“Αγάπη και έρωτας είναι μια διεκδίκηση, όχι μια κατάκτηση.” Κική Δημουλά.
Εγώ θα σε αγαπώ, θα σε ερωτεύομαι κάθε μέρα, θα σε διεκδικώ ακόμα κι όταν σε έχω.
Εγώ θα σε φροντίζω, θα σε νοιάζομαι και θα γίνομαι το λιμάνι για να ξεκουράζεσαι και να νιώθεις ασφάλεια.
Εγώ θα είμαι ο φίλος σου, ο κολλητός σου, ο σύμμαχός σου, ο εραστής σου, ο άνθρωπός σου.
Εγώ θα μεγαλώνω τη μέρα για να χωράνε τα θέλω μας και θα μικραίνω τα πρέπει μας για να χωράνε στην ζωή μας.
Εγώ, δεν θα παίξω όμως κανένα παιχνίδι.
Στα 40 μου έχω χορτάσει από παιχνίδια. Δεν έχω ούτε χρόνο, ούτε διάθεση, ούτε αντοχές για παιχνίδια.
Εγώ θα έρθω όπως είμαι. Ξεκάθαρος, ειλικρινής και χωρίς να σου κρύψω τίποτα.
Ούτε τα ελαττώματά μου, ούτε τις παραξενιές μου.
Μόνο που σε αυτή τη σχέση θα πρέπει να μπεις με τους ίδιους όρους ή καθόλου.
Δεν υπάρχουν δεύτερες, τρίτες και τέταρτες ευκαιρίες.
Δεν πιστεύω πια στις ευκαιρίες ούτε σε αυτές που δίνονται, ούτε σε αυτές που κερδίζονται.
Πιστεύω στον έρωτα που είναι αληθινός.
Πιστεύω στους ανθρώπους που δίνουν κάθε μέρα μάχη για να είναι μαζί.
Πιστεύω σε εσένα και σε εμένα.
Κι έρχομαι στην ζωή σου όχι για να παίξω, όχι για να κάνω βόλτα, όχι για να στην μαγαρίσω και να φύγω.
Έρχομαι για να την ζήσουμε μαζί.
Έρχομαι για να είμαι εκεί για σένα. Και να είσαι εκεί για μένα.
Δεν θέλω παιχνίδια κορίτσι μου.
Συγγνώμη αλλά από αυτά μπούχτισα.
Τα έκανα, τα έπαιξα, άλλα τα κέρδισα κι άλλα τα έχασα! Όμως δεν έχω “χώρο” για άλλα παιχνίδια.
Αν έχεις ανοιχτούς λογαριασμούς, κοίτα να τους κλείσεις πριν έρθεις.
Λυπάμαι αλλά σε διπλά ταμπλό και τριπλά τερέν δεν μπορώ να σκορπίσω.
Θα σε διεκδικώ κάθε μέρα, σαν να είναι η πρώτη μας φορά.
Όμως δεν θα σε κυνηγήσω. Δεν θα σε παρακαλέσω.
Γιατί άλλο η διεκδίκηση, άλλο τα παρακάλια.
Κι εγώ με τα παρακάλια δεν το χω.
Αν θες, έλα.
Αν σου κάνω, μείνε.
Αν τολμάς, άντεξε.
Μπορώ να σου προσφέρω τα πάντα, εκτός από παρακάλια.
Γιατί στον έρωτα, δεν αρέσουν τα παρακάλια.
Κείμενο: Αλέξανδρος Χωριανούδης- loveletters
