Ένας κατάλογος 30 βιβλίων, από τον Μεσαίωνα ως το 1950… >>
Δάντης: Η Θεία Κωμωδία
Βοκκάκιος: Το Δεκαήμερο
Μονταίνι: Τα Δοκίμια
Ραμπελαί: Γαργαντούας
Θερβάντες: Δον Κιχώτης
Σαίξπηρ: Άπαντα
Ντε Φόου: Ροβινσώνας Κρούσος
Σουίφτ: Ταξίδια του Γκιούλιβερ
Βολτέρος: Καντίντ και άλλες ιστορίες
Γκαίτε: Φάουστ Τζαίην
Ώστεν: Περηφάνια και Προκατάληψη
Μπαλζάκ: Μπάρμπα Γκοριό ή οποιοδήποτε από την «Ανθρώπινη Κωμωδία»
Σταντάλ: Το κόκκινο και το μαύρο
Β. Ουγκώ: Οι Άθλιοι
Πόε: Διηγήματα
Φλομπέρ: Μαντάμ Μποβαρύ
Ντίκενς: Νταίηβιντ Κόπερφιλντ
Μοπασάν: Διηγήματα
Ντοστογέφσκυ: Δαιμονισμένοι (ή/και όποιο άλλο από τα 4 αριστουργήματα: Έγκλημα και Τιμωρία, Αδελφοί Καραμαζόφ, Ο Ηλίθιος)
Τολστόι: Πόλεμος και Ειρήνη ή/και Άννα Καρένινα).
Τσέχοφ: Διηγήματα
Μέλβιλ: Μόμπυ Ντικ
Ντίκινσον: Ποιήματα
Τουαίην: Χωκ Φιν
Φ. Κάφκα: Η Δίκη (ή/και Το Κάστρο)
Προυστ: Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο
Τζόυς: Οδυσσέας Τόμας
Μαν: Το μαγικό βουνό (ή/και Δόκτωρ Φάουστους, Μπούντενμπρουκς)
Ρ. Μούζιλ: Ο Άνθρωπος χωρίς Ιδιότητες
Τ. Σ. Έλιοτ: Ποιήματα.
Αυτά είναι τα τριάντα βιβλία που (νομίζω πως) ο κάθε καλλιεργημένος άνθρωπος θα έπρεπε να έχει διαβάσει. Όχι μόνο επειδή είναι τα καλύτερα – αλλά επειδή είχαν μεγάλη επιρροή και καθόρισαν την πορεία του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Η επιλογή έγινε από την Ευρώπη, εκτός Ελλάδας. Στην Ευρωπαϊκή λογοτεχνία συγκαταλέγω και την Αμερικάνικη – μια και είναι η ίδια κουλτούρα.
Φυσικά ο αριθμός τριάντα είναι αυθαίρετος – έκοψα μεγάλους ποιητές όπως τους Βιγιόν, Ντον, Χέλντερλιν, Πούσκιν, Μπωντλαίρ, Ρίλκε, Μπρεχτ και Λόρκα, φιλοσόφους όπως τους Καρτέσιο, Σπινόζα, Καντ, Σοπενάουερ και Νίτσε (οι δύο τελευταίοι είναι και σπουδαίοι λογοτέχνες) τις αδελφές Μπροντέ, τον Στερν και τον Γκόγκολ…
Επίσης, μια και μιλάμε για λογοτεχνία, δεν αναφέρω σημαντικά βιβλία επιστημονικού λόγου που άλλαξαν την σκέψη της ανθρωπότητας όπως: “Ο Πλούτος των Εθνών” του Άνταμ Σμιθ, “Το Κεφάλαιο” του Μαρξ, “Η Καταγωγή των Ειδών” του Δαρβίνου και η “Ερμηνεία των Ονείρων” του Φρόυντ. Μη με ρωτήσετε για ελληνικές μεταφράσεις.
Όσα έργα γράφτηκαν Αγγλικά, Γαλλικά ή Γερμανικά, τα έχω διαβάσει στο πρωτότυπο. Για τις γλώσσες που δεν γνώριζα (π.χ. Ρώσικα, Ισπανικά) είχα πάλι ξενόγλωσσες μεταφράσεις. Εκτός από τον Ντοστογέφσκυ όπου διάβασα τις μεταφράσεις του Άρη Αλεξάνδρου.
Για την Θεία Κωμωδία καλή ελληνική μετάφραση δεν υπάρχει – βρείτε μία ξένη. **
Το κείμενο είναι αναδημοσίευση από το εξαιρετικό μπλογκ του Νίκου Δήμου doncat.blogspot.com, και το lifo.gr
