Chrissy Teigen: Η σύζυγος του John Legend περιγράφει σπαρακτικά την απώλεια του μωρού της

POP UP TEAM
/
30 Οκτωβρίου, 2020

Η Κρίσι Τέιγκεν περιγράφει για πρώτη φορά, σπαρακτικά, την απώλεια του μωρού της, στέλνοντας το μήνυμα σε πολλές ακόμα γυναίκες εκεί έξω πως δεν είναι μόνες.

Ηαπόφαση της Κρίσι Τέιγκεν, πριν από έναν περίπου μήνα, να μοιραστεί με μια ασπρόμαυρη φωτογραφία στο Instagram και μια σπαρακτική λεζάντα την πρόωρη διακοπή της τρίτης της κύησης και την απώλεια του τρίτου παιδιού της, ενός αγοριού, στις 20 εβδομάδες, πυροδότησε μια διαδικτυακή συζήτηση: μήπως ήρθε η ώρα να αρχίσουμε να μιλάμε ανοιχτά για αυτά τα θέματα-ταμπού, ώστε να απαλλαγούμε από ένα μέρος του προσωπικού φορτιού μας;

Πρόσφατα ωστόσο το 34χρονο μοντέλο και επιχειρηματίας προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, με ένα διαδικτυακό άρθρο της όπου περιγράφει ολόκληρη την εμπειρία της. Ακολουθούν μερικά από τα πιο συγκλονιστικά αποσπάσματα.

«Δεν ήξερα πώς να ξεκινήσω να γράφω, αλλά μου φαίνεται πιο σωστό να αρχίσω με ένα “ευχαριστώ”. Για εβδομάδες, το σπίτι μας γέμισε με λουλούδια καλοσύνης. Πλημμύρισε με σημειώματα που διαβάσαμε με τα ίδια μας τα βουρκωμένα μάτια. Πέρασα τις μέρες μου με μηνύματα από αγνώστους στα social media, τα περισσότερα από τα οποία άρχιζαν με τη φράση: “πιθανότατα δεν θα το διαβάσεις αυτό, αλλά”. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι το έκανα».

Μια από τις πιο ξεχωριστές στιγμές εκείνου του πρωινού (ή ήταν βράδυ; δεν έχω ιδέα) ήταν όταν τσουλούσα προς την αίθουσα τοκετού, πάνω σε ένα καροτσάκι, καλυμμένη με μια κουβερτούλα, γνωρίζοντας ότι θα γεννούσα κανονικά αυτό που υποτίθεται ότι θα γινόταν το 5ο μέλος της όμορφης οικογένειάς μας, έναν γιο, για να το αποχαιρετήσω μερικές στιγμές αργότερα. Ο κόσμος γιόρταζε και γελούσε έξω από την πόρτα μας, γιορτάζοντας, φυσιολογικά, μια καινούρια γέννηση».

View this post on Instagram

I didn’t know how to come back to real life so I wrote this piece for Medium with hopes that I can somehow move on but as soon as I posted it, tears flew out because it felt so….final. I don’t want to ever not remember jack. . . Thank you to everyone who has been so kind. Thank you to the incredible doctors who tried so hard to make our third life a reality. Thank you to my friends and family and our entire household for taking care of me through all the adult diaper changes, bed rest and random hugs. Thank you John for being my best friend and love of my life. A lot of people think of the woman in times like this but I will never forget that john also suffered through these past months, while doing everything he could to take care of me. I am surrounded, in a human therapy blanket of love. I am grateful and healing and feel so incredibly lucky to witness such love.

A post shared by chrissy teigen (@chrissyteigen) on

«Μέχρι εκείνη τη στιγμή είχα συμφιλιωθεί με ό,τι θα συνέβαινε: θα μου έκαναν επισκληρίδιο και προκλητό τοκετό για τον 20 εβδομάδων γιο μας, ένα αγόρι που ποτέ δεν θα επιβίωνε στην κοιλιά μου (με συγχωρείτε, σας παρακαλώ, για αυτούς τους απλούς όρους). Είχα περάσει πάνω από έναν μήνα στο κρεβάτι, απλά προσπαθώντας να τον μεταφέρω μέχρι τις 28 εβδομάδες, μια πιο “ασφαλή” ζώνη για το έμβρυο. Οι γιατροί μού είχαν διαγνώσει μερικοί αποκόλληση πλακούντα. Ανέκαθεν είχα προβλήματα πλακούντα. Θα έπρεπε να είχα γεννήσει τον Μάιλς έναν μήνα νωρίτερα, γιατί δεν τρεφόταν αρκετά από τον πλακούντα μου. Αυτή ήταν η πρώτη μου αποκόλληση. Το παρακολουθούσαμε στενά, ελπίζοντας το πρόβλημα να αποκατασταθεί. Αιμορραγούσα ξανά και ξανά, από λίγο αλλά όλη μέρα, αλλάζοντας τις ίδιες μου τις πάνες κάθε λίγες ώρες κάθε φορά που το αίμα γινόταν υπερβολικά ενοχλητικό για να παραμείνω ξαπλωμένη. Βασικά, έγινα ειδική στο άλλαγμα πάνας ενηλίκου». 

«Θα μπορούσα να περάσω εκείνες τις μέρες στο νοσοκομείο, αλλά δεν θα είχε μεγάλη διαφορά. Με παρακολουθούσαν γιατροί και στο σπίτι, των οποίων τις λέξεις μετέτρεπα σιωπηρά από αρνητικές σε θετικές πιστεύοντας ότι όλα μπορεί να πήγαιναν καλά. Τελικά, πέρασα μια άσχημη νύχτα στο κρεβάτι, μετά από έναν όχι και τόσο καλό υπέρηχο, όπου αιμορραγούσα περισσότερο από το συνηθισμένο. Η αιμορραγία μου γινόταν όλο και πιο βαριά. Το υγρό γύρω από τον Τζακ είχε χαμηλώσει πολύ – με το ζόρι μπορούσε να επιπλεύσει. Σε κάποιες στιγμές, ορκίζομαι ότι ήταν τόσο χαμηλά που μπορούσα να ξαπλώσω ανάσκελα και να νιώσω τα χέρια και τα πόδια του έξω από την κοιλιά μου.

Μετά από μερικές νύχτες στο νοσοκομείο, ο γιατρός μου μού είπε αυτό που ήξερα πως έρχεται: η ώρα να πω αντίο. Δεν θα επιζούσε και αν αυτό συνεχιζόταν για πολύ, μπορεί ούτε κι εγώ. Είχαμε δοκιμάσει πολλές μεταγγίσεις αίματος, με κάθε μία να περνάει από μέσα μου σαν να μην είχα κάνει τίποτα. Αργά τη νύχτα, μου είπαν ότι θα έπρεπε να τον αφήσω να φύγει το πρωί. Στην αρχή έκλαψα λίγο, μετά ξέσπασα σε λυγμούς, με την αναπνοή μου να μην μπορεί να ανταποκριθεί στην απίστευτα βαθιά θλίψη μου. Ακόμα και ενώ το γράφω τώρα αυτό, νιώθω ξανά τον πόνο. Μου έβαλαν οξυγόνο, στη μύτη και το στόμα, αυτή ήταν η πρώτη φωτογραφία που είδατε. Απόλυτη, ολοκληρωτική θλίψη». 

«Είχα ζητήσει από τη μαμά μου και τον Τζον να βγάλουν φωτογραφίες, όσο άβολο κι αν ήταν. Εξήγησα στον πολύ διστακτικό Τζον ότι τις χρειαζόμουν και ότι ΔΕΝ χρειαζόταν ούτε καν να το ζητάω. Ότι απλά έπρεπε να το κάνει. Το απεχθανόταν, το καταλάβαινα. Δεν το κατανοούσε σε εκείνη τη φάση. Αλλά το ήξερα ότι ήθελα να κρατήσω εκείνη τη στιγμή για πάντα, όπως ήθελα να θυμάμαι και το φιλί μας στην εκκλησία, όπως ήθελα να θυμάμαι κα τα δάκρυα χαράς όταν γεννήθηκαν οι Λούνα και Μάιλς. Και ήμουν σίγουρη ότι έπρεπε να μοιραστώ αυτή την ιστορία».  

«Δεν ξέρω πόσο κράτησε ο τοκετός. Πιθανότατα θα με στοιχειώνει για πάντα. Και μόνο που το γράφω, τα μάτια και η μύτη μου γεμίζουν δάκρυα. Το μόνο που ξέρω τώρα είναι ότι οι στάχτες του βρίσκονται σε ένα μικρό κουτί, που περιμένει να θαφτεί στο χώμα ενός δέντρου στο καινούριο μας σπίτι, αυτό που αγοράσαμε για να φτιάξουμε το δωμάτιό του. Λένε ότι τέτοιες εμπειρίες σου αφήνουν μια τρύπα στην καρδιά. Σίγουρα δημιουργήθηκε μια τρύπα στην καρδιά, όμως γέμισε από την αγάπη για κάτι που αγάπησα τόσο πολύ. Δεν νιώθω άδειο αυτόν το χώρο, αλλά γεμάτο».

View this post on Instagram

no day is ever the same!

A post shared by chrissy teigen (@chrissyteigen) on

«Κλαίω και όταν θυμώνω με τον εαυτό μου που είμαι χαρούμενη. Κάποιες φορές διαβάζω πράγματα που με κάνουν να ξεκαρδιστώ στα γέλια ή βλέπω ένα Instagram post που αξίζει ένα like. Και πάντα ξεχνάω ότι δεν είμαι πια έγκυος. Όταν περπατάω κρατάω την κοιλιά μου. Κάποιες στιγμές φρικάρω όταν τα παιδιά μου πηδούν πάνω στην κοιλιά που δεν έχω πια. Η διαύγεια που ακολουθεί μετά από τέτοιες στιγμές πάντα με θλίβει. […]

Το έγραψα γιατί ήθελα να πω κάτι προτού προχωρήσουμε και επιστρέψουμε στη ζωή, έτσι σας ευχαριστώ ειλικρινά που μου επιτρέπετε να το κάνω. Θα αγαπάμε τον Τζακ για πάντα, στα παιδιά μας τον περιγράφουμε σαν μια παρουσία τόσο υπαρκτή όσο ο άνεμος και τα δέντρα και οι πεταλούδες που βλέπουν. Ευχαριστώ τον καθένα σας που μας σκεφτήκατε ή που φτάσατε σε σημείο να μας στείλετε την αγάπη και τις ιστορίες σας. Είμαστε απίστευτα τυχεροί».

Δείτε την ανάρτηση της Κρίσι Τέιγκεν μετά την αποβολή:

View this post on Instagram

We are shocked and in the kind of deep pain you only hear about, the kind of pain we’ve never felt before. We were never able to stop the bleeding and give our baby the fluids he needed, despite bags and bags of blood transfusions. It just wasn’t enough. . . We never decide on our babies’ names until the last possible moment after they’re born, just before we leave the hospital. But we, for some reason, had started to call this little guy in my belly Jack. So he will always be Jack to us. Jack worked so hard to be a part of our little family, and he will be, forever. . . To our Jack – I’m so sorry that the first few moments of your life were met with so many complications, that we couldn’t give you the home you needed to survive. We will always love you. . . Thank you to everyone who has been sending us positive energy, thoughts and prayers. We feel all of your love and truly appreciate you. . . We are so grateful for the life we have, for our wonderful babies Luna and Miles, for all the amazing things we’ve been able to experience. But everyday can’t be full of sunshine. On this darkest of days, we will grieve, we will cry our eyes out. But we will hug and love each other harder and get through it.

A post shared by chrissy teigen (@chrissyteigen) on

 

 Με πληροφορίες από womantoc

Tags :

Μοιράσου το ...

popup-logo-white

Διαπιστευμένο Μέλος στο Μητρώο Online Media του Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών & Ενημέρωσης

© 2024 Spread Media - All Rights Reserved