Η ζωή είναι για αυτούς που τολμούν. Για όσους θέλουν. Για όσους ονειρεύονται. Για όσους αγαπούν. Για όσους θαυμάζουν. Για όσους γελάνε.
Για αυτούς που στύβουν την ζωή τους κάθε στιγμή, κάθε δευτερόλεπτο. Κάνουν αυτό που γουστάρουν και δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Δεν τους νοιάζει η γνώμη των άλλων. Λογαριασμό δίνουν μόνο στον εαυτό τους. Γουστάρουν τα λάθη τους, μαθαίνουν από αυτά χωρίς να στέκονται σε αυτά, και προχωράνε.
Δεν κοιτάνε τον προορισμό αλλά απολαμβάνουν το ταξίδι. Προσπερνάνε τα πρέπει και κοιτάνε τα θέλω. Ξέρουν πως είναι μοναδικό αυτό και αισθάνονται ξεχωριστοί. Χορταίνουν την ζωή και γίνονται οι εραστές του εαυτού τους. Δεν έχουν μίσος, δεν έχουν οργή, δεν έχουν θυμό. Μόνο αγάπη έχουν και την δίνουν ανιδιοτελώς.
Όχι, δεν είναι αφελείς, δεν σκέφτονται έτσι. Απλώς στην ζωή τους βλέπουν μόνο αυτούς που είναι σαν αυτούς. Μαγνήτης είναι η καρδιά τους και έλκει μόνο ανθρώπους σαν αυτούς. Τους υπόλοιπους, τους άφησαν πίσω… Να αναπνέουν απλώς μα να μην ζούνε. Ρίξανε τον σπόρο του ονείρου και δεν έχουν αμφιβολία αν θα φυτρώσει. Δεν σκάβουν το χώμα για να δούνε. Είναι σίγουροι. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; Μα φυσικά. Αρκεί να κοιτάξεις μέσα σου και θα δεις…
Απλώς τόλμησε… και αδιαφόρησε για αυτούς που θέλουν να είσαι κάτι άλλο από αυτό που θες…
Μην μοιράζεις τον εαυτό σου σε κομμάτια. Συμμάζεψέ τον και συναρμολόγησε τα κομμάτια που έτσι αβίαστα τα σκόρπισες από εδώ κι από εκεί.
Τρέχεις συνεχώς πίσω από ανθρώπους που θαυμάζεις και χωρίς να το καταλάβεις σε εξουσιάζουν, σε ελέγχουν, και όταν απογοητεύεσαι και φεύγεις έχεις αφήσει ήδη ένα κομμάτι σου εκεί. Αλήθεια πόσα κομμάτια σκόρπισες έτσι χωρίς περισυλλογή; Μισός έχεις μείνει και ακόμα συνεχίζεις να δίνεις. Κατρακυλάς στην δίνη της ελπίδας και δεν συνειδητοποιείς ότι μόνο εσύ είσαι η ελπίδα που ψάχνεις…
Το μοναδικό υπέρλαμπρο ον που υπάρχει είσαι εσύ. Μην ψάχνεις τον εαυτό σου μέσα στους άλλους. Οι άλλοι είσαι εσύ. Πόσος κόπος, Θεέ μου. Χάνεις την μοναδική πραγματικότητα και κυνηγάς φανταστικές σκιές. Ένωσε τα κομμάτια της ψυχής σου, γίνε πάλι ολόκληρος και διεκδίκησε όσα τους χάρισες και κυρίως όσα τους άφησες να σου κλέψουν. Στείλε κύματα αγάπης από μέσα σου παντού και άσε τους άλλους να έρθουν να σου καταθέσουν τα κομμάτια τους. Με την μόνη διαφορά πως εσύ δεν είσαι σαν αυτούς, να τους τα κλέψεις. Εσύ θα τους τα επιστρέψεις με τόκο υψηλό. Ξέρεις γιατί; Γιατί εσύ είσαι μοναδικός.
-Σε πιστεύεις;
-Σε αγαπάς;
-Θα το τολμήσεις;
Κάθε στιγμή που χάνεται περνάει στο παρελθόν. Είναι εκείνο το παρελθόν που σε κρατάει εγκλωβισμένο και το ντύνεις με εκείνο το περιτύλιγμα με τα Αν. Στιγμές χαμένες, που τις άφησες κι έφυγαν αβασάνιστα. Με το να μένεις όμως κολλημένος στο χθες συνεχίζεις να χάνεις το σήμερα. Εμπλουτίζεις συνεχώς το παρελθόν και μένεις κουρασμένος και χαλαρός, να ακολουθείς τη ζωή εκεί που σε πάει.
Το θαύμα της ζωής συντελείται όταν εσύ κυβερνάς την ζωή σου και την οδηγείς εκεί που θες. Βάλε την στιγμή μέσα σου και άφησέ την να εισχωρήσει παντού. Νιώσε εκείνο το γλυκό μούδιασμα της ευτυχίας και σταμάτα να κοιτάς πίσω. Ό,τι μένει πίσω είναι νεκρό. Έχει πεθάνει μια για πάντα.
Ακολούθησε το Τώρα, που είναι το μόνο ζωντανό. Χαμογέλασε κι ας μην είσαι καλά. Γέλασε κι ας μην υπάρχει λόγος. Έτσι διορθώνεις ό,τι χαλασμένο υπάρχει μέσα σου και πετάς ό,τι σάπιο υπάρχει. Μην τα αφήνεις να γίνουν γάγγραινα και να σου φάνε τα σωθικά. Αύξησε την ένταση της ζωής. Κανείς δεν πήρε φεύγοντας μαζί του συναισθήματα. Δεν υπάρχει λόγος να μένεις στο παρελθόν. Ό,τι έφυγε δεν άξιζε. Ξέχασέ το. Διάγραψέ το. Ψεύτικη οπτασία ήταν και σε βασανίζει.
Κοίτα γύρω σου τα χρώματα! Για σένα υπάρχουν εκεί.
Άκουσε τη μουσική, πόσο υπέροχη είναι! Για σένα παίζει.
Όταν θα φτάσετε στο σημείο εκείνο, να μην θυμάστε τίποτα από αυτά που σας πλήγωσαν, τότε θα καταλάβετε την ομορφιά του Τώρα. Αφήστε να νομίζουν πως πάσχετε από Αλτσχάιμερ. Μεθύστε από αυτό που συμβαίνει Τώρα και αφήστε το να σας παρασύρει στην δίνη της ευτυχίας. Της πραγματικής και αληθινής ευτυχίας.
Αγαπήστε τα όνειρά σας και ποτίστε τα με την πίστη και την δύναμή σας για να τα δείτε να μεγαλώνουν. Να θεριεύουν. Κάθε στιγμή που περνάει δεν την θυμάμαι, γιατί δίνομαι σε αυτό που συμβαίνει Τώρα… Μαγικό και ονειρεμένο…
Κοίταξε λίγο τα αστέρια. Πόσο μικρά και ασήμαντα φαίνονται από μακριά; Φέγγουν όμως. Είναι λαμπερά. Φωτεινά.
Ακριβώς το ίδιο είσαι και εσύ. Από μακριά μπορεί να φαίνεσαι μικρός και ασήμαντος. Αυτοί όμως που θα έρθουν κοντά σου και θα μπούνε μέσα στην ψυχή σου, θα νιώσουν το φως σου. Την λάμψη σου. Η οπτική γωνία διαφέρει. Όπως όμως τα αστέρια δεν τα ενδιαφέρει πόσο φωτεινά τα βλέπουμε, έτσι και εμείς δεν πρέπει να επηρεαζόμαστε από την γνώμη των άλλων. Αυτά ξέρουν. Εμείς πρέπει να μάθουμε.
Κάνε λοιπόν αυτό για το οποίο γεννήθηκες, πάρε τη ζωή στα χέρια σου και μη σε νοιάζει η γνώμη των άλλων. Ξέθαψε τα όνειρα της παιδικής σου αγνότητας και ανακάτεψέ τα με καινούργια. Άσε τις αισθήσεις σου να γεμίσουν με την μοναδικότητά σου και επιτέλους συμβιβάσου με αυτή την ιδέα. Αγνοείς και αρνείσαι τον ομορφότερο συμβιβασμό της ζωής σου.
Μην κατηγορείς τους άλλους που τσαλαπατάνε την ζωή σου, από την στιγμή που εσύ ο ίδιος το κάνεις. Προσβάλλεις τον Δημιουργό σου και, από εκεί που είσαι το μεγαλύτερο θαύμα του κόσμου, γίνεσαι μια αυταπάτη.
Άλλαξε πλεύση τώρα. Δική σου είναι η επιλογή του τι θα κάνεις. Η ελεύθερη βούλησή σου θα αποφασίσει.
Του Γιώργου Ζελελίδη, συγγραφέα του βιβλίου «Το ημερολόγιο που θα αλλάξει τη ζωή σας για πάντα»
