Όταν ο Ρίτσαρντ Χάτσινσον γεννήθηκε τον Ιούνιο πρόωρα, μόλις στις 21 εβδομάδες κύησης, κανένας δεν περίμενε να επιβιώσει. Ήταν τόσο μικροσκοπικός, που χωρούσε στην παλάμη του ενός χεριού και οι γιατροί έδιναν στους γονείς του 0% πιθανότητες επιβίωσης.
Αλλά εκείνοι, οι Ελίζαμπεθ και Ρικ Χάτσινσον, δεν έχασαν τις ελπίδες τους. «Κλάψαμε πολύ, προσευχηθήκαμε πολύ. Δεν θέλαμε να τα παρατήσουμε». Πράγματι, ο μικρός Ρίτσαρντ ανέτρεψε όλα τα προγνωστικά.
«Ήταν πολύ άρρωστος» είπε η νεογνολόγος Δρ Στέισι Κερν στο Good Morning America. «Το μικρότερο μωρό που έχω φροντίσει ποτέ. Γνωρίζουμε επίσης, βάσει της ιατρικής βιβλιογραφίας, ότι είναι ένα από τα μικρότερα πρόωρα στον κόσμο που έχουν επιβιώσει».
«Γνωρίζουμε, βάσει της ιατρικής βιβλιογραφίας, ότι είναι ένα από τα μικρότερα πρόωρα στον κόσμο που έχουν επιβιώσει».
Φυσικά, η επιβίωση δεν ήταν εύκολη υπόθεση για το «μωρό θαύμα» όπως αποκαλείται, καθώς σύμφωνα με το αμερικανικό Υπουργείο Υγείας, μωρά μικρότερα των 22 εβδομάδων θεωρείται ότι δεν μπορούν να επιζήσουν καθώς το σώμα τους είναι, απλά, υπερβολικά ανώριμο για να υποστηριχθεί ακόμη και με μηχανική βοήθεια.
Κι όμως ο Ρίτσαρντ, που μεταφέρθηκε αμέσως στη μονάδα εντατικής θεραπείας νεογνών και διασωληνώθηκε, άρχισε να δίνει τη δική του, φαινομενικά ανέλπιδη μάχη, την οποία και κέρδισε. Παρόλο που τις πρώτες εβδομάδες τα επίπεδα οξυγόνου του έπεφταν διαρκώς και οι γονείς, στο πλάι της θερμοκοιτίδας, είχαν προετοιμαστεί για το χειρότερο σενάριο.
Το θαύμα άρχισε να γίνεται όταν η μητέρα του «τον άγγιξε και ξαφνικά ο κορεσμός οξυγόνου ξεπέρασε το 80% και μετά το 90% και σκέφτηκα, “έχει ανάγκη από τη μαμά του”» θυμήθηκε η Δρ. Κερν, προσθέτοντας: «Ήταν ένα από τα πιο απίστευτα πράγματα που έχω δει να συμβαίνουν. Μέρα με τη μέρα, συνέχισε να μας ξαφνιάζει».
«Το θαύμα άρχισε να γίνεται όταν η μητέρα του «τον άγγιξε και ξαφνικά ο κορεσμός οξυγόνου ξεπέρασε το 80% και μετά το 90% και σκέφτηκα, “έχει ανάγκη από τη μαμά του”»
Μετά από έξι μήνες νοσηλείας, ο Ρίτσαρντ πήρε εξιτήριο, στις αρχές Δεκεμβρίου. Οι γονείς του δεν θα μπορούσαν να φανταστούν, φυσικά, καλύτερο δώρο Χριστουγέννων. Και παρόλο που συνεχίζει να σιτίζεται με σωληνάκι (δεν είναι ακόμα σε θέση να τραφεί με μπιμπερό) και είναι δύσκολο να προβλεφθούν οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της προωρότητας στην υγεία του, η ιστορία του επιβεβαιώνει την απίστευτη δύναμη για ζωή που επιδεικνύουν ακόμα και τα πιο μικροσκοπικά πλάσματα.
Με πληροφορίες από womantoc
