Ναι, το ξέρω! Μας βάζω δύσκολα τώρα. Οι ανθρώπινες σχέσεις οποιασδήποτε φύσεως, φιλικές, ερωτικές, επαγγελματικές κ.ο.κ, είναι πραγματικά ένα παιχνίδι απλό, βασικοί κανόνες, που αν τηρηθούν υπάρχει αρμονία και κερδίζουν όλοι από κάτι – όχι το ίδιο, αλλά και πάλι είναι ευχαριστημένοι.
Αυτό δεν είναι το νόημα, άλλωστε;
Έλα όμως, που ενώ είναι τόσο εύκολο, γίνεται αυτόματα δύσκολο, γιατί μπαίνουν στη μέση άλλοι παράγοντες, όπως για παράδειγμα ο εγωισμός, το προσωπικό όφελος και ένα σωρό άλλα θέματα. Το αποτέλεσμα είναι το παιχνίδι να αλλάζει, σταματώντας να είναι δίκαιο πια.
Κατανοητό, θα μου πεις! Τίποτα σε αυτή τη ζωή δεν είναι ιδανικό. Σύμφωνοι. Θα το καταπιώ και αυτό. Όμως, φίλε μου, δεν θέλω να ακούω παράπονα, δε θέλω δράματα, όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης στο πώς μας αντιμετωπίζει η απέναντι πλευρά. Γι’ αυτό υπάρχουν οι «κανόνες», για να βάζουμε τα οριά μας, όταν αυτοί δεν τηρούνται.
Πώς να υπάρξει ανθρώπινο δέσιμο χωρίς σεβασμό, εμπιστοσύνη, θαυμασμό, αγάπη, προσπάθεια, καλοσύνη, ευγένεια και φιλότιμο; Βασικά συστατικά των σχέσεων κάθε είδους!
Όλα στη ζωή μας τα κερδίζουμε, δεν χαρίζεται τίποτα δυστυχώς ή ευτυχώς (κατά την γνώμη μου, ευτυχώς) πρέπει να παλέψεις για αποκτήσεις ό,τι ονειρεύεσαι, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Απλό παράδειγμα: Πώς περιμένεις να αναγνωριστεί η αξία σου και να πάρεις αύξηση, όταν δεν θέλεις να αφιερώσεις παραπάνω χρόνο στη δουλειά σου ή ακόμα χειρότερα αν δεν έχεις καν όρεξη για προσπάθεια; Το φωνάζω καθημερινά στους φίλους μου, που σπαταλάμε άπειρη φαιά ουσία στο τηλέφωνο, λέγοντας τα προβλήματά μας, καταλήγουμε πως η λύση είναι απλή, μποστά στα μάτια μας και ‘μεις χαλάμε σάλιο τζάμπα!
Αν θέλεις άλλη αντιμετώπιση, άλλαξε στάση εσύ ο ίδιος πρώτα και η αλλαγή θα έρθει. Αν θεωρείς το αφεντκό σου ή τους γονείς σου άδικους, δείξε εσύ το δίκαιο, με ευγένεια, με θέληση, με καλή διάθεση, με συζήτηση. Πρώτα κάνε ό,τι περνάει από το χέρι σου και μετά εγκατάλειψε, προχώρα. Αν σε ενοχλεί κάτι, πες το, το ρημάδι! Όχι την ώρα που είσαι έτοιμος να εκραγείς, μετά, με ηρεμία, αφού σκεφτείς πρώτα πόσο σημαντικό θα μοιάζει αύριο, αυτό που σήμερα σε έκανε έξαλλο.
Αν με ρωτάτε, όντας άθρωπος με ελάχιστη υπομονή, τα θέλω όλα χθες και δεν κατανοώ γιατί με δυσκολεύουν. Μεγαλώνοντας κατάλαβα πως το να φέρεσαι διπλωματικά είναι η πιο σοφή επιλογή που μπορείς να κάνεις. Να μάθεις να προσαρμόζεσαι όπως νιώθεις άνετα, με τον τρόπο σου, χωρίς να μπαίνεις στο καλούπι που σου βάζουν, αλλά να φαίνεται ότι σου πάει γάντι. Win-Win! Δίκαια πράγματα.
Με λύπη, ακούω καθημερινά προβλήματα ανθρώπινης επικοινωνίας, άνθρωποι που θέλουν το ίδιο πράγμα και δεν παλεύουν γι’ αυτό, λόγια που μένουν στην σκέψη και δεν λέγονται ποτέ. Τι κρίμα! Ξέρετε, και ο απέναντι μας είναι άνθρωπος, μπορεί να έχει μία κακή μέρα ή πολύ απλά δεν είναι μάντης για να ξέρει τι αισθανόμαστε εμείς ή τι έχουμε περάσει στο παρελθόν. Χελόου! Μίλα βρε αδερφέ, μην αφήνεις στο σκοτάδι τον άλλον, γιατί πολύ πιθανό να καταφέρεις το αντίθετο από αυτό που θες!
Δεν είναι κακό να προσπαθούμε για κάτι που θέλουμε πολύ, το κάνουμε για εμάς και για κανέναν άλλον. Βλέπεις, αυτό είναι το μαγικό με τις ανθρώπινες σχέσεις: όλοι παίρνουν κάτι. Δεν θα τα βάλουμε στο ζύγι, όμως, θα χάσουμε το νόημα. Είναι τόσο κακό να φοβόμαστε το τι θα πουν για εμάς, αν θα μας απορρίψουν, ότι ίσως δεν μας συμπαθήσουν τελικά. Ε, και;! Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να «κουμπώσουμε» με όλους. Και είναι ΟΚ! Μπορούμε να συνυπάρξουμε, όμως. Αρκεί να μην αρχίσουμε τα: «Εγώ; Αποκλείεται, ξεχασέ το»!
Το εγώ μας, συμφωνώ να το προσέχουμε, αλλά να υπάρχει ισσοροπία! Για να υπάρχει το εγώ δεν γίνεται χωρίς το εσύ ή κατ’ επέκταση το εμείς. Πού θα το μοστράρεις μετά;
Έχουμε μάθει να φεύγουμε, να φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις ή ανθρώπους, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κάτι να φοβόμαστε πέρα από τον εαυτό μας, που βάζει φρένο σε ό,τι θέλει να αποφύγει. Μην ξεχνάτε, οι ανθρώπινες σχέσεις θέλουν χρόνο, χτίζονται σιγά σιγά και χρειάζονται συνεχή προσπάθεια. Ό,τι αφήνεις σε αφήνει, λένε, και έχουν δίκιο.
Ξυπνήστε αύριο το πρωί και αντιμετωπίστε τους φόβους σας. Όταν ανταπεξέλθετε σε οποιαδήποτε κατάσταση σας φοβίζει, θα αισθανθείτε αυτόματα πιο δυνατοί μετά. Μιλήστε στον άνθρωπο που σας ενδιαφέρει – μπορεί να ενδιαφέρεται και αυτός, αλλά χάνεται όπως κι εσείς στο: «Αν ήθελε, ΘΑ…»! Δεν πάει έτσι, παιδιά. Σκεφτείτε πόσα πράγματα χάνουμε, από εμπόδια που βάζουμε εμείς οι ίδιοι, πόσες ωραίες στιγμές θα μπορούμε να ζούμε ευτυχισμένα και ΔΕΝ το κάνουμε γιατί το κεφάλι μας είναι ΞΕΡΟ!
Αν θέλετε να φτιάξετε τη μέρα σας, πείτε πρώτοι μία καλημέρα, χαμογελάστε μόλις δείτε κάποιον, κάντε μία ευγενική χειρονομία και λίγο παρακάτω θα κάνει κάτι αντίστοιχο κάποιος για σας – εάν όχι, εσείς και πάλι θα αισθάνεστε καλύτερα.
Να θυμάστε πάντα, ότι εμείς ορίζουμε τη ζωή μας από τον τρόπο που την αντιμετωπίζουμε και από την οπτική γωνία που βλέπουμε ό,τι μας συμβαίνει. Όλα έχουν δύο πλευρές· κράτα την θετική!
Κείμενο: Σοφία Ματζώρου- Thinkdrops
