have to be trusted by the people that you lie toSo that when they turn their backs on you,You’ll get the chance to put the knife in
You gotta keep one eye looking over your shoulderYou know it’s going to get harder, and harder, and harder as you get olderAnd in the end you’ll pack up and fly down southHide your head in the sand,Just another sad old manAll alone and dying of cancer
And when you loose control, you’ll reap the harvest you have sownAnd as the fear grows, the bad blood slows and turns to stoneAnd it’s too late to lose the weight you used to need to throw aroundSo have a good drown, as you go down, all aloneDragged down by the stone (stone, stone, stone, stone, stone)
I gotta admit that I’m a little bit confusedSometimes it seems to me as if I’m just being usedGotta stay awake, gotta try and shake off this creeping malaiseIf I don’t stand my own ground, how can I find my way out of this maze?
Deaf, dumb, and blind, you just keep on pretendingThat everyone’s expendable and no-one has a real friendAnd it seems to you the thing to do would be to isolate the winnerAnd everything’s done under the sunAnd you believe at heart, everyone’s a killer
Who was born in a house full of painWho was trained not to spit in the fanWho was told what to do by the manWho was broken by trained personnel
Who was fitted with collar and chainWho was given a pat on the backWho was breaking away from the packWho was only a stranger at home
Who was ground down in the endWho was found dead on the phoneWho was dragged down by the stone
