Για ποια λογική μου μιλάς; Για ποια πρέπει και για ποια μη; Εγώ σου μιλάω για έρωτα! Για έρωτα τρελό, για έρωτα απόλυτο. Και στον έρωτα δε χωράει λογική.
Ο έρωτας έρχεται εκεί που δεν τον περιμένεις. Κυριεύει κάθε κύτταρο της ύπαρξής σου και παίρνει τον έλεγχο του μυαλού σου. Η σκέψη σου γεμίζει από εκείνον και το κορμί σου τον ζητάει απελπισμένα.
Δεν έχει λογική ο έρωτας. Δεν έχει μέτρο, δεν έχει όρια, δεν έχει περιορισμούς. Τα θέλει όλα τώρα, πολύ, απόλυτα. Κυριαρχεί στη ζωή σου και παίρνει τον έλεγχο. Ορίζει τη σκέψη σου, τις πράξεις σου, τη ζωή σου ολόκληρη.
Δε θέλει σκέψη ο έρωτας, πράξεις θέλει. Θέλει σφιχτές αγκαλιές, κοφτές ανάσες και φιλιά ατελείωτα. Θέλει χάδια γεμάτα πάθος και σημάδια ανεξίτηλα στο κορμί. Θέλει δυνατά «σ’ αγαπώ» και παράφορα «σε θέλω». Θέλει τρελά «σε γουστάρω» και απελπισμένα «μου λείπεις». Θέλει εκείνο το «μαζί» που θα εκμηδενίσει το χώρο και το χρόνο και θα σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι κομμάτι εκείνου που αγαπάς κι ότι εκείνος είναι η ύπαρξή σου ολόκληρη.
Θέλει να σου κόβεται η ανάσα από προσμονή όταν τον αντικρίζεις, να παραλύεις όταν σε αγγίζει, να χάνεσαι στα χέρια του όταν σε αγκαλιάζει. Θέλει να ακούς μονάχα τη δική του φωνή κι η ζωή σου να φωτίζεται από το χαμόγελό του. Θέλει τα μάτια σου να αντικρίζουν τα δικά του ό,τι κι αν κοιτάς και τ’ όνομά του να τρυπώνει σε κάθε κουβέντα που λες.
Δεν καταλαβαίνει ο έρωτας από επιφυλάξεις και ενδοιασμούς. Δεν θέλει δισταγμούς και αμφιβολίες. Θέλει παρόρμηση και τρέλα. Να κλείνεις τα μάτια και να βουτάς στο κενό, μόνο και μόνο για να βρεθείς στην αγκαλιά του. Να αψηφάς τον κίνδυνο και να γκρεμίζεις όλες τις άμυνες που είχες μέχρι τώρα. Θέλει να εκμηδενίζεις την απόσταση για ένα φιλί. Να εγκαταλείπεις την ασφάλεια που ήξερες μέχρι τώρα και να ρισκάρεις να τα παίξεις όλα για όλα. Να φοβάσαι κι όμως να προχωράς στο άγνωστο. Να σου λέει «πάμε» κι εσύ να ακολουθείς, χωρίς να σε νοιάζει πού.
Ο έρωτας θέλει να δίνεσαι. Να δίνεις χαμόγελα, αγκαλιές, ανάσες. Να δίνεις χρόνο, αισθήματα και όνειρα. Να δίνεις τον εαυτό σου ολόκληρο και να υπάρχεις μέσα από εκείνον. Να πεθαίνεις όταν είσαι μακριά του και να ζωντανεύεις με τα χάδια του. Να κόβεται η ανάσα σου όταν σε αγκαλιάζει και να κλέβεις ανάσες από τα φιλιά του.
Δε θέλει επιχειρήματα ο έρωτας. Δε χρειάζεται εξηγήσεις, ούτε λόγια πολλά. Μονάχα ψίθυρους στο σκοτάδι θέλει, και χέρια που αγγίζουν και αισθάνονται όλα εκείνα που δε χωρούν σε λέξεις. Ένα “σε θέλω” είναι αρκετό για να αρχίσουν όλα, ένα “φύγαμε” και ένα “προχωράμε μαζί”.
Ο έρωτας τα θέλει όλα, τώρα, πολύ. Δε μπορεί να συμβιβάζεται, δε μπορεί να μοιράζεται, δε μπορεί να περιμένει. Δεν έχει υπομονή ο έρωτας, μονάχα ανάγκη, επιθυμία, προσμονή.
Γι’ αυτό σου λέω, για ποια λογική μου μιλάς; Στον έρωτα δε χωράει λογική. Δεν τον εξηγείς, δεν τον αναλύεις, δεν τον καταλαβαίνεις. Τον έρωτα δεν τον σκέφτεσαι, μονάχα τον ζεις. Και το μόνο που μπορείς να κάνεις όταν τον νιώσεις, είναι να του παραδοθείς άνευ όρων.
Κείμενο: Μπάρμπυ Κορμαρή- loveletters
