Γενικά έχουμε μάθει να κρίνουμε κάποιον απ’ την εξωτερική του εμφάνιση. Λογικό, αφού αποτελεί σημαντικό παράγοντα στη ζωή μας. Ειδικά στις σχέσεις μας.
Η εμφάνιση είναι αυτή, που μας κάνει να βγάζουμε τα πρώτα συμπεράσματα για κάποιον και μ’ αυτό το κριτήριο αποφασίζουμε, αν θα προχωρήσουμε ή όχι. Είναι λογικό να μας ελκύει ένα ωραίο κορμί, ειδικά όταν αυτό συνοδεύεται από μία ωραία ευπαρουσίαστη φυσιογνωμία.
Είναι η συνηθισμένη φυσική εξέλιξη μεταξύ δυο ανθρώπων, να έλκονται σωματικά ο ένας απ’ τον άλλον. Αλλά τι γίνεται όταν στη μέση μπαίνει ο εγκέφαλος; Τι κάνει; Είναι εκείνος που έχει τον τελευταίο λόγο. Ναι, θα πεις η καρδιά δεν παίζει ρόλο; Παίζει, ναι, αλλά όχι τόσο μεγάλο.
Όταν ερωτευόμαστε η καρδιά δεν είναι αυτή που τρελαίνεται; Ναι, επειδή ο εγκέφαλος είναι αυτός που έχει τρελαθεί πρώτος.
Όσο και να προσπαθούμε ο εγκέφαλος είναι αυτός που δίνει τα ερεθίσματα και τα παίρνει, ανάλογα με την κατάσταση. Απ’ τον εγκέφαλο θα περάσουν τα μηνύματα πρώτα και μετά θα περάσουν απ’ τα υπόλοιπα συστήματα. Εκείνος είναι που αποφασίζει την περαιτέρω εξέλιξη των πραγμάτων και τις αντιδράσεις σου. Αλλά τι γίνεται όταν η σωματική έλξη περνάει απαρατήρητη; Όταν ο εγκέφαλος είναι αυτός που παίζει το μεγαλύτερο παιχνίδι;
Έκρηξη γίνεται, μία μεγάλη έκρηξη. Έκρηξη από συναισθήματα, σκέψεις, ερεθίσματα. Το μυαλό δεν μπορείς να το περιορίσεις, ούτε να το κλειδώσεις. πάντα θα είναι ελεύθερο. Μπορείς να κρατήσεις δύο ανθρώπους μακριά, να τους χωρίσεις σωματικά, αλλά εγκεφαλικά πάντα θα είναι εκεί μαζί, ενωμένοι.
Είναι πολύ όμορφο το σώμα, αλλά όταν το μυαλό μιλάει, όταν στον άλλον αυτό που σ’ ελκύει περισσότερο είναι το μυαλό του, δε χωράνε συζητήσεις για τα σώματα. Πώς να κοιτάξεις ένα σώμα, όταν μπροστά σου έχεις ένα μυαλό που δεν μπορείς να του αντισταθείς, ακόμη κι όταν το άτομο που σε ελκύει πολύ δεν έχει κάποια σπάνια ομορφιά. Ούτε εκπληκτικό σώμα. Αλλά ένα δυνατό ερωτεύσιμο μυαλό.
Κι εκείνη τη στιγμή, αυτό το ερωτεύσιμο μυαλό γνωρίζει ένα άλλο δυνατό μυαλό κι απ’ την έλξη αυτή γεννιέται κάτι που δεν μπορείς να περιγράψεις με λόγια. Όταν απορείς πώς γίνεται να θες κάποιον τόσο πολύ και να είσαι ερωτευμένος μ’ ένα μυαλό.
Είναι εκείνα τα άτομα που καταφέρνουν να σου κάψουν τον εγκέφαλο. Κι εσύ να μην μπορείς να κάνεις κάτι. Ίσα-ίσα που θέλεις να σου καταστρέψουν το μυαλό. Και μετά συνδέεσαι μαζί μ’ αυτό το μυαλό κι όλα σας τα εγκεφαλικά κύτταρα δημιουργούν κάτι εκπληκτικό.
Όλα τα εγκεφαλικά σας κύτταρα έλκονται σαν μαγνήτης. Σε συζητήσεις για διάφορα θέματα, είτε για ποίηση, είτε για κοινωνικά ή ακόμη και για κουτσομπολιά η αίσθηση είναι διαφορετική. Μοιάζει σαν μια παρτίδα σκάκι.
Πανέξυπνη, δυνατή, κάθε κίνηση χρειάζεται στρατηγική. Θυμίζει εκείνα τα υπέροχα κονσέρτα κλασικής μουσικής, που κάθε μελωδία είναι αρμονική και δένει με τις άλλες. Η ανατριχίλα που σου προκαλεί αυτή η εγκεφαλική έλξη, είναι απίστευτη. Να θέλεις ν’ ανακαλύπτεις ακόμη περισσότερα απ’ το μυαλό του άλλου, να το ξεκλειδώνεις και να χάνεσαι μέσα σ’ αυτό.
Μην Χάσετε: Οι μεγαλύτεροι έρωτες ξεκίνησαν από ένα «ε, δε μου αρέσει και πολύ»
Γι’ αυτό τι να τα κάνεις τ’ αθόρυβα σώματα, που δεν έχουν να σου προσφέρουν τίποτα παρά μόνο κάτι εικονικό; Όταν τα μυαλά είναι εκείνα που κάνουν τόσο θόρυβο, όχι ενοχλητικό θόρυβο, ένα θόρυβο που θέλεις στη ζωή σου.
Είναι υπέροχοι δύο άνθρωποι που ταιριάζουν σωματικά, που κουμπώνουν ο ένας στον άλλον. Αλλά φανταστείτε δυο μυαλά που κουμπώνουν μεταξύ τους.
Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο.
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου
