Πρώτα απ’ όλα, με τον όρο «ψυχολογική διαταραχή» δεν εννοούμε την κατάσταση στην οποία θα πάρει κάποιος ένα αλυσοπρίονο και θα ξεκινήσει να «θερίζει» κόσμο. Εννοούμε αντιθέτως τις διαταραχές της προσωπικότητας, του συναισθήματος, την έλλειψη ενσυναίσθησης, τον εγωκεντρισμό, την ανευθυνότητα, μέχρι και ήπιες αντικοινωνικές συμπεριφορές. Πάθη της ψυχής δηλαδή καθόλα φυσιολογικά, που αποκλίνουν ωστόσο από την παραδεδομένη φυσιολογικότητα. Υπάρχουν λοιπόν επαγγέλματα που συγκεντρώνουν δυσανάλογα πολύ -ή λίγο- δείκτες τέτοιων ψυχολογικών διαταραχών.
Ας τα δούμε…
Υψηλή συγκέντρωση:
1. Γενικοί διευθυντές
2. Δικηγόροι
3. Εργαζόμενοι στα media (τηλεόραση/ραδιόφωνο)
4. Πολιτικοί
5. Χειρουργοί
6. Δημοσιογράφοι
7. Αστυνομικοί
8. Ιερωμένοι
9. Σεφ
10. Δημόσιοι υπάλληλοι
Χαμηλή συγκέντρωση:
1. Βοηθοί σε επαγγέλματα υγείας
2. Νοσοκόμες
3. Θεραπευτές
4. Τεχνίτες
5. Αισθητικοί / στιλίστες
6. Εργαζόμενοι σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις
7. Δάσκαλοι
8. Καλλιτέχνες
9. Γιατροί
10. Λογιστές
Το ερώτημα που αναφύεται τώρα είναι ένα: γιατί;
Τα περισσότερα από τα επαγγέλματα που συγκεντρώνουν χαμηλούς δείκτες ψυχικών διαταραχών απαιτούν ανθρώπινη επαφή, έχουν να κάνουν με συναισθήματα ή/και δεν προσφέρουν δύναμη και εξουσία. Χαρακτηριστικά δηλαδή που από τη φύση τους δεν έλκουν τους ανθρώπους με ψυχολογικές διαταραχές.
Από την άλλη, οι τομείς εργασίας που συγκεντρώνουν υψηλότερους δείκτες διαταραχών προσφέρουν εξουσία, ενώ πολλοί από αυτούς απαιτούν την ικανότητα να παίρνει κάποιος αντικειμενικές και «ψυχρές» αποφάσεις, που δεν έχουν να κάνουν σε τίποτα με το συναίσθημα. Ο άνθρωπος που πάσχει από κάποια ψυχολογική διαταραχή βρίσκει τα επαγγελματικά αυτά πεδία σαφώς πιο πρόσφορα…
Πηγή: newsbeast.gr ,apotis4stis.com
