Ανάμεσα σε ζωές βολεμένες και επιλογές συμβιβασμένες, ζουν κάτι έρωτες παραξενοι.
Τολμηροί, γενναίοι, γραμμένοι από την ίδια τη μοίρα.
Δεν έχουν χρόνο, δεν ορίζονται από τόπο.
Δεν έχουν τίποτα ροζ, παραμυθένιο και γλυκό μέσα τους.
Έχουν κομμάτια σμιλεμένα από δυσκολίες και εμπόδια.
Ο δρόμος τους, δεν είχε ποτέ ευθείες.
Είχε στροφές και αδιέξοδα.
Δεν γνώρισαν τι θα πει “σωστή στιγμή”.
Έμαθαν να ζουν ανάμεσα σε “πρέπει” και κανόνες αλλά δεν υποτάχθηκαν ποτέ σε αυτούς.
Κράτησαν μέσα τους τη ζωντάνια, αγάπησαν τα χαραγμένα τους σημάδια κι άφησαν ανεξίτηλο το πέρασμά τους..
Δεν ξεκίνησαν και δεν τελείωσαν.
Τους κουβαλάς μέσα σου, τους κάνεις ένα με την ψυχή σου.
Υπάρχουν σε κάθε σου στιγμή. Σε κάθε χαμόγελό, σε κάθε δάκρυ, σε κάθε ανάσα σου.
Δεν έγιναν συνήθεια, έγιναν έλλειψη.
Δεν έγιναν ρουτίνα, έγιναν επιλογή.
Δεν έγιναν ανάγκη, δεν έγιναν συμβιβασμός, δεν έμειναν ποτέ σε “πρέπει”…
Είναι εκείνοι οι έρωτες που γέννησε η μοίρα.. και κανείς άνθρωπος δεν κατάφερε ποτέ να καταστρέψει, όσο κι αν το προσπαθήσει.
Ούτε καν εσύ..
Κείμενο: Σοφία Παπαηλιάδου-loveletters
