Κάθε μέρα να είναι μια μικρή γιορτή.
Δε χρειάζεται να είναι του Αγίου Βαλεντίνου.
Αρκεί να ερωτεύεσαι, αρκεί να αγαπάς.
Να τον θαυμάζεις τον άνθρωπό σου.
Να θυμάσαι πάντα τις μικρές λεπτομέρειες που σε έκαναν να τον διαλέξεις.
Αυτές τις μικρές που είναι τεράστιες.
Βλέπεις δεν έχουν άδικο ότι η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά.
Να γιορτάζεις την κάθε σου μέρα.
Κάθε μέρα να ερωτεύεσαι όλο και περισσότερο.
Κάθε μέρα να το δείχνεις.
Οι μεγαλύτεροι έρωτες άλλωστε δεν το φωνάζουν.
Δεν αρκούνται στα εθιμοτυπικά.
Δεν τους συγκινεί το δείπνο στο ακριβότερο εστιατόριο.
Δεν φαντάζονται σαμπάνιες, φράουλες και φρου- φρου επειδή είναι του Αγίου Βαλεντίνου.
Οι πραγματικοί έρωτες βρίσκονται σε έναν καναπέ με μπλεγμένα χέρια και πόδια εκείνη την ημέρα.
Σε μια βόλτα χαλαρή, τυπική, καθημερινή.
Σε οτιδήποτε άλλο που δεν κραυγάζει ότι είναι ερωτευμένοι.
Ο Έρωτας δεν κοιτάει τίποτα.
Ούτε δώρα εκείνη την ημέρα, ούτε ανθοδέσμες τεράστιες, ούτε τούρτες σε σχήμα καρδιάς.
Καμία συνταγή για τον αγαπημένο σου επειδή ο έρωτας περνάει από το στομάχι.
Δεν υπάρχουν συνταγές στον έρωτα.
Ούτε θα σε ερωτευτεί περισσότερο για τα red velvet cakes σου.
Θα σε ερωτευτεί την ημέρα που θα σε δει ακριβώς όπως είσαι όταν ξυπνάς.
Άβαφη, με ατίθασα μαλλιά, μέσα στις δικές του φόρμες.
Κάπως έτσι φαντάζει ο πραγματικός έρωτας.
Οι αληθινοί έρωτες τσακώνονται, κάνουν λάθη, ζητάνε συγνώμη, προσπαθούν, χτίζουν την σχέση τους καθημερινά, με αμοιβαίες υποχωρήσεις.
Δεν είναι τέλειοι.
Δεν προσποιούνται.
Στις 13 Φλεβάρη όλοι προετοιμάζονται, στις 14 όλοι ερωτεύονται και στις 15 πιθανά χωρίζουν, λόγω των social media.
Λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρα.
Λόγω του ότι βαρέθηκαν.
Λόγω ότι δεν είναι πια ευτυχισμένοι.
Λόγω ότι βρήκαν κάτι καλύτερο.
Κατά τα άλλα γιόρτασαν του Αγίου Βαλεντίνου.
Μαζί.
Και χωριστά.
Για αυτό σου λέω.
Να ερωτεύεσαι κάθε μέρα τον άνθρωπό σου.
Να μην τον θεωρείς δεδομένο.
Να τον κοιτάς και να βλέπεις αυτό που είδες εξαρχής επάνω του.
Να τον θαυμάζεις.
Είναι το άλφα και το ωμέγα.
Είναι η αρχή για όλα.
Ο έρωτας να θυμάσαι πώς βρίσκεται στις πιο απλές στιγμές.
Στις πιο αυθόρμητες.
Στις πιο προσωπικές.
Σε εκείνες που τις θυμάσαι για μια ζωή.
Ο έρωτας είναι όλα και πολύ.
Μαρία Χριστίνα Σωτήρου – https://www.ewoman.gr/
