Απόψε θέλω να σου γράψω. Είμαι θυμωμένη μαζί σου, το ξέρεις; Και αφού με αγνοείς θα ξεσπάσω τα νεύρα μου και τη λαχτάρα μου στο χαρτί. Θα πληρώσει αυτό την ατελείωτη πικρία που με πνίγει για τους μήνες αυτούς που δε σε έχω δει.
Θέλω να εκφράσω τη θλίψη για την καρδιά μου που λαβώθηκε από τη σκληρότητα στο βλέμμα και τα μάτια σου. Θα ήθελα να γράψω το παράπονό μου για τον ωκεανό των δακρύων που έτρεξαν από τα μάτια μου , προσπαθώντας να σε πείσω ματαίως για την αξία της αγάπης μου. Με πληγώνει που αφήνεις την ψυχή μου τόσο έρημη..
Δεν ξέρω τι σκέφτομαι τώρα που σου γράφω και αφήνω αυτά τα αληθινά λόγια από την καρδιά μου να τρέξουν σε ένα άψυχο χαρτί. Δεν ξέρω αν θα σε ενδιέφερε να διαβάσεις ποτέ αυτές τις λίγες γραμμές. Τώρα που η ψυχή μου είναι γυμνή, χωρίς να κρύβομαι από κανέναν.
Είμαι στο σπίτι, βλέπω μόνο έναν τοίχο – δεν καπνίζω κιόλας, να ξεσπάσω λίγο! Για αυτό σου γράφω και ας ξέρω ότι μπορεί τα λόγια αυτά να μην τα διαβάσεις, να μην τα ακούσεις ποτέ. Η αγάπη μου για σένα με έχει ξεπεράσει, τα κύτταρά μου, έχει μετουσιωθεί σε μία γλυκιά αγάπη που αποζητά ένωση, ψυχική και σωματική.
Μερικές φορές νευριάζω μαζί σου, θυμώνω πολύ. Και τις φορές εκείνες που θυμώνω, νοιώθω την αγάπη μου να γιγαντώνεται. Μου λείπεις κάποιες άλλες..
Δεν ξέρω, πόσα πράγματα υπάρχουν στο κεφάλι μου! Δε θέλω άλλο πια να μιλάω για όλα αυτά στους φίλους μου, για αυτό γράφω. Γιατί το χαρτί πολλές φορές αντέχει περισσότερα από τους ανθρώπους πολλές φορές.
Θα ήθελα να γράψω για το πώς οι άνθρωποι όταν αγαπήσουν πραγματικά ,γίνονται αδύναμοι και αγαπούν πιο πολύ όταν πληγωθούν –πόσο ειρωνικό! Ίσως γιατί εκεί μας πιάνει η μανία της φύσης μας να βελτιώσουμε το άδικο , το λάθος, αυτό που πληγώνει. Ίσως γιατί αυτή , τελικά, να είναι η χαρά του έρωτα: οι πληγές που αφήνει πάνω μας και μέσα μας.
ΜΑΡΙΑ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ, healingeffect.gr
