H Ευδοκία Ρουμελιώτη είχε μια συζήτηση με τη Βίκυ Βολιώτη στην ΕΡΤ, όπου της περιέγραψε δύο περιστατικά που της προκάλεσαν φοβερή απογοήτευση για την Ελλάδα «και λυπάμαι που το λέω, γιατί αγαπάω πολύ τη χώρα μου αλλά γίνονται πολλά λάθη και υπάρχουν πολλά κενά».
Η μητέρα της Ρουμελιώτη είχε αποφασίσει από μόνη της, ήδη από τα 30 χρόνια της, να γίνει δωρήτρια οργάνων. «Όταν λοιπόν σκοτώθηκε, που μετά από τρεις μέρες μας είπαν ότι είναι εγκεφαλικά νεκρή, εμείς είπαμε με τον αδερφό μου ότι θέλαμε να γίνει δωρεά των οργάνων της, γιατί ήταν μια υγιέστατη γυναίκα. Ήταν λοιπόν σε ένα νοσοκομείο και πάμε και λέμε, θέλουμε να δώσουμε τα όργανά της. Η απάντηση λοιπόν ήταν, μην μπαίνετε σε αυτή τη διαδικασία τώρα, γιατί είναι πάρα πολύ επίπονη και έχουν χαθεί και τα αρχεία των δωρητών οργάνων. Δεν υπάρχουν πια».
«Πάμε και λέμε στο νοσοκομείο, θέλουμε να δώσουμε τα όργανα της μητέρας μας. Η απάντηση ήταν, μην μπαίνετε σε αυτή τη διαδικασία, έχουν χαθεί και τα αρχεία των δωρητών οργάνων»
Ωστόσο η Ευδοκία Ρουμελιώτη και ο αδερφός της δεν το έβαλαν κάτω: «Ντρέπομαι που το λέω, αλλά αναγκαστήκαμε και βάλαμε μέσο τότε για να βρεθεί εντατική, όχι για να ζήσει η μητέρα μου, για να της πάρουνε τα όργανα. Την παίρνουμε από αυτό το νοσοκομείο και την πάμε στον Ερυθρό Σταυρό, έτσι της πήραν τα όργανα, όπου αυτή η γυναίκα έσωσε επτά ανθρώπους. Με τη δική μας επιμονή. Όταν κάποιος πάει και λέει, ξέρετε, είναι δωρητής οργάνων, όταν περιμένουν στη λίστα άνθρωποι χρόνια ένα νεφρό, καρδιά, μάτια για να ζήσουν, δεν γίνεται να ζούμε σε μια χώρα που σου λένε άσ’ το, μην το ψάχνεις».
Η ηθοποιός μίλησε επίσης στη Βολιώτη για το περιστατικό της παρ’ ολίγον υιοθεσίας ενός παιδιού, που ναυάγησε. Η Ευδοκία Ρουμελιώτη έχει έναν γιο με τον σύζυγό της Νικηφόρο Χαραγκιώνη, αλλά πρόσφατα προσπάθησε να υιοθετήσει ένα ακόμα αγόρι, χωρίς επιτυχία. «Να προσπαθείς, να θέλεις να πάρεις ένα παιδί με πολλά θέματα και αντί να σου πουν, σε ευχαριστώ πάρα πολύ, αντί να έχεις όλους τους φορείς από πάνω σου να σε βοηθήσουν να ανταποκριθείς, ξαφνικά το χάνεις το παιδί. Οπότε ήταν οι δύο πιο σημαντικές στιγμές που έπρεπε σαν οικογένεια να μας βοηθήσει το κράτος και το κράτος όχι μόνο δεν βοήθησε αλλά έκλεισε την πόρτα»
Με πληροφορίες από ert , womatoc
