Όχι, δεν είναι όλοι οι κακοί στη φυλακή, κατά τη γνωστή έκφραση, αλλά άν θέλεις να μάθεις αν είσαι πραγματικά καλός άνθρωπος, διάβασε παρακάτω.
1. Φέρεσαι καλά σε όλους. Κι όταν λέμε όλους, εννοούμε όλους: Ένας άνθρωπος που είναι ευγενικός στις κοινωνικές συναναστροφές του, αλλά απότομος με τη μαμά του, ή με τους πολύ δικούς του ανθρώπους, δεν είναι καλός άνθρωπος. Εννοείται πως εξίσου ισχύει και το αντίστροφο –αν είσαι υπέροχος με τους δικούς σου, αλλά αγενής πχ με τους σερβιτόρους, καλός δεν είσαι.
2. Κάνεις εύκολα φίλους. Σημαντική υποσημείωση: Και τους κρατάς. Γιατί, για να κάνεις φίλους, αρκεί να είσαι συμπαθητικός. Για να διαρκέσουν αυτές οι φιλίες, όμως, δεν αρκεί.
3. Μπαίνεις στη θέση του άλλου. Ή τουλάχιστον προσπαθείς. Δεν είναι εύκολο να θυμάσαι κάθε φορά ότι η δική σου οπτική/ γνώμη/ κοσμοθεωρία δεν είναι ούτε αυτονόητη ούτε η μία και μοναδική, πανανθρώπινη αλήθεια. Στα δύσκολα, όμως, φαίνονται οι καλοί άνθρωποι.
4. Κάνεις πράγματα για την ευτυχία των άλλων. Ακόμα και αν αυτά τα πράγματα μερικές φορές σε ξεβολεύουν. Δεν είναι ανάγκη να μιλάμε για μεγαλεπήβολες πράξεις που θα τους αλλάξουν τη ζωή. Καμιά φορά, είναι τα μικρά και καθημερινά που μετράνε.
5. Δεν ξεχνάς τους ανθρώπους σου. Παίρνεις συχνά τηλέφωνο τους γονείς σου, ενδιαφέρεσαι σε καθημερινή, ή σχεδόν καθημερινή, βάση για το τι κάνουν οι φίλοι σου, δεν εξαφανίζεσαι επειδή «πήζεις στη δουλειά» ή ακόμα χειρότερα επειδή ερωτεύτηκες.
6. Δίνεις ευκαιρίες στους ανθρώπους. Δε μένεις στην πρώτη εντύπωση, και δεν βγάζεις ανθρώπους από τη ζωή σου στο πρώτο στραβοπάτημα. Προσπαθείς να καταλάβεις τα κίνητρα και τον τρόπο σκέψης του άλλου, και ξεκινάς από την παραδοχή ότι όλοι είναι εν δυνάμει φίλοι –χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα γίνουν κιόλας.
7. Δεν τσιγκουνεύεσαι να πεις μια καλή κουβέντα. Δεν μετράς τα κομπλιμέντα σου με το σταγονόμετρο, μη και «το πάρει πάνω του ο άλλος» και δεν υπάρχει άνθρωπος στη ζωή σου που να τον αγαπάς και να μην το ξέρει.
8. Είσαι γενναιόδωρος. Αφήνεις πάντα tip στον ντελιβερά, μοιράζεσαι ό,τι έχεις με τους φίλους σου, δίνεις έστω ένα μικρό ποσό από το δώρο των Χριστουγέννων στις φιλανθρωπικές οργανώσεις, διαθέτεις έστω λίγο από τον χρόνο σου για να βοηθήσεις ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.
9. Θεωρείς αρκετά πράγματα προσωπική σου ευθύνη. Ναι, πιστεύεις ακράδαντα ότι είναι δικιά σου δουλειά να σώσεις τον πλανήτη χωρίζοντας τα σκουπίδια σου σε ανακυκλώσιμα και μη, και πετώντας τα στους αντίστοιχους κάδους. Επίσης δικιά σου δουλειά θεωρείς ότι είναι να βοηθήσεις τον καινούριο συνάδελφο που πήζει στη δουλειά, και ναι, δικό σου φταίξιμο (πιστεύεις ότι) είναι που κάποιος στεναχωρήθηκε με κάτι που είπες. Μπορεί μερικές φορές να το παρακάνεις, παίρνοντας σχεδόν τα πάντα προσωπικά, αλλά αν είχαμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε εσένα και κάποιον που αδιαφορεί για τους πάντες και τα πάντα, εσένα θα διαλέγαμε.
10. Δεν θεωρείς τίποτα και (κυρίως) κανέναν δεδομένο. Χαμογελάς κάθε φορά που βλέπεις τους δικούς σου ανθρώπους, σκέφτεσαι αρκετές φορές μέσα στη μέρα «να, γι’ αυτό σε αγαπάω» κάθε φορά που κάποιος κάνει κάτι καλό/ αστείο/ χαριτωμένο (έστω και αν δεν το λες πάντα), νιώθεις ειλικρινή ευγνωμοσύνη για πράγματα όπως η θέρμανση στο σπίτι ή στη δουλειά, η έλλειψη κίνησης στο δρόμο ή το delivery το μεσημέρι.
Ηρώ Κουνάδη – in2life.gr
