Να μην τα τσιγκουνεύεσαι τα λόγια. Να κατακλύζουν τον άλλον σαν χείμαρρος. Να μη βαστάς πολλά για σένα. Να τα κάνεις τι; Για την αξιοπρέπεια σου;
Η αξιοπρέπεια είναι για τους αυτούς που έχουν συμπλέγματα. Έτσι διάβασα κάπου. Να τα λες, να ξαλαφρώνεις και προχώρα περήφανος. Να μην τσιγκουνεύεσαι τον καλό το λόγο σου και τον κακό.
Ούτε τον απελπισμένο λόγο σου να μην τσιγκουνεύεσαι.
Να γελάς πολύ, να κλαις ακόμη πιο πολύ. Να δίνεις αξία σε όσα νιώθεις. Να στέκεσαι προσοχή μπροστά στα συναισθήματα σου. Να τα σέβεσαι και να τα αποθεώνεις. Μη τα συρρικνώνεις για να είσαι αγαπητός.
Να γελάς δυνατά, ο χρόνος πετάει, κάνε το καλύτερο που μπορείς. Να βάζεις όμορφα ρούχα και παπούτσια. Να μην τσιγκουνεύεσαι την ομορφιά. Να είσαι πολύ σε όλα. Σε πράξεις, λόγια, αποφάσεις. Πολύ και αποφασισμένος.
Να φοράς πολύ άρωμα. Όχι ίσα που, λίγο στον καρπό του χεριού σου για να σου κρατήσει το μπουκάλι περισσότερο καιρό. Να φοράς πολύ άρωμα παντού. Πολλή κρέμα σώματος, να μοσχομυρίζει όπου περνάς.
Η ομορφιά του έξω σου δεν είναι αρκετή από μόνη της, ξέρω, αλλά είναι ένα βήμα. Μην αποπνέεις μιζέρια.
Να ψωνίζεις δώρα σα να ήταν για σένα. Όχι πιο οικονομικά. Αν δώσεις οικονομικά, οικονομικά θα πάρεις πίσω. Σε όλους τους τομείς. Να είσαι γενναιόδωρος. Στα χαμόγελα και στα νεύρα σου. Να είσαι πολύ.
Όταν θες να φαίνεσαι να κάνεις κρότο. Κι όταν θες να κρύβεσαι, να κρύβεσαι πολύ. Μην περάσεις απ’ τη ζωή τούτη με την αίσθηση του προσέχω για να έχω. Τίποτα δεν έχεις αφού προσέχεις.
Κι αν παραμυθιάζεσαι πως τα έχεις όλα, να έχεις γνώση πως παραμυθιάζεσαι. Μην ξαφνιαστείς καμία μέρα και πέσεις απ’ τα σύννεφα.
Όταν είσαι χαρούμενος να το ζεις στο μέγιστο και όταν είσαι λυπημένος να κατρακυλάς χωρίς οίκτο.
Αυτά τα “τόσο όσο” και τα ίσα που είναι για τους τόσο όσο και τους ίσα που.
Εσύ να σφυρίζεις αδιάφορα και να θυμάσαι να μην τσιγκουνεύεσαι σε τίποτα. Η τσιγκουνιά, θα γεμίσει την ζωή σου τσιγκούνηδες και δεν υπάρχει χειρότερη τιμωρία απ’ αυτό.
Να περπατάς τρανταχτά σε τούτη την ζωή που ήρθες.
Κείμενο: loveletters- Αθηνά Απότση
