Μέσα από την περιπλάνηση στην ύπαρξή μου και τον κόσμο, ήρθα μπροστά σε μία αποκάλυψη. Ότι αυτή έχει ΝΟΗΜΑ. Η γέννησή μου, η ύπαρξή μου και η ζωή μου έχουν νόημα.
Πέρασα πολύ χρόνο από τη ζωή μου σκεπτόμενη ότι όλα είναι μάταια, ό,τι κι αν επιλέξω να κάνω, με όποιους κι αν επιλέξω να σχετιστώ, όπου κι αν πάω.. Ένιωσα να κάνω χιλιόμετρα κι αντί να πλησιάζω να ξεμακραίνω..
Ένιωσα να μη θυμάμαι καν πού θέλω να πλησιάσω. Να μη βρίσκω..σαν να μην ήξερα ποτέ, εκ των προτέρων. Κάθε φορά από αυτές κατέληγα στην ανεπάρκεια, στο τέλμα, τη στασιμότητα, το μηδέν…ότι δεν είμαι αρκετά δυνατή, δεν είμαι όσο χρειάζεται ευαίσθητη, δεν είμαι όσο πρέπει σκληρή, δεν έχω ό,τι χρειάζεται για να πετύχω, τίποτα από ό,τι είμαι και κάνω και λέω δεν είναι αρκετό να….. και βάλτε στα αποσιωπητικά ό,τι χωράει ο νους.
Κι όμως.
Από το μηδέν μέχρι το άπειρο είναι ένα μεγάλο ταξίδι…Ένιωσα τόσο δυνατή ώστε να σηκωθώ από το κρεβάτι. Να απαντήσω ένα τηλεφώνημα και να βγω μια βόλτα. Και ήταν αρκετό.
Ένιωσα τόσο ευαίσθητη ώστε να επιτρέψω στον εαυτό μου να κλάψει. Να δώσω τροφή σε κάποιον που πεινούσε και ρούχα σε κάποιον που τα είχε ανάγκη και να κάνω ανακύκλωση. Και ήταν αρκετό. Ένιωσα τόσο σκληρή ώστε να μιλήσω και να αρνηθώ προσβολές που καλοδεχόμουν.
Κι ήταν αρκετό. Ένιωσα ότι διαθέτω τόσο χιούμορ ώστε να γελάσει ένας άνθρωπος. Κι ήμουν επαρκής για έναν άνθρωπο. Κι ήμουν επαρκής, για ένας άνθρωπος. Συνειδητοποίησα και δέχτηκα ότι η ύπαρξή μου είχε αξία. Και είχε νόημα. Κι ότι είχα ζωή μέσα, έξω και μπροστά μου. Άξιζα.
Μόλις αισθάνθηκα σημαντική, ένιωσα ότι είχα επιλογές. Κι ότι με όσες επιλογές έκανα, οδηγούμουν σε άλλες κι άλλες μετά και το «ταξίδι» μου συνεχιζόταν. Αλλά ήταν διαφορετικό.
Δεν ήθελα να φτάσω κάπου, ήθελα να πηγαίνω προς τα κάπου. Ήθελα να ταξιδέψω. Και έδωσα σημασία στο μέσο, στη διαδρομή, στο χρόνο, στον καιρό και στην παρέα μου. Άλλαζα.
Μέσα από, κατά και μετά κάθε ταξίδι στο σώμα, στο πνεύμα, στην ψυχή μου, στα σώματα, τα πνεύματα, στις ψυχές των άλλων, στις πόλεις, τα χωριά, στα βουνά, τις λίμνες και τα ποτάμια, στα δέντρα, στα πουλιά, στα πέλαγα, στα ψάρια, στα κοχύλια, στα ζώα, στις χώρες και τους διάφορους κόσμους, εξερευνούσα, μάθαινα, γνώριζα, κράταγα, πετούσα, εξελισσόμουν, αγαπούσα, πονούσα. Ζούσα…
Αθηνά Ιωάννου – healingeffect.gr
