Σταδιακά χτίζεται μία νέα σχολή γονεϊκής συμβουλευτικής που θεωρεί σοβαρότερη την ύπαρξη ενός τοξικού γονιού από κάποιον αδιάφορο ή απλώς ανεπαρκή
Χρόνια ψυχοθεραπείας και ενοχών πολλές φορές δεν είναι αρκετά για να αποδεχθεί και να αντιμετωπίσει κάποιος κάτι απλό στην ουσία του, δύσκολο στην παραδοχή του: ότι μεγάλωσε με γονείς που ενδεχομένως να μην έχει κανένα κοινό. Ότι ανατράφηκε από ανθρώπους που ακριβώς αν δεν ήταν γονείς του, δεν θα ήθελε ούτε για γείτονες. Ακόμη και στις μέρες μας, όπου όλα συζητιούνται, το συγκεκριμένο ζήτημα αποτελεί ακόμη ταμπού.
Όπως αναφέρει το Consistent-parenting-advice.com, μία από τις μεγαλύτερες ιστοσελίδες συμβουλευτικής για γονείς, όσο κι αν φαίνεται υπερβολικό είναι χειρότερο το να μεγαλώνει ένα παιδί με ανθρώπους γεμάτους από αρνητικά συναισθήματα, παρά με γονείς που παραμελούν τα παιδιά τους. Η συγκεκριμένη θέση δεν αναπτύσσεται απλώς ως άρθρο, αλλά έχει εμπνεύσει βιβλία και συγκεκριμένες μεθόδους συμβουλευτικής, προκειμένου να υπάρξει αποτελεσματική διαχείριση των συνεπειών που μία τοξική οικογένεια μπορεί να προκαλέσει στον κοινωνικό ιστό.
Πώς γνωρίζει, όμως, κανείς ότι έχει μεγαλώσει με τοξικούς γονείς; Βάσει της αρθρογραφίας που έχει προκαλέσει η ιδέα του “τοξικού γονιού”, αναφέρονται 6 σημάδια, μέσω των οποίων μπορεί να κατανοήσει κανείς το οικογενειακό υπόβαθρο του, να ερμηνεύει καταστάσεις και συναισθήματα στην ενήλικη ζωή του και να πάψει να κατηγορεί τον εαυτό του για φοβίες, συναισθηματικές και κοινωνικές αγκυλώσεις.
1.Είναι δύσκολο να μοιραστείς το οτιδήποτε με έναν “τοξικό γονιό”, κυρίως γιατί διακόπτει συνεχώς.
Αυτού του είδους οι γονείς δεν δίνουν ποτέ περιθώριο στα παιδιά τους να εκφραστούν και να μιλήσουν ανοιχτά και με ειλικρίνεια για οτιδήποτε τα απασχολεί. Σύμφωνα με τον ψυχολόγο, Greg Kushnick είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό των γονιών που επί της ουσίας αδιαφορούν για τις ανάγκες των παιδιών τους.
2.Υπάρχει ξεκάθαρα μαύρο πρόβατο στην οικογένεια.
Οι τοξικοί γονείς έχουν την ανάγκη εξιλαστήριου θύματος μέσα στο σπίτι. Κάποιος, πάντα πρέπει να φταίει για όλα. Οι δικές τους ελλείψεις και η ανεπάρκεια τους να διαχειριστούν ευθύνες και κρίσεις είναι που “χρίζουν” ένα παιδί, ως “μαύρο πρόβατο”, εξηγεί η Ruth Spalding, κοινωνική λειτουργός από το Μίσιγκαν, που μιλά στο συγκεκριμένο άρθρο.
3.Κατηγορεί τον σύντροφο σας (όποιος κι αν είναι αυτός) και σας οικτίρει για τη σχέση σας.
Ποτέ κανείς δεν είναι αρκετά καλός για εσάς. Σύμφωνα με τους ειδικούς, πρόκειται για μια μέθοδο που εφαρμόζει ο τοξικός γονιός και ονομάζεται “χωρισμός σε εξέλιξη”. Πρόκειται για σχόλια και συσσωρευμένη αρνητική συμπεριφορά εναντίον του εκάστοτε συντρόφου σας, που στόχο έχει να σας γεμίσει αμφιβολίες για την επιλογή σας, που στο τέλος μπορεί να αποβούν μοιραίες για τη σχέση σας.Τελικά, παντρευόμαστε τους γονείς μας;
4.Σας ενημερώνει για πολύ προσωπικά του πράγματα που κανονικά δεν θα έπρεπε να γνωρίζετε.
Είστε ενήμεροι για ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της προσωπικής ζωής των γονιών σας που οι ίδιοι σας έχουν δώσει; Με κάποιο τρόπο οι λεπτομέρειες αυτές συνδέονται με εσάς και με επιλογές που -άθελα σας- τους αναγκάσατε να κάνουν; Μα, δεν φταίτε εσείς. Όταν κάποιος αποκτά παιδιά, δεσμεύεται για έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής και δεν ευθύνεται γι’ αυτόν το παιδί του, εξηγεί ο Paul Coleman, διακεκριμένος αμερικανός ψυχολόγος.
5.Μήπως δεν θυμάστε τίποτα από την παιδική σας ηλικία;
Ίσως φταίει ακριβώς το ότι οι γονείς σας δεν φρόντισαν να σας ενημερώσουν γι΄ αυτήν ή το ακόμη χειρότερο: μεγαλώνατε σε ένα περιβάλλον γεμάτο στρες, στο οποίο ακριβώς και οφείλονται τα κενά μνήμης, από ηλικίες που θα έπρεπε να θυμάστε συγκεκριμένα πράγματα (παιχνίδια, φίλους, χαρούμενες καταστάσεις, κ.λπ).
6.Σας τιμωρούσαν με συναισθηματικά οδυνηρό τρόπο;
Έσπαγαν ή πετούσαν στα σκουπίδια τα παιχνίδια σας; Έκρυβαν το αγαπημένο σας γλυκό για να σας δώσουν ένα μάθημα; Και κυρίως: θυμάστε να απολάμβαναν το γεγονός ότι σας τιμωρούσαν; Σε αρκετές χώρες αυτού του είδους η συμπεριφορά, όχι απλώς θεωρείται κακοποίηση και άσκηση συναισθηματικής βίας, αλλά τιμωρείται κιόλας αρκετά αυστηρά. Οι τοξικοί γονείς δεν θέλουν να νουθετήσουν. Αντλούν χαρά από την προσωρινή δυστυχία του παιδιού τους και αυτό είναι ό,τι χειρότερο για τον υπό διαμόρφωση συναισθηματικό του κόσμο.
Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται στο άρθρο το να έχει μεγαλώσει κανείς με έναν τέτοιου είδους γονιό δεν σημαίνει και το τέλος του κόσμου. Αντίθετα, σηματοδοτεί την αρχή μίας σοβαρής ενδοσκόπησης, που με ψυχολογική υποστήριξη, μπορεί να αντιμετωπίσει πολλά από τα συμπλέγματα του παρελθόντος.
