H ιστορία του «μουσικανθρώπου» Jason Eli Becker, ο οποίος γεννήθηκε στις 22 Ιουλίου του 1969 στο Richmond της California, καταγράφεται σε ένα από τα πιο συγκλονιστικά ντοκιμαντέρ που έχουν ποτέ γυριστεί. Το πολυβραβευμένο ντοκιμαντέρ τιτλοφορείται «Jason Becker: Not dead yet» του Jesse Ville και κυκλοφορεί πλέον σε DVD, αφού παρουσιάστηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες ανά τον κόσμο πέρυσι το Μάρτιο.
Ο Jason ήταν αυτό που λέμε παιδί-θαύμα. Από πολύ μικρός έγινε σημείο αναφοράς για το ταλέντο του στην κιθάρα και έδειχνε, από την αρχή της καριέρας του, ικανός να «κατακτήσει» τον κόσμο με τη μουσική του. Μέχρι τα 20 του χρόνια είχε καταφέρει να ξεχωρίσει σε πολλούς μουσικούς διαγωνισμούς, ενώ οι γονείς του έκαναν ειδική συμφωνία με το σχολείο του για να μπορέσει να βρει χρόνο να ηχογραφήσει δύο ιστορικά πλέον άλμπουμ, με την τότε πρώτη του μπάντα, τους Cacophony («Speed metal symphony», 1987 και «Go off», 1988). Συνοδοιπόρος του Becker εκείνη την εποχή στους Cacophony ήταν ο Marty Friedman, ένα «κιθαριστικό» όνομα που μουσικά μεγαλουργεί έως και σήμερα. Τα συγκεκριμένα άλμπουμ θεωρούνται σημεία αναφοράς σε αυτό που ονομάζεται «shredding» στην ηλεκτρική κιθάρα. Το 1988, ηχογραφεί και το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ, το «Perpetual Burn». Το άλμπουμ είναι αμιγώς ορχηστρικό, ενώ οι κλασικότροπες επιρροές του Becker, όσον αφορά τη συνθετική του προσέγγιση, είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς. Το «Perpetual Burn» διέπεται επίσης και από μια πιο jazz, fussion αισθητική, ενώ η κυκλοφορία του κατέστησε σχεδόν αυτόματα τον Becker ως το νέο «Βig Thing» στο χώρο της ηλεκτρική κιθάρας.
http://youtu.be/fTx0ms0tfCE
Τα πρωτοσέλιδα σε μουσικά περιοδικά δεν άργησαν να έρθουν. Αποτέλεσμα της φήμης που απέκτησε στους μουσικούς κύκλους ήταν ότι κατάφερε να θεωρείται ένας από τους πιο περιζήτητους κιθαρίστες της εποχής. Από την μπάντα του David Lee Roth, πρώην τότε τραγουδιστή των Van Halen, μόλις είχε αποχωρήσει ο Steve Vai και ο Roth αναζητούσε ένα όνομα ανάλογης μουσικής αξίας… Η απόφαση δεν ήταν δύσκολη και έτσι ο Jason Βecker βρέθηκε να αντικαθιστά έναν κιθαρίστα-θρύλο στην μπάντα ενός άλλου θρύλου.
Λίγους μήνες μετά υπήρξε μια απότομη αλλαγή στη ζωή του. Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του νέου album του David Lee Roth «A Little Ain’t Enough» (1991), ο Becker άρχισε να νιώθει τις πρώτες ενοχλήσεις… Ενώ ο ίδιος προσπάθησε να αποκρύψει τα συμπτώματα όσο μπορούσε, τελικά, μετά από παραίνεση των δικών του ανθρώπων, υποβλήθηκε στις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις. Κανένας δεν ήθελε να πιστέψει στη διάγνωση αυτών των εξετάσεων. Αmyotrophic Lateral Sclerosis (ALS), δηλαδή Πλευρική Αμυοτροφική Σκλήρυνση (νόσος του Lou Gehrig), με αναμενόμενο εναπομείναντα χρόνο ζωής, σύμφωνα πάντα με τις τότε ιατρικές γνωματεύσεις, από τρία έως πέντε χρόνια! Το σοκ ήταν πράγματι μεγάλο.
Μέσα στους επόμενους μήνες τα συμπτώματα πολλαπλασιάστηκαν, ενώ η επιθετική μορφή της συγκεκριμένης ασθένειας δεν άφηνε και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Για την ακρίβεια, η μόνη νότα αισιοδοξίας στη ζωή του Jason Becker εκείνη την περίοδο ίσως ήταν ο ίδιος ο Jason Becker. Ο αυτοσαρκασμός με τον οποίο αντιμετώπιζε τη μελλοντική του κατάσταση, όταν ακόμα μπορούσε να αντιδράσει έτσι, ίσως είναι από τα συγκλονιστικότερα καρέ που έχω δει ποτέ μου σε ταινία ή ντοκιμαντέρ. Με το πέρασμα του χρόνου, η κατάσταση της υγείας του χειροτέρεψε. Οι μύες του άρχισαν να ατροφούν, χρησιμοποιούσε πια αναπηρικό καροτσάκι, ενώ χρειάστηκε και τραχειοτομή για να μπορεί να αναπνέει. Τελικά, έφτασε στο σημείο να μπορεί να κινήσει μόνο τους μύες των ματιών του.
Κι όμως, ο άνθρωπος αυτός, όχι μόνο κατάφερε να επιβιώσει, αλλά κατάφερε με την απόλυτη αφοσίωση και στήριξη της οικογένειάς του και των φίλων του και να επικοινωνεί, αλλά και να ηχογραφεί -για όσο ήταν δυνατόν- τη μουσική που είχε στο μυαλό του! Ένα σύστημα που δημιούργησε ο πατέρας του, αναγράφοντας την αλφάβητο σε έναν πίνακα, βοήθησε στην επικοινωνία όταν ο Jason μπορούσε πια να ανοιγοκλείνει μόνο τα μάτια του, ενώ ένα άλλο ειδικά κατασκευασμένο σύστημα για τον ηλεκτρονικό του υπολογιστή του επέτρεψε να εξωτερικεύσει τη μουσική που ακόμα άκουγε μέσα στο μυαλό του (σ.σ.: πίεζε ουσιαστικά τα πλήκτρα του υπολογιστή με το σαγόνι του για όσο ακόμα μπορούσε να κάνει τη συγκεκριμένη κίνηση). Τo «Perspective» του 1995 είναι το πρώτο άλμπουμ στην παγκόσμια ιστορία της μουσικής που συνέθεσε άνθρωπος που έπασχε από ALS.
http://youtu.be/tYIZP1hrfZI
Έπειτα από 29 χρόνια από εκείνη τη διάγνωση, παραμένει ένα ζωντανό παράδειγμα ελπίδας, θάρρους και θέλησης για ζωή, ενώ η πόλη που μεγάλωσε και ζει, το Richmond, τον τίμησε, καθιερώνοντας μία μέρα του Μαΐου ως ημέρα Jason Becker!
Με πληροφορίες από ελculture.gr
