Υπάρχουν πολλών ειδών «αντίο». Το «αντίο» που λέμε πάνω σε θυμό και δεν το εννοούμε, το «αντίο» που το λέμε μαζί με έναν λυπητερό πρόλογο και το «αντίο» που δεν άντεξες να πεις. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι που απομακρύνεσαι. Για να μην σε στεναχωρούν, να μην σε ταράζουν, γιατί οι συνθήκες σε αναγκάζουν να το κάνεις, διαφορετικές ιστορίες, διαφορετικοί χαρακτήρες, διαφορετικές συμπεριφορές.
Τι γίνεται με το «αντίο», που δεν θέλησες να πεις ή να σου πουν; Υπάρχουν πολλές εκδοχές γι’ αυτή την ανθρώπινη στάση. Κάποιες φορές είναι δειλία, κάποιες άλλες ντροπή, αδιαφορία και κάποιες πόνος. Ναι, πονάει πολύ κάποιον το να σου πει το «αντίο», κοιτάζοντας τα μάτια σου, γιατί ίσως δεν θα μπορέσει να τα αποχωριστεί, γιατί ίσως δεν είναι αυτό που θέλει. Η καρδιά σφίγγει, ματώνει, την ώρα που θα σου πει «αντίο», για αυτό και έφυγε σιωπηλός.
Φυσικά ξέρω ότι η σιωπή σε διαλύει, κάνει θόρυβο και τώρα ίσως αυτή την στιγμή, είσαι πολύ θυμωμένος, με την συμπεριφορά αυτή. Με τον καιρό όμως, θα καταλαγιάσεις και κάποια στιγμή θα χρειαστεί να το κάνεις και εσύ. Να φύγεις, δηλαδή χωρίς εξηγήσεις.
Αυτό που τρελαίνει τους ερωτευμένους, είναι το ποιος είπε πρώτος το «αντίο». Έχω δει ανθρώπους που τους έχει συνεπάρει η ανασφάλεια, που φεύγουν πρώτοι, για να μην βιώσουν το πρόωρο «αντίο», από τον σύντροφο τους. Τι και αν στο πει, τι και αν όχι, το «αντίο» είναι «αντίο».
Σταμάτησαν οι καλημέρες, οι καληνύχτες, οι βόλτες και ο πόνος είναι ίδιος. Για να αντιμετωπίσεις τον πόνο σου, πρέπει να αποδεχθείς την αλήθεια σε αυτό που σου συμβαίνει τώρα! Τι θα άλλαζε και αν ήξερες τον λόγο;Tι θα άλλαζε αν τα λέγατε από κοντά η από το τηλέφωνο;
Για να φύγει ένας άνθρωπος έχει τον λόγο του, που όποιος και αν είναι, πρέπει να τον σεβαστείς και να κρατήσεις τις πολύτιμες στιγμές σας στην χρυσή γυάλα της καρδιάς σου. Παρηγοριά είναι όταν λες γιατί δεν μου το είπε από κοντά, γιατί ήθελες να τον δεις ή να την δεις, για άλλη μια φορά.
Κάποια πράγματα πρέπει να κόβονται απότομα όπως ο ομφάλιος λώρος. Εσύ θα προχωρήσεις και θα ξεχάσεις. Αυτός που δεν σου είπε «αντίο», θα θυμάται και θα πονάει, γιατί το «αντίο», καθορίζει την σιωπή και την απόσταση. Αυτός που αποφεύγει τη μάχη στο τέλος θα τη δώσει.
Γράφει η Ειρήνη Πυλαρινού – http://www.loveletters.gr/
