Γιάννα Βασιλείου: «Την τελευταία μου μέρα πάνω στη Γη θα έκανα ελεύθερη πτώση»

POP UP TEAM
/
22 Δεκεμβρίου, 2020
/

Μοιράσου το ...

Η νέα, χαρισματική δημιουργός και ερμηνεύτρια απαντά Στις παρακάτω ερωτήσεις με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της single «Τώρα»

Πόσο γρήγορα περνάμε από τη βοή στη σιωπή. Από την πληρότητα στη μοναξιά. Από τη σιγουριά στην αβεβαιότητα. Αυτό είναι ένα τραγούδι για το ασταθές και το μεταβλητό της ζωής. Τίποτα δεν είναι σημαντικότερο από την παρούσα στιγμή. Η αλλόκοτη αυτή εποχή ίσως ήρθε και για να μας θυμίσει ότι αναζητώντας διαρκώς το ιδανικό, ξεχνάμε να νιώσουμε ευγνωμοσύνη για το Τώρα μας»: Με αυτό τον τρόπο, μέσα από το YouTube, η χαρισματική δημιουργός και ερμηνεύτρια Γιάννα Βασιλείου μάς παρουσιάζει το νέο της single, «Τώρα», σε μουσική και στίχους του Δημήτρη Μπαλογιάννη.

http://youtu.be/zhLLp0SiZJk

Μια χαρακτηριστική περίπτωση της νέας γενιάς καλλιτεχνών που συνδυάζουν την ενδοσκόπηση με την εξωστρέφεια, έστω και αν αυτή η εξωστρέφεια εκφράζεται μέσα από τα social media, όπως άλλωστε επιβάλλουν ακόμη περισσότερο οι συνθήκες της εποχής της πανδημίας.

Και ενώ ο καθένας από εμάς αναζητά το δικό του καταφύγιο στο τέλος αυτής της δύσκολης χρονιάς, η Γιάννα το βρίσκει στη μουσική. Ηχογραφεί τα τραγούδια του επόμενου άλμπουμ της και κυκλοφορεί λίγο πριν από τις γιορτές ένα τραγούδι που υμνεί την αξία της στιγμής. Βρίσκει, ωστόσο, καταφύγιο και στο χτες: σε μια όμορφη οικογενειακή ανάμνηση, γύρω από το μαρμάρινο τραπέζι, όπως μας την περιέγραψε.

Τι σου έχει λείψει περισσότερο από την προ-πανδημική εποχή;
Να τραγουδήσω live και να βγω για φαγητό με τους φίλους μου.

Τι θα σου λείψει περισσότερο όταν η καραντίνα λήξει;
Να είμαι ασταμάτητα με τα σκυλάκια μου.

Ποιο κλισέ των social media αντέχεις λιγότερο;
Πόσους followers έχεις;

Αν έκλεινες το λογαριασμό σου στο Facebook/Instagram, τι θα έγραφε το τελευταίο σου status;
Γεια σας φίλοι μου, με καλεί η ζωή. Αν και η πραγματικότητα είναι πως τα απολαμβάνω τα social στο βαθμό που τα χειρίζομαι. Δε θα τα έκλεινα εφόσον μου δίνουν τη δυνατότητα να επικοινωνώ με τόσο κόσμο καθημερινά.

Ποιον τίτλο θα είχε η αυτοβιογραφία σου;
Ιδού ο άνθρωπος Γιάννα. Κλεμμένο από τον Νίτσε.

Τι αγαπάς περισσότερο στην αγάπη;
Ο σεβασμός, η αλήθεια και το μαζί.

Ποιο ελάττωμα σε γοητεύει περισσότερο (στον εαυτό σου ή στους άλλους);
Η παιδικότητα και η ευαισθησία.

Ποια υπερδύναμη θα ήθελες να έχεις;
Το τηλεπαθητικό μυαλό του Εξέβιερ από τους X-Men.

Ποια είναι η μεγαλύτερη ένοχη απόλαυσή σου;
Η πίτσα. Ολόκληρη πάντα.

Ποιον φόβο σου κατάφερες να νικήσεις;
Τα βράχια και τα φύκια από κάτω μου όταν κολυμπάω.

Ποιο όνειρο κατάφερες να απαρνηθείς;
Ακόμα κανένα.

Ποια ανάμνηση είναι το ομορφότερο καταφύγιό σου;
Όλη μου η οικογένεια μαζεμένη γύρω από το καφέ μαρμάρινο τραπέζι.

Σε ποια ηλικία θα ξαναγύριζες αν μπορούσες;
Ένα μήνα πριν κλείσω τα 18, για να μάθαινα από τότε να μη χάνω χρόνο και να διεκδικώ χωρίς να φοβάμαι τίποτα.

Σε ποια εποχή της ιστορίας θα ταξίδευες αν είχες μια χρονομηχανή;
Σαν άντρας, στο Βατικανό την Αναγέννηση.

Ποια φράση σε κινητοποιεί να σηκωθείς, κάθε πρωί, από το κρεβάτι;
Έχω μία δική μου μελωδία για καλημέρα που τραγουδάω στο σπίτι. / Καλημέρα, πιάσε ρυθμό.

Ποια σκέψη σε βοηθάει, κάθε βράδυ, να χαλαρώσεις και να αποκοιμηθείς;
Δεν είναι σκέψη, αλλά η συντροφιά και η αγκαλιά.

Ποια είναι η πολυτιμότερη συμβουλή που σου έχουν δώσει;
Το τίποτα μην το κάνεις πρόβλημα, το πρόβλημα να το κάνεις τίποτα.

Ποιον άνθρωπο-ίνδαλμα δεν απομυθοποίησες ποτέ;
Τον παππού μου. Γι’ αυτό και από τα τέσσερα συνολικά ονόματά μου, χρησιμοποιώ το δικό του στη μουσική και στην καθημερινότητά μου.

Μέσα σε ποια ταινία θα ήθελες να ζήσεις, έστω και για λίγο;
Σίγουρα κάποια ρομαντική ταινία γυρισμένη στην αγγλική επαρχία.

Ποιο λάθος δεν συγχώρησες ποτέ – στον εαυτό σου ή στους άλλους;
Στους άλλους την εκμετάλλευση, σε εμένα την ανεκτικότητα.

Τι δεν λείπει ποτέ από την τσάντα/την τσέπη σου;
Κινητό με θήκη-πορτοφόλι, πλέον και αντισηπτικό.

Πώς θα περνούσες την τελευταία σου μέρα πάνω στη Γη;
Κάνοντας ελεύθερη πτώση.

Ποιος στίχος τραγουδιού σού έχει κολλήσει σαν τσίχλα;
«Θα ΄ρθει η στιγμή όλα αυτά να ξεχαστούνε». Στίχος του Δημήτρη Μπαλογιάννη για το «Τώρα» μας.

Ποια φράση βιβλίου σε έχει στοιχειώσει;
«Ό,τι αξίζει πονάει κι είναι δύσκολο», Μάρω Βαμβουνάκη, «Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο».

Ποια προσωπική δοκιμασία σού βγήκε σε καλό;
Προέκυψε ένα θέμα υγείας πριν από τρία χρόνια που για να το ξεπεράσω έπρεπε πρώτα να ξυπνήσω. Τα κατάφερα, αφού πρώτα έπαθα και έμαθα.

Ποιο όνειρό σου που έγινε πραγματικότητα σε απογοήτευσε περισσότερο;
Η μουσική βιομηχανία και ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί.

Τι σου αρέσει περισσότερο στο πέρασμα του χρόνου;
Η εξέλιξη και η εμπειρία.

Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Σπετσιώτισσα. Με πολλά σκυλάκια και άλογα.

http://youtu.be/VVOcFpMNh68

 

Με πληροφορίες από womantoc

Tags :

Μοιράσου το ...

Τα δημοφιλή της εβδομάδας