Με την τεράστια κινητοποίηση του κόσμου, η ανιψιά της Έρρικας Πρεζεράκου, που διαγνώστηκε με επιθετικό καρκίνο του εγκεφάλου, κέρδισε μια ελπίδα να νικήσει στη μάχη.
Πριν από λίγες μέρες η Έρρικα Πρεζεράκου απηύθυνε μια δημόσια, σπαρακτική έκκληση, να συνεισφέρουμε στον έρανο που έχει ξεκινήσει για την ανιψιά της, την 7χρονη Αναστασία. Το κορίτσι διαγνώστηκε πριν από δύο μήνες με μια επιθετική μορφή καρκίνου του εγκεφάλου και η πρόγνωση είναι δυσμενής, με μοναδική ελπίδα μια πειραματική θεραπεία που αυτή τη στιγμή εφαρμόζεται στο Τέξας. Το κόστος της είναι, ωστόσο, υπέρογκο και μπορεί να καλυφθεί μόνο αν όλοι γίνουμε μια γροθιά, όπως στην περίπτωση του Παναγιώτη Ραφαήλ, όπου έγινε το θαύμα της αγάπης και της ιατρικής.
«Σε αυτό τον αγώνα που δίνει η Αναστασία, μας χρειάζεται όλους κοντά της. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να είσαι επτά χρονών και να παλεύεις για τη ζωή σου. Πριν από λίγο καιρό κάναμε τα γενέθλιά της και δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι ότι του χρόνου δεν θα της τα κάνουμε. Θέλουμε τη βοήθειά σας» είπε στην κάμερα η Έρρικα Πρεζεράκου.
Η ανταπόκριση του κόσμου υπήρξε συγκινητική και, παρόλο που το κόστος της θεραπείας δεν έχει καλυφθεί ακόμα και έρανος βρίσκεται σε εξέλιξη, η οικογένεια δεν έχει το περιθώριο να χάσει χρόνο και μόλις ξεκίνησε το ταξίδι της για Αμερική. Σε μια νέα ανάρτηση στη σελίδα της διαδικτυακής εκστρατείας στο Facebook, Για την Αναστασία – Καλαμάτα, οι γονείς της, Ξένια και Ηλίας, έγραψαν:
«Είμαστε έτοιμοι λοιπόν… Πακετάραμε για ένα ταξίδι πολύ διαφορετικό. Που έγινε με την βοήθεια και την στήριξη όλων σας. Τόσο απλόχερα από την πρώτη στιγμή στο άκουσμα των άσχημων μαντάτων, ήρθατε να μας σταθείτε, να μας δώσετε κουράγιο σε κάτι αδιανόητο. Ύστερα ήρθε η Αναστασία Βασκούδη, μια μητέρα που έχει τοσο δύναμη που μόνο σεβασμό και θαυμασμό μπορεί κάποιος να νοιώσει. Μας άνοιξε μια πόρτα για αναζήτηση, εκεί έξω υπάρχουν έρευνες πέρα από το σκοτάδι που μας είχαν ρίξει. Μετά ήρθε η καραντίνα, οι πληροφορίες πολλές και οι νύχτες ατελείωτες, διάβασμα και ψάξιμο απέναντι στον χρόνο. Ένα θρίλερ καταδίωξης, να μπορέσουμε να (ξε) φύγουμε. Ακόμα ένα εμπόδιο στο δρόμο μας, το υπερβολικό κόστος, κάτι εκεί έξω μπορεί να υπάρχει αλλά είναι πολύ πολύ ακριβό».
Και έρχεται μια οικογένεια, η οικογένεια Παναγιωτοπούλου που χωρίς να γνωρίζουμε τίποτα αποφασίζει να διαθέσει τα χρήματα αντί στεφάνου στην Αναστασία, για την οποία της είχαν μιλήσει αγαπημένοι μας φίλοι. Και ένας χαμός ενός πολύ αγαπητού ανθρώπου, ανάβει την φλόγα και στην Καλαμάτα ξεκινάει μια απίστευτη κινητοποίηση, από στόμα σε στόμα, από γονιό σε γονιό για ένα κοριτσάκι 7 ετών που οι γονείς του είχαν κατέβει μόλις πριν 2 χρόνια στην πόλη, που ο κύκλος τους ήταν πολύ μικρός.
«Και όμως αυτή η ορμή της προσφοράς δεν μπορούσε να φρενάρει, ξεκίνησε η τοποθέτηση των κουμπαραδων (Γωγω, Αναστασία, Ειρήνη σας θαυμάζω) και ο νομός άνοιξε τις πόρτες του, μαγαζιά – ανταγωνιστές, μαζί ενωμένοι να προσφέρουν τα έσοδα μέσα σε μια πολύ δύσκολη χρονιά, ο Δήμος Καλαμάτας να οργανώσει συναυλία, να προσφέρει με κάθε τρόπο την βοήθεια του, απλοί πολίτες μαζί με εύπορους να δίνουν σε έναν αγώνα χωρίς να ξέρουν, χωρίς αποδείξεις, απλά με το ένστικτο ότι πρόκειται για έναν σοβαρό σκοπό. Μαθεύτηκε και εκτός Καλαμάτας και οι συμμαθητές έγιναν ένα, οι συμφοιτητές θυμήθηκαν, και όλοι μαζί ξεκίνησαν, έβαλαν σκοπό να τα καταφέρουμε. Πολύ γρήγορα και με μεγάλη αποτελεσματικότητα αρχίζει και φαίνεται πως θα μπορέσει να γίνει το ταξίδι. Όμως η κατάσταση με τους περιορισμούς έχει δυσκολέψει πολύ, έρχεται όμως η βοήθεια του κου Γ. Χορόζογλου, με την τεράστια συμβολή του, μεσολαβεί ο πάτερ και η Visa θα εκδοθεί άμεσα ενώ έχει ήδη βγει πάλι με την βοήθεια του ο ερανικος λογαριασμός».
Πλέον ο χρόνος μετράει αντίστροφα, το ταξίδι είναι πολύ κοντά και με την τεράστια συμβολή του κόσμου από Ελλάδα, από κάθε γωνιά της γης, έγινε. Γίναμε όλοι ένα. Παιδιά που δεν τους ξέρουμε ασχολήθηκαν πολλές ώρες για να δημιουργήσουν εικαστικά, μια εικόνα. Και εσείς οι φίλοι μου, που με παίρνατε τηλέφωνο μόνο να μου πείτε ότι έχετε καλό προαίσθημα και να μας δώσετε κουράγιο και οι συγγενείς, όλοι μαζί να τρέξουν χωρίς κανένα δισταγμό, να προσφέρουν τον χρόνο τους και η Ερρικα μετά από ένα οδυνηρό ατύχημα, να έχει μόνη σκέψη της την μικρή Αναστασία, να θέλει να προσφέρει με κάθε τρόπο.
«Ένα 7χρονο κοριτσάκι έγινε το παιδί όλων και εμείς δεν είμαστε μόνοι, η δύναμη μας έγινε τεράστια, η ελπίδα ότι παρόλα τα δεινά που περνάμε όλοι στο βάθος μας έχουμε πολύ νοιάξιμο και ανθρωπιά. Φτάνουμε στο αεροδρόμιο, δεν ξέρω πως θα σας ευχαριστήσω. Ελπίζω να καταφέρω κάποια στιγμή να δώσω, όσα μου δόθηκαν. Να σας έχει ο Θεός καλά, να είμαστε άνθρωποι και όλα είναι δυνατά. Σας αγαπάμε».
Με πληροφορίες από womantoc
