Ακόμη και ο πιο σιωπηλός και διακριτικός χωρισμός, δεν γίνεται να είναι ανώδυνος
Ένα παλιό λαϊκό τραγούδι λέει πως «Ό, τι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο» και όπως τα περισσότερα τραγούδια που ειπώθηκαν από τον Στέλιο Καζαντζίδη, έτσι και αυτό, κρύβει μέσα του μεγάλες δόσεις αλήθειας. Ποιος είναι όμως εν τέλει ο λόγος, η «πηγή» από την οποία αναβλύζει όλος αυτός ο πόνος και η στεναχώρια; Ομολογουμένως, όταν έχεις περάσει με έναν άνθρωπο ένα σημαντικό μέρος της ζωής σου, δεν είναι εύκολο να δεχτείς πως η ζωή τα έφερε έτσι, ώστε οι δρόμοι σας να χωρίζουν στην επόμενη γωνία. Πώς, ενώ κοιμόσασταν και ξυπνούσατε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου, πλέον θα χρειάζεσαι μία αφορμή, έναν λόγο ακόμα και απλώς για να επικοινωνήσεις μαζί του;
Όπως και να ‘χει, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως ακόμη και ο πιο σιωπηλός και διακριτικός χωρισμός, δεν γίνεται να είναι ανώδυνος. Το γεγονός πως κάθε πλευρά επιλέγει να περάσει μοναχικά τη διαδικασία απεμπλοκής, χωρίς φωνές, κλάματα, μεταμεσονύχτια τηλέφωνα και πισωγυρίσματα, δεν σημαίνει πως είναι λιγότερο πληγωμένη, από εκείνη που το ζει στα άκρα, ακούγοντας τα άπαντα από Παντελή Παντελίδη.
Το ζήτημα βέβαια είναι πως ορισμένες φορές, το δακρύβρεχτο διάστημα που ακολουθεί έπειτα από έναν χωρισμό – είτε αυτό εκφράζεται, είτε όχι – καταλήγει να διαρκεί περισσότερο από όσο θα έπρεπε. Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως ακόμη και αν η σχέση έχει λήξει, οι λόγοι που οδήγησαν στο τέλος δεν είναι αρκετά ξεκάθαροι, με αποτέλεσμα η μία από τις δύο πλευρές να προσπαθεί να εξακριβώσει τι πήγε λάθος και αν έφταιξε, ενώ δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί, «Τι θα είχε γίνει αν…»; Εάν έχεις εμπλακεί και εσύ, λοιπόν, σε έναν ανάλογο φαύλο κύκλο, που ενώ όλα άρχισαν ωραία δεν λένε να τελειώσουν με τίποτα, παρακάτω θα βρεις συγκεντρωμένους τους τρόπους για να πεις «φτου ξελευτερία» και να κλείσεις μια για πάντα αυτό το κεφάλαιο και να το αφήσεις πίσω σου.
Κόβοντας την αόρατη κλωστή
Να είσαι σίγουρη πως όσο παραμένεις σε επικοινωνία με τον πρώην φίλο σου, δύσκολα θα καταφέρεις να βγεις από τη λούπα στην οποία βρίσκεσαι και να πας παρακάτω τη ζωή σου. Μπορεί το τακτικό texting, τα άσκοπα τηλεφωνήματα του τύπου «Να μωρέ σε σκεφτόμουν και πήρα να δω τι κάνεις», καθώς και οι μεταμεσονύχτιες συναντήσεις κάτω από το σπίτι σου, να σε ανακουφίζουν κάπως από το τελεσίδικο και αμετάκλητο συναίσθημα που επιφέρει ένας χωρισμός, στην πραγματικότητα όμως, δεν οδηγούν πουθενά. Ακόμη και στην περίπτωση που η επικοινωνία σας περιορίζεται σε ένα αυστηρά φιλικό πλαίσιο, λειτουργεί όπως μία αόρατη κλωστή που σε τραβάει πίσω στο παρελθόν και δεν σε αφήνει να προχωρήσεις, ακόμη και αν το επιθυμείς διακαώς.
«Αγκαλιάζοντας» τα άσχημα συναισθήματα
Ένας παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει το χρονικό διάστημα που θα παραμείνεις σε μία σχέση που έλαβε τέλος, έχει να κάνει με το πόσο επιτρέπεις στον εαυτό σου να βιώσει κάποια συναισθήματα. Με άλλα λόγια, όσο συσσωρεύεις πόνο, φόβο, θυμό και απογοήτευση, όσο αναβάλλεις τα άσχημα συναισθήματα που προέρχονται από τον χωρισμό σου, προσπαθώντας να σταθείς αλώβητη μπροστά στο γεγονός ότι έχεις πληγωθεί, τόσο καθυστερείς τη διαδικασία της επούλωσης από το «τραύμα». Ανεξάρτητα από το πόσο δυσάρεστα μπορεί να είναι αυτά τα συναισθήματα, είναι απαραίτητο να αφήσεις τον εαυτό σου να τα βιώσει, για να μπορέσει αργότερα να τα επεξεργαστεί και να τα αφήσει πίσω. Με το να κλείνεις την πόρτα σε όσα αισθάνεσαι και να τα μπλοκάρεις, το μόνο που κερδίζεις είναι μία μακροχρόνια και ενοχλητική συμβίωση μαζί τους.
Συγχωρώντας κάνουμε ένα δώρο στον εαυτό μας
Όσο δύσκολο κι αν σου είναι να συγχωρέσεις τις πράξεις του πρώην φίλου σου που οδήγησαν τη σχέση σας σε ένα αδιέξοδο, είναι ένα απαραίτητο βήμα για να βγεις γρηγορότερα από αυτή την κατάσταση. Χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια, πως θα πατήσεις αυτόματα «Διαγραφή» σε όλα όσα συνέβησαν μεταξύ σας. Σκοπός σου άλλωστε δεν είναι να τον απαλλάξεις από τις ευθύνες που τον βαραίνουν, αλλά να μην σπαταλήσεις επιπλέον πολύτιμη ενέργεια σε αρνητικές σκέψεις, καταστάσεις που έχουν λήξει και συνεχίζουν αν σου προκαλούν πόνο. Να θυμάσαι πως το να δέχεσαι τη συγγνώμη κάποιου που σε πλήγωσε, δεν είναι δείγμα αδυναμίας, αλλά ένας τρόπος να απαλλαγείς από ένα βαρύ φορτίο και να τρέξεις με μεγαλύτερη ώθηση και διάθεση, προς αυτά -τα υπέροχα και συναρπαστικά- που σε περιμένουν στην επόμενη γωνία.
Ζητάμε συγνώμη και το εννοούμε
Σε περίπτωση που εσύ φέρεις την ευθύνη του χωρισμού σας, η ενοχή που πιθανότατα αισθάνεσαι, είναι αρκετή από μόνη της για να μην σε αφήνει να προχωρήσεις. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις, λοιπόν, (αντί να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο νυχθημερόν) είναι να κάνεις στην άκρη τον εγωισμό και την περηφάνια σου, να πάρεις μια βαθιά ανάσα και με όσο θάρρος διαθέτεις, να ζητήσεις ένα ειλικρινές «συγγνώμη» από τα βάθη της καρδιάς σου. Αφού πρώτα βρεις τη δύναμη που χρειάζεται, για να συγχωρέσεις εσύ η ίδια τον εαυτό σου. Κακά τα ψέματα, αυτό το κομμάτι είναι πολύ πιο δύσκολο, από το να κοιτάξεις τον άλλο στα μάτια και να ζητήσεις συγγνώμη. Όπως και να ‘χει, εάν δεν έχεις συγχωρήσει εσύ η ίδια τον εαυτό σου, μην χρησιμοποιήσεις τη λέξη «συγγνώμη» εργαλειακά, με σκοπό να αποκαταστήσεις τη σχέση με τον πρώην φίλο σου. Να την πεις μόνο όταν τη νιώσεις και ίσως αυτό να γίνει η αφορμή, για να αρχίσετε πάλι από την αρχή.
Με πληροφορίες από queen
