Ίσως να μη βγήκε πρώτη, αλλά θα μπορούσε άνετα να διεκδικήσει ένα μετάλλιο φιλοζωίας μια δρομέας από την Ταϊλάνδη, η Khemjira Klongsanun. Περίπου στα πρώτα 10 χιλιόμετρα του αγώνα εντόπισε ένα κουταβάκι, που έτρεμε στην άκρη του δρόμου και δεν δίστασε να σταματήσει, να το πάρει στα χέρια της και να το κουβαλήσει για τα υπόλοιπα 30 χιλιόμετρα, μέχρι τη γραμμή τερματισμού.
Καθώς βρισκόταν σε μη κατοικημένη περιοχή, η Klongsanun υπέθεσε ότι το σκυλάκι είχε εγκαταλειφθεί από κάποιον, οπότε δεν μπήκε στη διαδικασία να αναζητήσει εκείνη την ώρα τον ιδιοκτήτη του, απλά συνέχισε να τρέχει. Μάλιστα το χάπι εντ της ιστορίας δεν είχε γραφτεί ακόμα, καθώς αφού μετά το τέλος του αγώνα διερεύνησε μάταια μήπως το σκυλάκι είχε χαθεί από κάποιο σπίτι, τελικά αποφάσισε να το υιοθετήσει. Μάλιστα του έδωσε το όνομα του Μαραθωνίου, Chombueng και τον έκανε μέλος του σπιτικού της, που μοιράζεται με ακόμα δύο σκυλιά.
Αφού μετά το τέλος του αγώνα διερεύνησε μάταια μήπως το σκυλάκι είχε χαθεί από κάποιο σπίτι, τελικά αποφάσισε να το υιοθετήσει.
Όπως εξήγησε στους δημοσιογράφους, που προφανώς ξαφνιάστηκαν από τη γυναίκα που έτρεχε αγκαλιά με το κουτάβι: «Σκέφτηκα ότι αυτός ο τυπάκος είχε χαθεί. Δεν υπήρχαν ούτε σπίτια ούτε άνθρωποι ούτε άλλα σκυλιά εκεί γύρω. Έτσι, το μάζεψα, τουλάχιστον για να τον απομακρύνω από ένα επικίνδυνο περιβάλλον. Το να τρέχεις 30 χιλιόμετρα κουβαλώντας έναν σκύλο ήταν μια αληθινή πρόκληση, δύο φορές πιο κουραστικό από έναν τυπικό Μαραθώνιο, παρ’ όλα αυτά το έκανα, γιατί είναι αξιαγάπητος».
