Εκείνα τα χρόνια όλες οι μικρές κυρίες στην Ελλάδα διάβαζαν δύο εβδομαδιαία περιοδικά, με μανία.
Πιο πολύ περίμενα τα καλοκαίρια όχι για την απουσία από το σχολείο αλλά γιατί είχα όλο τον χρόνο, να διαβάζω με την ησυχία μου Μανίνα και Κατερίνα, όποια ώρα της ημέρας ήθελα. Θυμάμαι, τον πατέρα μου, κάθε Παρασκευή, αν δεν κάνω λάθος την ημέρα, να μου τα φέρνει μετά τη δουλειά, με μεγάλη χαρά. Ήξερε ότι τα περίμενα πως και πως.
Η εικόνα πάει κάπως έτσι: Εγώ μικρούλα, στο κρεβάτι μου, με τα μπατζούρια μισάνοιχτα και τα λουλούδια από την φούξια βουκαμβίλια του μπαλκονιού να έχουν εισβάλλει κρυφά στον χώρο μου. Στα χέρια μου τα δύο περιοδικά και γύρω γύρω η ζέστη του καλοκαιριού. Για κάποιον λόγο η ανάμνηση της Μανίνας και της Κατερίνας συνδέεται αυτόματα στο μυαλό μου με τα παιδικά καλοκαίρια μου -παρόλο που και τους χειμώνες τα διάβαζα τα δυο περιοδικά.
Λάτρευα την αισθητική της Μανίνας αλλά και η Κατερίνα ικανοποιούσε κάποια προεφηβικά μου γούστα. Πάντα έβρισκα την Κατερίνα πιο μαζική. Η Μανίνα ήταν πιο κοσμοπολίτισσα, πιο στιλάτη και πιο fashion, κάτι που τότε δεν μπορούσα να το ορίσω με λέξεις, αλλά τελικά με όρισε αυτό.
Η Μανίνα εμφανίσθηκε στα μέσα του 1972 και η έκδοσή του διακόπηκε στα τέλη του 1992.
Απευθυνόταν κυρίως σε κορίτσια ηλικίας 8-15 ετών και αρχικά περιελάμβανε πολλές εικονογραφημένες ιστορίες (κόμικς) από ξένους εκδοτικούς οίκους, όπως φυσικά η πλειονότητα των περιοδικών που κυκλοφορούσαν εκείνη την εποχή στην Ελλάδα, αφού σπάνιζαν οι εγχώριοι τίτλοι. Με την πάροδο του χρόνου προστέθηκαν στην ύλη του διάφορα ένθετα αφιερώματα αλλά και πολλές προσφορές (ιδιαίτερα κατά τη δεκαετία του 1980) προκειμένου να παραμείνει ανταγωνιστικό σε σχέση με τα υπόλοιπα έντυπα που υπήρχαν στην αγορά.
Ο υπεύθυνος έκδοσής του Νικόλαος Δεληγιώργης είχε παλαιότερα δηλώσει σε συνέντευξη που παραχώρησε στο συγγραφέα και μελετητή κόμικς Νίκο Νικολαΐδη (η οποία δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα www.comicart.gr όσο και στην τοπική μηνιαία εφημερίδα “Αιγάλεω”) ότι οι ιστορίες άγγιζαν μοντέρνα θέματα της καθημερινότητας που είχαν κοινωνικές προεκτάσεις και απέφευγαν τις ακρότητες. Στο γεγονός αυτό οφείλονταν η επιτυχία που γνώρισε το περιοδικό, επιτυγχάνοντας στην κορύφωσή της τον αριθμό των 140.000 τευχών κάθε εβδομάδα.
Κατά την τελευταία περίοδο έκδοσής της, τη Μανίνα είχε αναλάβει ο Κώστας Μπαζαίος.
Αυτά διαβάζω στο ίντερνετ ψάχνοντας για πληροφορίες πίσω από τις αναμνήσεις.
Η Κατερίνα κυκλοφόρησε το 1973. Είναι ένα από τα μακροβιότερα έντυπα του είδους, και κυκλοφορούσε από τον εκδοτικό οίκο Ανεμοδουρά. Από τα πρώτα εβδομαδιαίο περιοδικό σε μέγεθος τσέπης, και ασχολείται με το star system, με θέματα μόδας, ομορφιάς, σχέσεων και υγείας. Τα περιοδικά Κατερίνα και Σούπερ Κατερίνα έπαψαν να κυκλοφορούν από το 2014.
Η Κατερίνα Ανεμοδουρά, η σύζυγος του Στέλλιου Ανεμοδουρά, η γνωστή σε όλους Κατίνα, με τα καλαθάκια της με το κολατσιό για τους υπαλλήλους της εταιρίας, ήταν πανταχού παρούσα κι ας μην βρισκόταν στην καθημερινή ροή της δουλειάς. Ήταν η γυναίκα του ανθρώπου που είχε την αρχική ιδέα και την έμπνευση για την Κατερίνα.
Αργότερα εμφανίστηκε στο κάδρο και η άλλη Κατερίνα, βασικός συντελεστής του περιοδικού, η Κατερίνα Ρώσσιου-Ανεμοδουρά, σύζυγος του Γιώργου Ανεμοδουρά, γιου του Στέλιου Ανεμοδουρά, ο οποίος ήταν διευθύνων σύμβουλος της εκδοτικής εταιρείας Περιοδικός Τύπος.
Το εβδομαδιαίο περιοδικό βασιζόταν στα θέματα που απασχολούσαν τα έφηβα κορίτσια. Περιλάμβανε ακόμα πληθώρα κόμικς που απευθύνονταν σε μικρές κυρίες, μυθιστορήματα σε συνέχειες, παιχνίδια, μόδα, κατασκευές και άλλα.
Το 1979 κυκλοφόρησε για πρώτη φορά η μηνιαία εκδοχή της Κατερίνας, με το όνομα Σούπερ Κατερίνα. Τα δύο περιοδικά αναφέρονται σε διαφορετικό ηλικιακό κοινό, με την Κατερίνα να έχει κοινό 14 έως 16 χρόνων, ενώ η Σούπερ Κατερίνα 10 έως 19 χρόνων. Η Σούπερ Κατερίνα ασχολήθηκε με τις σχέσεις των εφήβων με το αντίθετο φύλο, τη φιλία και το φλερτ και περιλαμβάνει θέματα σχετικά με διάσημες προσωπικότητες, με την ομορφιά, τη μόδα και την υγεία.
Οι σελίδες του περιοδικού αρχικά ήταν ασπρόμαυρες, εκτός από τα κεντρικά σαλόνια που τα κοσμούσαν αφίσες, ενώ κάποια κεντρικά θέματα κάποιες φορές ήταν έγχρωμα.
Το 1980, η Σούπερ Κατερίνα πρόσθεσε ως δώρο σιδερότυπα με ήρωες του κινηματογράφου και άλλων χώρων, ενώ το 1989 ξεκίνησε να κυκλοφορεί πλήρως έγχρωμη -από 50, οι έγχρωμες σελίδες έγιναν 180, το σύνολο του περιοδικού.
Τον πρώτο καιρό κυκλοφορίας της, η Σούπερ Κατερίνα απευθυνόταν περισσότερο και στα δύο φύλα αλλά στην πορεία, το 1995, η Κατερίνα Ανεμοδουρά αποφάσισε να στρέψει το περιοδικό αποκλειστικά στο κοριτσίστικο εφηβικό κοινό. Συχνά, το περιοδικό συνοδεύεται από μικρά δώρα, όπως βραχιόλια, κοσμήματα και άλλα. Τα αντίτυπα κυκλοφορίας της Σούπερ Κατερίνας συνήθως κυμαίνονταν στα 60.000. Κατά καιρούς, ανάμεσα στους συντάκτες του περιοδικού, εκτός από την ίδια την Ανεμοδουρά, βρέθηκαν οι Δημήτρης Ψαθάς, Γιάννης Νενές, Ιάσονας Τριανταφυλλίδης, Θέμος Αναστασιάδης και άλλοι.
Στο πρώτο εξώφυλλο της Σούπερ Κατερίνας εικονίστηκε ο Τζον Τραβόλτα, και το περιοδικό πούλησε περίπου 70.000 αντίτυπα στην Αθήνα και άλλα τόσα εκτός Αθηνών. Άλλα τεύχη με υψηλές πωλήσεις ήταν: 72.000 τον Ιούλιο του 2006 με εξώφυλλο την Φαίη Ζαφειράκου, 73.000 τον Απρίλιο του 2006 με εξώφυλλο την Anastacia και 77.000 στις 2 Οκτωβρίου του 2000 με εξώφυλλο την Thalia, ενώ το τεύχος με τις υψηλότερες πωλήσεις ήταν αυτό που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 1998, με εξώφυλλο τις Spice Girls, πουλώντας 113.000 αντίτυπα.
Η Σούπερ Κατερίνα μαζί με την Μανίνα αποτέλεσαν για μεγάλο χρονικό διάστημα δημοφιλή έντυπα για χιλιάδες έφηβες, ιδιαίτερα σε εποχές κατά τις οποίες σπάνιζαν οι δυνατότητες ψυχαγωγίας. Διάφορα έντυπα κατά καιρούς προσπάθησαν να μιμηθούν το πρότυπο της Σούπερ Κατερίνας, αλλά δεν γνώρισαν την ίδια μακροβιότητα. Γι’ αυτό και μόνοαυτά τα δύο έμειναν στην καρδιά μας μαζί με τα καλοκαιρινά μεσημέρια της προεφηβικής ανεμελιάς.
