Ο πρωταγωνιστής της σειράς του Netflix “Lupin” μιλά για τη μέχρι τώρα πορεία του και τη ζωή του.
Εκείνο που τον νοιάζει περισσότερο απ’όλα, ένα μάθημα που έλαβε από τους γονείς του είναι να είναι προσγειωμένος. Μπορεί πλέον να συμμετέχει στα μεγαλύτερα blockbusters του Hollywood και να πρωταγωνιστεί στη σειρά του Netflix “Lupin”, στην οποία μάλιστα σήμερα έκανε πρεμιέρα ο δεύτερος κύκλος, ο Omar Sy δεν ξεχνά από πού ξεκίνησε. Σε συνέντευξή του στον Guardian, o Γάλλος ηθοποιός έκανε έναν σύντομο απολογισμό της ζωής του και της καριέρας του, ενώ μίλησε για το πώς είναι να μεγαλώνει ένας Σενεγαλέζος ύψους 1,90 σε ένα προάστιο του Παρισιού σε μία οικογένεια της εργατικής τάξης.
Το ξεκίνημα
Με πατέρα εργάτη σε εργοστάσιο, μητέρα καθαρίστρια και 7 ακόμη αδέλφια, ο Sy πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια ενώ βίωνε πολύ συχνά τον ρατσισμό. Προκειμένου να αποφύγει την “παγωμάρα” στα βλέμματα των ανθρώπων τη στιγμή που τον αντίκριζαν, κατέφυγε στο χιούμορ με πρώτη του δουλειά σε ηλικία 14 ετών σε έναν τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό που έκανε μιμήσεις. Όσο οι δουλειές που έβρισκε πλήθαιναν, αναλαμβάνοντας μεγαλύτερους ρόλους στην τηλεόραση, οι σπουδές του δέχθηκαν ένα μεγάλο πλήγμα, αφού σε ηλικία 20 ετών δεν είχε καταφέρει να δώσει τις εξετάσεις για το μπακαλορεά. Εντέλει, ύστερα από ένα ταξίδι στις Κάννες μέσω ενός τηλεοπτικού σταθμού, επέστρεψε για να δώσει, όμως δεν κατάφερε να περάσει τις εξετάσεις. Οι γονείς του χωρίς να τον αποθαρρύνουν ήξεραν πως ο γιος τους δεν ήταν για τα βιβλία. Έτσι, δεν τον εμπόδισαν να κυνηγήσει το όνειρό του.
Η μετακόμιση στην Αμερική
Η καριέρα του είχε ανοδική πορεία χάρη στο ταλέντο του, με τις πρώτες του δουλειές να αφορούν κωμικούς ρόλους. Όπως θα αναφέρει, θα περάσει καιρός μέχρι να συνειδητοποιήσει πως δεν ήταν απλά ένας comedian, αλλά πραγματικός ηθοποιός. Θα ακολουθήσουν διάφοροι ρόλοι στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο, με το “Les Intouchables”, που γνώρισε παγκόσμια επιτυχία, να αποτελεί την ταινία που τον έκανε διάσημο στο ευρύ κοινό. Όπως λέει χαρακτηριστικά, εκείνη ήταν η στιγμή που οι γονείς του σταμάτησαν να ανησυχούν και να ασχολούνται με το τι κάνει. Έτσι, ο ίδιος και η οικογένειά του, η σύζυγός του Helene και τα 5 παιδιά τους, αποφάσισαν να μετακομίσουν από το Παρίσι στην πιο ήσυχη πόλη Montfort-l’Amaury.
Όταν όμως με την επιτυχία του, κατάλαβε πως πλέον δεν ήταν ανώνυμος και πως τα παιδιά του θα είχαν το βάρος του διάσημου μπαμπά στις πλάτες του αποφάσισε να μετακομίσει ξανά, αυτή τη φορά στην Αμερική. Και μπορεί κάποιος να πίστευε πως η απόφαση αυτή είχε να κάνει με την ανοδική καριέρα του, ο Sy απλά ήθελε να πηγαίνει τα παιδιά του στην παιδική χαρά και να μην τον αναγνωρίζει κανείς. Στη συνέχεια, φυσικά, ακολούθησαν οι συμμετοχές του στις ταινίες Inferno, Jurassic World και X-Men: Days of the Future Past, με το “Lupin” να τον επιστρέφει 10 χρόνια μετά ξανά στο Παρίσι.
Ο ρατσισμός
Από την εφηβεία του ο Sy είχε έρθει αντιμέτωπος με τον ρατσισμό, μιλώντας μάλιστα για την αστυνομία στη Γαλλία. Όπως λέει χαρακτηριστικά, είχε ως κανόνα τη στιγμή που συναντούσε αστυνομικό, να ξεκινούσε να τρέχει, ακόμα κι αν έμοιαζε ένοχος, καθώς δεν θα είχαν την ευκαιρία να τον πιάσουν στα χέρια τους. Όπως υπογραμμίζει 20 χρόνια αργότερα νιώθει το ίδιο συναίσθημα. Μάλιστα, το 2016 ένας άντρας ονόματι Adama Traoré από τη Σενεγάλη, σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της κράτησής του στην αστυνομία – θύμιζε πολύ το περιστατικό με τον George Floyd 4 χρόνια αργότερα.
Το 2020 ο Sy πήρε το θάρρος να στείλει ένα ανοιχτό γράμμα στον Γαλλικό Τύπο συγκρίνοντας τις δύο αυτές υποθέσεις και εκφράζοντας τα συναισθήματά του, καταλήγοντας στο συμπέρασμα: “Ήταν και οι δύο μαύροι, ψηλοί, οι ζωές τους μετράπηκαν σε τρόμο σε λίγες ώρες για το τίποτα. Κι εγώ είμαι ψηλός. Είμαι μαύρος. Μοιάζω σαν εκείνους. Μπορεί το ίδιο πράγμα να συμβεί και σε μένα αύριο; Είναι πιθανό να συμβεί στα παιδιά μου;”, νιώθοντας ως χρέος του να μιλήσει στους νέους για την κατάσταση. Όσο για τα παιδιά του, ο ηθοποιός τα προετοιμάζει για αυτό που πρόκειται να βιώσουν, λέγοντάς τους πως “πρέπει να το αντιμετωπίσεις, να βρεις έναν τρόπο να το παλέψεις, γιατί όσο μεγαλώνεις τα πράγματα χειροτερεύουν”.
