Σήμερα, όπως κάθε μέρα, τηρώντας ευλαβικά το πρόγραμμά μου, πετάχτηκα στο café της γειτονιάς μου (για να πάρω την τρίτη δόση καφεΐνης της ημέρας, μιλάμε για γερά νεύρα) και προς έκπληξή μου είδα ένα τσούρμο μαζεμένα παιδιά – γύρω στα 17.
«Ώπα! Παιδιά, τι έγινε; Τι είναι σήμερα;», λέω.
«Πανελλήνιες», μου λένε, «πού ζεις;»
«Έλα ντε;»
Φυσικά, άδραξα την ευκαιρία για κουβέντα, γιατί τέτοια είμαι, ρωτώντας διάφορες λεπτομέρειες για να εγκλιματιστώ με τη σημερινή κατάσταση. Βέβαια, δεν έχουν αλλάξει και πολλά στην ψυχοσύνθεση των παιδιών της τελευταίας τάξης του Λυκείου, σχετικά με τις εξετάσεις – πάνω κάτω όπως τα βίωσα και εγώ (την εποχή του Νώε).
Πίστευα πως με τα χρόνια τα πράγματα θα ήταν πιο κουλ, αλλά δεν είναι. Ακούγοντας προσεκτικά όσα συζητούσαν, άλλοι έλεγαν πως δεν έχουν ιδέα τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους και δεν έχουν κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση, τύπου όπου περάσω, ΑΝ περάσω («με κόβεις για επιστήμονα;», μου λέει ένας) και συνέχιζαν τον καφέ τους, άλλοι ήταν πιο αγχωμένοι, γιατί έχουν συγκεκριμένο στόχο και άλλοι είχαν τον φόβο να μην ναυαγήσει το όνειρο των γονιών τους – οι οποίοι έχουν καημό να περάσουν τα παιδιά τους σε (συγκεκριμένο) πανεπιστήμιο.
Όλα αυτά με έβαλαν σε σκέψεις, τις οποίες μοιράστηκα μαζί τους (τελικά ήπια εκεί τον καφέ) και θα μοιραστώ μαζί σας παρακάτω.
Προσπάθησε, μάθε, άκου με προσοχή, μείνε ανοιχτός σε νέα μονοπάτια, δούλεψε τις ικανότητές σου. Αν δεν λειτουργήσει αυτό, άλλαξε μονοπάτι!
Αν με ρωτάτε, το τι πίστευα πως θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω, με το τι σπούδασα τελικά και που με οδήγησε η ζωή, δεν έχουν ΚΑΜΙΑ απολύτως σχέση (πάλι καλά). Πάλευα χρόνια να βρω σε τι είμαι καλή και πού έχω ταλέντο τελικά. Έλεγα δεν μπορεί να μην έχω κάποιο ιδιαίτερο skill, όλοι έχουν.
Στη συνέχεια κατάλαβα πως, για να αποκτήσεις skills, πρέπει να δουλέψεις σκληρά, να πειραματιστείς με τις δυνατότητές σου και να «ξεβολευτείς» από κάθε είδους συνήθεια. Α! Και να έχεις λίγο τύχη, για να τα λέμε σωστά!
Πάντα πίστευα ότι στα 18 (και βάαλε) είναι πολύ νωρίς να ξέρεις τι θες σε αυτή τη ζωή. Και είναι ΟΚ να μην ξέρεις. Γι’ αυτό, μέχρι να βρω τον δρόμο που ήθελα να ακολουθήσω, δεν σταμάτησα. Έκανα διάφορες επιλογές (άλλες σωστές, άλλες λάθος), αλλά έπαιρνα από κάθε κατάσταση ό,τι είχε να μου δώσει. Όταν δεν είχα να πάρω κάτι άλλο, άλλαζα την πορεία μου. Το μυστικό είναι να μη μένεις στάσιμος.
Συμφωνώ με τις σπουδές, λέω ναι σε κάθε είδους νέα πληροφορία και εξέλιξη, ναι στο διάβασμα και ναι στην πρόοδο. Άλλα ό,τι και να σπουδάσεις, όσα πτυχία και να πάρεις in the end, να θυμάσαι ότι ο προορισμός σου μπορεί να αλλάξει, σύμφωνα με διάφορα ερεθίσματα που επηρεάζουν την προσωπικότητά σου, από τις εμπειρίες που αποκτάς, από την οπτική γωνία που βλέπεις τα πράγματα μεγαλώντας. Άρα δεν υπάρχει λόγος για σύγχυση και άγχος, σε αυτή τη φάση.
Κάνε την πρώτη σημαντική επιλογή, προσπάθησε, μάθε, άκου με προσοχή, μείνε ανοιχτός σε νέα μονοπάτια, δούλεψε τις ικανότητές σου. Αν δεν λειτουργήσει αυτό, άλλαξε μονοπάτι. Ταξίδεψε, παρατήρησε τον κόσμο ή καταπιάσου με κάτι που θα σε ταξιδεύει, βρες διέξοδο μέσα από τέχνη, μουσική, αθλητισμό… Συζήτα με ανθρώπους που θαυμάζεις ή θεωρείς πως κάνουν κάτι πιο σωστά από εσένα. Δεν υπάρχει κάτι που δεν μπορείς να καταφέρεις και εσύ, αλλά θέλει και κόπο και τρόπο.
Η προσωπική εξέλιξη και πρόοδος δεν σταματάει ποτε, ούτε το διάβασμα σταματάει μετά τις σπουδές – αν αυτό νομίζεις. Όσα και να μάθεις στη θεωρία, η πράξη είναι αλλιώτικη. Η δουλειά που θα πας αύριο θα έχει άλλους κανόνες, στους οποίους θα πρέπει να προσαρμοστείς. Εκεί θα καταλάβεις πως το πτυχίο είναι ένα εισιτήριο που σου δίνει την δυνατότητα να εισχωρήσεις σε έναν εργασιακό χώρο, αλλά δεν σου εγγυάται την παραμονή σε αυτόν.
Τα συστατικά για να παραμείνεις σε οποιοδήποτε εργασιακό χώρο και να εξελιχθείς δεν έχουν να κάνουν με κανένα «χαρτί» που θα κορνιζάρεις στον τοίχο. Όπου και να πας, σε όποια ηλικία, μάθε να παρατηρείς το πώς δουλεύουν οι παλαιότεροι και πιο έμπειροι από εσένα, κάτσε δίπλα τους, έχε τα αυτιά σου και τα μάτια σου ορθάνοιχτα! Να είσαι πρόθυμος, συνεπής, με καλή διάθεση και θέληση για μάθηση, παράμεινε ευγενικός και χαμογελαστός. Έχε στο μυαλό σου ότι ΟΛΑ τα λάθη διορθώνονται, μην απογοητεύεσαι. Βοήθησε τους συναδέλφους σου ή ζήτα βοήθεια όταν τη χρειάζεσαι, δεν είναι κακό. Ρώτα! Ξαναδιάβασε ή μάθε ό,τι δεν γνωρίζεις και θα σου είναι χρήσιμο.
Με τον καιρό θα καταλάβεις πως, οποιαδήποτε δουλειά και να κάνεις, μόνο ο χρόνος και η εμπειρία θα σε διδάξουν το αντικείμενο με το οποίο καταπιάνεσαι. Έχε υπομονή! Και μη φρικάρεις αν κάτι δεν πάει καλά τώρα, ξαναπροσπάθησε!
Μην αφήσεις να σε πείσουν ότι η απόκτηση του πολυπόθητου «χαρτιού» σε καθορίζει ως άνθρωπο ή ότι είναι το εχέγγυο της προκοπής! Επίσης, μη σας χαλάσω το όνειρο, δεν γίνεται να είναι όλοι γιατροί και δικηγόροι – ούτε σημαίνει πως εάν έχεις ένα τέτοιο πτυχίο θα είσαι αυτόματα καλός. Υπάρχουν άνθρωποι σε διάφορες ειδικότητες που ξεχωρίζουν, αλλά όχι μόνο για τις γνώσεις τους· είναι μία αλληλουχία πραγμάτων.
Να θυμάσαι πως, ό,τι και να αποφασίσεις, το πιο σημαντικό είναι να ξυπνάς το πρωί με όρεξη και κέφι να πας στη δουλειά σου, αλλιώς είναι μαρτύριο. Μεγαλύτερη σημασία έχει το δικό σου όνειρο και κανενός άλλου.
Και ποτέ μα ποτέ, κανένα πανεπιστήμιο δεν θα σε κάνει περισσότερο ή λιγότερο αξιόλογο άνθρωπο, οι πράξεις σου θα καθορίζουν πάντα αυτό που είσαι. Γι’ αυτό πράξε με σύνεση.
Μάθε να στέκεσαι στα πόδια σου και να βασίζεσαι στις δυνάμεις σου.
Οι ευκαιρίες για γνώση δεν σταματούν ποτέ, άρπαξέ τες και αξιοποίησέ τες. Η πραγματική ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας, οπότε μην φοβάσαι· τίποτα δεν τελειώνει εδώ, αντίθετα εδώ αρχίζουν ΟΛΑ!
Καλή επιτυχία, λοιπόν!
Κείμενο: Σοφία Ματζώρου- Thinkdrops
