Πολλές φορές μπερδεύουμε την ευτυχία με το συμβιβασμό και πιστεύουμε πως ισοδυναμεί με την ικανοποίηση και την ασφάλεια που εκείνος μας προσφέρει. Επιβιώνουμε, αλλά δε ζούμε, γιατί επιλέξαμε τον εύκολο δρόμο μιας ρουτίνας που έχει μετατραπεί στη σκληρή πραγματικότητά μας κι ακολουθούμε τα βήματά της προς μια προκαθορισμένη κατεύθυνση, που δεν είμαστε σίγουροι αν όντως κάποτε την επιλέξαμε.
Μένουμε στάσιμοι σε μια οφθαλμαπάτη που προσπαθεί απεγνωσμένα να μας πείσει πως την έχουμε ανάγκη. Εθελοτυφλούμε, με λίγα λόγια, για να μην αναγκάσουμε τους εαυτούς μας ν’ αποδεχθούν το γεγονός ότι απέτυχαν στη διεκδίκηση της ευτυχίας, γιατί την μπέρδεψαν με τη συνήθεια.
Προσπαθούμε μάταια ν’ αναπολήσουμε στιγμές του παρελθόντος που χαρακτηρίζονται από μια ανεπαίσθητη ευτυχία, αλλά βρίσκουμε τους εαυτούς μας χαμένους σ’ ένα τεράστιο ερωτηματικό, γιατί πολύ απλά δεν μπορούμε να τη διακρίνουμε. Δεν έχει περάσει, όμως, ποτέ απ’ το μυαλό μας το ενδεχόμενο παρερμήνευσης συναισθημάτων που μπορεί να την προξένησαν, γιατί δεν έγινε ξεκάθαρη η παρουσία της μέσα απ’ την ανάμνησή τους. Γιατί έχουμε ένα συγκεκριμένο πρότυπο και μια τυποποιημένη εικόνα γι’ αυτήν κι έτσι αδυνατούμε να την αναγνωρίσουμε αν λίγο παρεκκλίνει απ’ αυτό που μάθαμε (εσφαλμένα) πως είναι.
Γι’ αυτό και μας κάνει εντύπωση η αντανάκλαση μιας ευτυχίας στο χαμόγελό μας, στη λάμψη των ματιών μας και στην ακούραστη ενέργειά μας καμιά φορά. Αγγίζουμε με προσοχή τις άκρες των χειλιών μας, για να πείσουμε τους εαυτούς μας πως η χαρά που αισθανόμαστε είναι αληθινή κι ακτινοβολεί μέσα κι έξω μας. Κι όταν επιτέλους καταφέρουμε ν’ αρπάξουμε την ευτυχία απ’ τα μαλλιά και να βάλουμε πλώρη για το άγνωστο που προϋποθέτει η διατήρησή της, αλλάζει χρώμα ο κόσμος μας και ξεφεύγουμε οριστικά απ’ τις αυταπάτες που κατάφεραν να μας βυθίσουν στις μαυρίλες.
Είναι εύθραυστη η ευτυχία, δεν μπορούμε όμως ν’ ακροβατούμε στην άκρη της αλήθειας της από φόβο μπας και κάποτε τελειώσει. Άλλωστε, δεν υπάρχει μονάδα μέτρησης στα συναισθήματα κι ούτε θα μπορέσει ποτέ κανείς να μετατρέψει σ’ αριθμούς την αξία τους. Το καλύτερο κομπλιμέντο, λοιπόν, γι’ αυτούς που κατάφεραν να βρουν τη χαρά της ζωής σε στιγμές σκορπισμένες στην απεραντοσύνη του χρόνου και σε μέρη που οι περισσότεροι πίστεψαν πως χάθηκε οριστικά, είναι πως μπορούν να τη διακρίνουν ξεκάθαρα στο πρόσωπό τους.
Γιατί πολύ σπάνια θ’ ακούσεις τους ανθρώπους να σ’ επαινούν για τα συναισθήματα χαράς κι εσωτερικής γαλήνης που μπορούν να διακρίνουν στον τρόπο που σκέφτεσαι κι αντιμετωπίζεις τις φουρτούνες της ζωής, ακόμη κι αν ξεδιπλώνεται η πραγματική έννοια της ευτυχίας μέσα απ’ την παραπλανητική ομορφιά των κυμάτων της. Θα συναρμολογήσουν κάθε αρνητική πτυχή του χαρακτήρα σου, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν τον εγωισμό τους.
Κάθε ελάττωμά σου θα μετατραπεί στο σκαλοπάτι που πιστεύουν πως χρειάζονται για ν’ αγγίξουν την τελειότητα, αφού η αδυναμία σου να ταιριάξεις σε συγκεκριμένα πρότυπα, θ’ αναιρέσει αυτομάτως, γι’ αυτούς, την ικανότητά σου να πετύχεις σε άλλα. Κι αυτή η αντιμετώπιση της επιτυχίας σου, θα μετατραπεί σ’ έναν φαύλο κύκλο απ’ τον οποίο δύσκολα θα ξεφύγεις, αφού οι άνθρωποι έχουν την τάση να εστιάζουν στ’ αρνητικά και να σπαταλούν χρόνο απ’ τη ζωή τους δίνοντάς τους τη μεγαλύτερη αξία.
Γι’ αυτό κι οι ξεχωριστοί άνθρωποι που θα καταφέρουν να διακρίνουν την ευτυχία που διαγράφεται στο πρόσωπό σου, θα κάνουν τα πάντα για να μη σβήσει ποτέ. Θ’ αναγνωρίσουν την ύπαρξή της σε κλάσματα δευτερολέπτου και θα μοιραστούν λίγη απ’ τη μαγεία της, χωρίς καν να τους το ζητήσεις.
Γιατί ως γνωστόν, όταν η ευτυχία διαιρείται, πολλαπλασιάζεται χωρίς πολλά-πολλά. Αφήνει το σημάδι της κι εκτυλίσσεται συνεχώς, προσαρμόζοντας τις ανάγκες της σ’ έναν κόσμο που δε θα πάψει ποτέ να διαμορφώνει τις αξίες του, βασισμένος στην εκδοχή της πραγματικότητας που του ταιριάζει.
Έχει άπειρες μορφές η ευτυχία. Κι εμφανίζεται στις ζωές μας με τρόπους διαφορετικούς κι απρόσμενους, γεγονός που καθιστά απίθανη οποιαδήποτε προσπάθεια σύγκρισής της. Να εύχεσαι, λοιπόν, να μπορούν με την πρώτη οι άνθρωποί σου να διακρίνουν πόσο χαρούμενος είσαι και να μην πάψουν ποτέ να σου το λένε. Γιατί τα κομπλιμέντα δεν αφορούν μόνο την εξωτερική σου εμφάνιση ή τον τρόπο που ντύνεσαι. Έχουν να κάνουν και με τα συναισθήματά σου, αφήνοντας το στίγμα τους στον τρόπο που επιλέγεις να τα αντιμετωπίσεις.
Κείμενο: Έλενα Γεωργίου- pillowfights.gr
