Μεγάλωσα και δεν έχω χρόνο για τρίτες ευκαιριες. Τις δεύτερες τις δίνω μόνο για να πειστώ ότι η κρίση μου είναι σωστή. Πλέον στέκομαι απόλυτα απέναντι στους ανθρώπους και τις καταστασεις μιας και το μέχρι τώρα ένστικτο μου δεν αστόχησε ούτε μια φορα.
Μεγάλωσα και δεν έχω χρόνο να περιμένω πάνω από το τηλέφωνο για το αν θα αποφασίσεις η όχι να πάρεις. Το παρατάω σε μια γωνιά και τρέχω να μπω στο επόμενο βαγόνι της ζωής. Μεγαλωσα και θέλω να ζήσω νιωθοντας πληρότητα.
Μεγάλωσα και δεν έχω χρόνο για κουβέντες με υπονοούμενα. Απαιτώ να στέκεσαι απέναντι μου χωρίς σημαδεμενα χαρτιά και άσσους στο μανίκι αλλιώς θα πάρεις δρόμο και θα καταπιείς τη σκόνη που θα σηκώσω καθώς σε προσπερνάω.
Μεγάλωσα και δεν έχω χρόνο για να παίρνω λιγότερα από όσα δίνω. Όχι δεν είμαι υπολογιστρια και πότε δεν θα γίνω.
Είναι που κουράστηκα να περνάνε κάποια κουτορνιθια την καλοσύνη μου ως αφέλεια. Είναι επιλογή μου η καλοσυνη και πλέον θα δίνεται σε όσους μου φέρονται όπως τους φερομαι.
Μεγάλωσα και δεν έχω χρόνο για να μαντεύω. Να μιλάς ίσια αντρίκια καθαρά και σταρατα. Επιτέλους ας σταθεί κάποιος πιο “αντράκι” από μένα απέναντι μου να χαρώ και γω διάλογο χωρίς” αλλά λέω και άλλα εννοω”.
Ο χρόνος δεν είναι για χάσιμο πια! Όση ζωή μου μέλλεται να ζήσω ακομη
την θέλω με αυθεντιες και όχι κόπιες. Μπουχτισα από συμπεριφορές αντίγραφα. Δώσε μου αυτό που εισαι!
Όπως εισαι, όσο εισαι! Μόνο τότε θα σε εκτιμήσω! Αλλιώς μεταβολή και φεύγα δεν είσαι για εδώ!
Κείμενο: Ελένη Καρβουνάρη- loveletters
