Σήμερα θεωρούμε ως δεδομένο ότι τα περισσότερα σύγχρονα αυτοκίνητα είναι ασφαλή κι ότι οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να εξασφαλίσουν την ακίνδυνη και απρόσκοπτη μετακίνηση των πελατών τους. Αυτό δεν ίσχυε όμως πάντα. Σας παρουσιάζουμε 21 αυτοκίνητα τα οποία θα σας τρομάξουν είτε λόγω δυναμικής, είτε λόγω ελλείψεων και παραβλέψεων στον τομέα της ασφάλειας.
Porsche 930 911 Turbo του 1975
Ας ξεκινήσουμε με ένα αυτοκίνητο θρύλο, γνωστό για τις ακραίες του συμπεριφορές. Με κινητήρα πίσω από τον πίσω άξονα, η Porsche 911 είχε ήδη από τη δεκαετία του ’70 τη φήμη ότι έχανε τον έλεγχο και δεν ήταν σταθερή στο δρόμο. Η απόφαση όμως να προστεθεί ένας τρίλιτρος κινητήρας τούρμπο 256hp έκανε τα πράγματα να ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο. Οι επόμενες εκδόσεις διέθεταν ακόμη μεγαλύτερη ιπποδύναμη, κάνοντας τους γιάπις του ’90 να παραληρούν.
Peugeot 205 GTi του 1984
Άλλο ένα θρυλικό αυτοκίνητο της δεκαετίας του ’80 αλλά αρκετά πιο οικονομικό. Σήμερα ένα καλοσυντηρημένο Peugeot 205 GTi θα έπιανε μια καλή τιμή στην αγορά και γι’ αυτό ευθύνεται η σπανιότητά του. Παρόλο που το πρόβλημα ήταν πιο έντονο στο υγρό οδόστρωμα, δεν θα ήταν και απίθανο να βρεθείτε ανάποδα μετά από ντεραπάρισμα ή σε κανένα χαντάκι λόγω της υπερστροφής καθώς τα πίσω ελαστικά έχαναν την επαφή τους με το δρόμο.
Shelby 427 Cobra του 1965
Υπάρχουν μερικοί που διψούν για αδρεναλίνη, γεγονός που εξηγεί γιατί εξακολουθούν να είναι δημοφιλή πολλά αντίγραφα της Shelby Cobra. Με επτάλιτρο κινητήρα Ford V8, και 425hp ο χειρισμός δεν είναι εύκολος και δεν απευθύνεται στον μέσο οδηγό. Η πιο εξτρίμ έκδοση της Cobra, το Super Snake, λέγεται πως ήταν τόσο τρομακτικό στην οδήγηση ώστε ο Bill Cosby το επέστρεψε αφού το οδήγησε μια φορά. Ο επόμενος ιδιοκτήτης θα κατέληγε στον Ειρηνικό Ωκεανό πέφτοντας στον γκρεμό.
Dodge Viper RT/10 του 1992
Παρόμοιο σε πνεύμα με το Cobra, αλλά νεότερο κατά τριάντα χρόνια, η Dodge Viper διατήρησε τον ισχυρό κινητήρα και την ελαφριά κατασκευή. Ο 8λιτρος κινητήρας V10 έβγαζε 400hp και πρόσφερε μια τελική που ξεπερνούσε τα 165mph. Οι πίσω τροχοί είχαν ελαστικά 335/35 αλλά δεν υπήρχαν συστήματα τύπου ABS ή traction control για να βοηθήσουν την κατάσταση. Το πρόβλημα ήταν ότι πολλοί οδηγοί υπερέβαιναν τις ικανότητές τους και άφηναν το Viper να δείξει ελεύθερα το άγριο πρόσωπό του.
Daewoo Matiz του 1998
Με πιασιάρικο στάιλινγκ από την Italdesign Giugiaro και την τεχνογνωσία της Daewoo, το Matiz επιδίωκε να γίνει νούμερο 1 σε πωλήσεις στην Ευρώπη. Αλλά δεν υπολόγισε τον ξενοδόχο που στην προκειμένη περίπτωση δεν ήταν άλλος από βρετανικό περιοδικό αυτοκίνησης που έλεγξε την σταθερότητα του Matiz στην όπισθεν και στην στροφή με ταχύτητα. Οι αναλογίες του δεν επέτρεπαν μεγάλες ταχύτητες και σε αντίθετη περίπτωση το αυτοκίνητο ντεραπάριζε. Παρόλα αυτά όμως, αποδείχθηκε αρκετά δημοφιλές.
Renault Sport Clio V6 του 2001
Καμία αυτοκινητοβιομηχανία σήμερα δεν θα τολμούσε να στριμώξει έναν 3λιτρο κινητήρα στις πίσω θέσεις ενός Clio supermini. Με εμφάνιση που παρέπεμπε σε μινιατούρα supercar, το Mk1 Clio V6 κληρονόμησε τη δυναμική ενός εξωτικού κινητήρα. Με σχετικά βαρύ κινητήρα V6 το Clio V6 πλαγιολισθαίνει δίχως χάρη και παρόλο που η επόμενη έκδοση είχε αντιμετωπίσει επιτυχώς κάποια από τα θέματά του, το θέμα της οδήγησης στο βρεγμένο παρέμεινε.
Porsche 996 911 GT2 του 2002
Μπορεί να φαίνεται υπερβολικό και ελαφρώς κλισέ αλλά το συγκεκριμένο μοντέλο είχε τη φήμη “σκοτώστρας”. Με κινητήρα 476hp το GT2 είχε πολύ περισσότερη ιπποδύναμη από όση μπορούσε να χειριστεί ο μέσος οδηγός. Αυτό όμως που προκαλούσε τα περισσότερα θύματα ήταν η επιθετική γεωμετρία της ανάρτησης. Όσοι επέζησαν είπαν ότι με κάποιες διορθώσεις το πρόβλημα λύνεται αλλά το GT2 απαιτεί πάντα σεβασμό στον δρόμο.
Hennessey Venom GT του 2011
Επιλέξτε κάποιο αριθμό από το 250 μέχρι το 300 και θα βρείτε την ταχύτητα μιας Hennessy Venom GT σε μίλια βέβαια. Το 2014 έπιασε μια ταχύτητα που ξεπερνούσε τα 270mph, αλλά δεν καταγράφηκε επίσημα. Με διπλό τούρμπο επτάλιτρο κινητήρα, V8, και ισχύ 1.244hp η οποία έφτανε και τους 1.451hp για τα τελευταία μοντέλα. Όλα αυτά είναι πάρα πολλά για το σασί της αλλά τουλάχιστον έχει GPS.
Porsche Carrera GT του 2003
Πριν ακόμη χάσει τη ζωή του ο σταρ του Fast And Furious, Paul Walker με μια Carrera GT, η συγκεκριμένη Porsche είχε αποκτήσει “κακή” φήμη. Μέχρι και ο Jay Leno, ιδιοκτήτης διαφόρων γρήγορων αυτοκινήτων, κατάφερε να χάσει τον έλεγχο κάποια στιγμή της Carrera GT του. Εάν δεν έχετε ικανότητες και δεξιότητες οδηγού αγώνων θα δυσκολευθείτε να τη χειριστείτε με ασφάλεια.
Mercedes A-Class του 1997
Η έλλειψη συστήματος ελέγχου σταθερότητας ήταν επίσης το μειονέκτημα της πρώτης γενιάς των αυτοκινήτων αυτών. Παρόλο που διαθέτουν μια ειδική κατασκευή “σάντουιτς” που βελτιώνει την ασφάλεια στις εμπρόσθιες συγκρούσεις, το ψηλό αμάξωμα δεν βοηθά στην σταθερότητα στις στροφές. Κατά τη διάρκεια τεστ από σουηδικό περιοδικό, ανακαλύφθηκε ότι η A-Class ήταν πιθανόν να τουμπάρει εάν αναγκαστεί να στρίψει απότομα. Για αυτό το λόγο η Mercedes-Benz ανακάλεσε όλα τα μοντέλα που είχαν πουληθεί και εγκατέστησε το σύστημα με τεράστιο κόστος εννοείται.
Smart City Coupe του 1998
Άλλο ένα αυτοκίνητο που εμφάνιζε το ίδιο πρόβλημα ήταν το Smart πρώτης γενιάς. Για να αποφύγει αυτά που έγιναν με την A-Class, η Mercedes-Benz άλλαξε τις αναρτήσεις, πρόσθεσε ESP και τοποθέτησε πιο λεπτά μπροστινά λάστιχα. Το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό αλλά δεν έγιναν σε όλα τα Smart οι αλλαγές αυτές κι έτσι έχουμε ακόμη κάποια από τα πρώτα του 2000 που τα ψάχνουν στα χωράφια.
Audi TT του 1998
Τα τέλη της δεκαετίας του ’90 αποδείχθηκαν δύσκολα και απαιτητικά για τις γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες καθώς και το Audi TT πρώτης γενιάς είχε θέματα ασφάλειας. Μετά από μια σειρά σοβαρά ατυχήματα στους γερμανικούς αυτοκινητόδρομους λόγω υψηλής ταχύητας, η Audi αναγκάστηκε να πάρει μέτρα για τη βελτίωση της ασφάλειας.
Ford Bronco II του 1983
Πολύ μπροστά για την εποχή του, το Bronco II ευελπιστούσε να προσδώσει στυλ στην καθημερινή ζωή των πολλών. Η καλή αυτή διάθεση όμως δεν έμελλε να διαρκέσει πολύ καθώς το Bronco II δέχθηκε βροχή αγωγών καθώς ένα στα 500 αυτοκίνητα εμπλέκετο σε θανατηφόρα ντεραπαρίσματα. Η Ford κατέληξε να πληρώσει πάνω από 2,4 δισ. δολ. σε αποζημιώσεις.
Chevrolet Corvair του 1962
Όπως και το Bronco II, έτσι και η Corvair δέχθηκε πλήθος αγωγών καθώς οι οδηγοί έχαναν τον έλεγχο του αυτοκινήτου με οποιαδήποτε ταχύτητα σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των εναγόντων. Η General Motors έκανε τελικώς τις απαραίτητες αλλαγές αλλά οι πωλήσεις δεν ανέκαμψαν ποτέ παρά τις ανεξάρτητες μελέτες που αποδείκνυαν ότι η Corvair ήταν πλέον όσο ασφαλές είναι ένα μέσο αυτοκίνητο.
Ford Pinto του 1971
Η Ford ανακάλεσε πάνω από 1,5 εκ. αυτοκίνητα καθώς το τεπόζιτο καυσίμων έσπαγε με την παραμικρή επαφή από πίσω. Οι εκρήξεις και οι θάνατοι πολλών οδηγών οδήγησαν την κατάσταση στο απροχώρητο για την εταιρεία η οποία όμως αρνήθηκε να δράσει μέχρι που οι νομικές πιέσεις την οδήγησαν στην αναπόφευκτη ανάκληση.
Volkswagen Beetle 1ης γενιάς
Μετά την Chevrolet Corvair, το 1972 ο Ralph Nader έστρεψε την προσοχή του στα θέματα ασφάλειας που αντιμετώπιζε ο γνωστός σκαραβαίος της Volkswagen. Αφιερώνοντας ένα ολόκληρο βιβλίο στην έρευνα που έκανε, ο Nader βάφτισε το σκαραβαίο “το πιο επικίνδυνο όχημα που κυκλοφορεί τόσο ευρέως” την εποχή εκείνη. Στο βιβλίο του έδωσε έμφαση στα θέματα δυναμικής και στην έλλειψη ισχύος και ελέγχου, στα προβληματικά χερούλια στις πόρτες και στα συστήματα τροφοδοσίας που είχαν διαρροές. Παρόλα αυτά ο σκαραβαίος πούλησε 21 εκατομμύρια μοντέλα.
Rover 100 του 1994
Κρίμα στο καημένο το Rover 100. Εμφανίστηκε το 1980 και κατάφερνε να σταθεί αντάξιο άλλων πιο προηγμένων σούπερ μίνι με καλύτερες προδιαγραφές ασφαλείας. Μέχρι που βγήκαν τα τεστ Euro NCAP το 1997 τα οποία και σήμαναν τον θάνατο του συμπαθητικού 100. Με ένα μόνο αστέρι, αναγκάστηκε να αποσυρθεί σιωπηρά το 1998.
Ferrari 458 Italia του 2010
Όσο να’ναι, ένα εξωτικό supercar δεν θα απευθύνεται ποτέ στο μέσο οδηγό που θέλει να πάει στη δουλειά του κι αυτός είναι ο λόγος που ελκύει κάποιους συγκεκριμένους αγοραστές. Αυτό που όμως δεν υπολόγισαν οι κατασκευαστές είναι η απρόσμενη ανάφλεξη στη μέση του δρόμου χωρίς καμία προειδοποίηση. Κι όμως αυτό συνέβη σε κάποιους από τους οδηγούς των πρώτων μοντέλων της Ferrari 458 Italia. Η Ferrari τα ανακάλεσε και αντικαστέστησε τα προβληματικά μέρη.
Ford Explorer του 1997
Ακριβώς όπως και το Bronco II, έτσι και το Ford Explorer παρουσίασε τα ίδια προβλήματα με το ντεραπάρισμα. Περίπου 240 θάνατοι αποδώθηκαν στο Explorer με λάστιχα Firestone. Το αποτέλεσμα ήταν να ανακληθούν τα λάστιχα, να κλείσει ένα εργοστάσιο και να διακοπεί η συνεργασία της Ford και της γνωστής βιομηχανίας ελαστικών.
Toyota Camry SE του 2007
Μπορεί να αναφερόμαστε μόνο στο Camry, αλλά το μοντέλο αυτό ήταν ένα από τα μοντέλα της Toyota που αντιμετώπιζαν το συγκεκριμένο πρόβλημα ασφαλείας που οδήγησε στην ανάκληση 9 εκ. αυτοκινήτων Toyota. Τα προβλήματα ήταν δύο: τα πατάκια μπερδεύονταν με τα πεντάλ και το FWT άνοιγε απροειδοποίητα. Και οι δύο αυτές καταστάσεις προκαλούσαν την απότομη επιτάχυνση του αυτοκινήτου και προκαλούσαν σοβαρά ατυχήματα. Η εταιρεία αναγκάστηκε να πληρώσει 1,2 δισ. δολ. σε αποζημιώσεις.
Plymouth Fury Christine του 1958
Πολλά από τα αυτοκίνητα που αναφέραμε παραπάνω θεωρήθηκαν τρομακτικά κατά καιρούς αλλά μόνο ένα είχε πραγματικά “δολοφονικές διαθέσεις”. Κι αυτό δεν ήταν άλλο από το περίφημο Christine από το βιβλίο του Stephen King που έγινε στη συνέχεια και ταινία. Το Plymouth Fury, είχε καταφέρει να προκαλέσει ατυχήματα ακόμη και όταν βρισκόταν εν στάσει.
Πηγή: autoblog.gr
