Η 65χρονη Σάρον Στόουν μίλησε ανοιχτά για τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει εδώ και πολλά χρόνια και την ανάγκασαν να μείνει εκτός Χόλιγουντ, σε αποκλειστική της συνέντευξη στο περιοδικό People.
Όπως αποκάλυψε πριν από περίπου 20 χρόνια παραλίγο να πεθάνει λόγω ενός προβλήματος υγείας, που όμως την έχει αφήσει αναπηρία.
Το 2001, η ηθοποιός είχε 1% πιθανότητα να ζήσει μετά από ρήξη σπονδυλικής αρτηρίας στον εγκέφαλό της, με την αιμορραγία να διαρκεί εννέα ημέρες. Την εποχή εκείνη η Στόουν, 65 ετών σήμερα, βρισκόταν σε πολύ καλή φάση τόσο επαγγελματικά όσο και προσωπικά. Είχε λάβει την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ για την ταινία Καζίνο του Μάρτιν Σκορσέζε πέντε χρόνια πριν. Μερικούς μήνες πριν πάθει το εγκεφαλικό επεισόδιο είχε υιοθετήσει τον γιο της Ρόαν, 23 ετών σήμερα, με τον τότε σύζυγό της, τον εκδότη Φιλ Μπρονστάιν. (Έκτοτε έχει υιοθετήσει άλλα δύο παιδιά: τους γιους Λάιρντ, 18 ετών, και Κουίν, 17.)
«Για πολύ καιρό ήθελα να προσποιούμαι ότι ήμουν μια χαρά», δήλωσε η Στόουν. «Χρειάζομαι οκτώ ώρες αδιάκοπου ύπνου για να λειτουργήσει η φαρμακευτική αγωγή για τον εγκέφαλό μου, ώστε να μην έχω επιληπτικές κρίσεις. Επομένως, έχω αναπηρία και γι’ αυτό δεν με προσλαμβάνουν πολύ. Αυτά είναι τα πράγματα που αντιμετωπίζω τα τελευταία 22 χρόνια και είμαι ανοιχτή για αυτό τώρα».
Μετά το επεισόδιο που είχε, η Στόουν πέρασε δύσκολη περίοδο: ο γάμος της διαλύθηκε (χώρισε απ’ τον σύζυγό της το 2004) και, όπως λέει, το Χόλιγουντ σταμάτησε να της τηλεφωνεί.
Ανακαλώντας την αρχική διαδικασία ανάρρωσης, η Στόουν είπε στο People ότι «τραύλιζε» στα πρώτα στάδια και δεν «έβλεπε σωστά», καθώς και ότι υπέφερε από απώλεια μνήμης για μεγάλο χρονικό διάστημα. «Έχασα τα πάντα», εξομολογείται. «Έχασα όλα μου τα χρήματα. Έχασα την επιμέλεια του παιδιού μου. Έχασα την καριέρα μου. Έχασα όλα εκείνα τα πράγματα που αισθάνεστε ότι είναι η πραγματική σας ταυτότητα και η ζωή σας».
«Ποτέ δεν πήρα πίσω τα περισσότερα», προσθέτει στη συνέντευξη, «αλλά έχω φτάσει σε ένα σημείο που είμαι εντάξει με αυτό, όπου πραγματικά αναγνωρίζω ότι είμαι αρκετή».
Ερωτηθείσα πώς βρήκε το θάρρος να μοιραστεί την ιστορία της, η Στόουν εξηγεί: «Προέρχομαι από μια πολύ διαλυμένη οικογένεια. Μεγάλωσα πιστεύοντας ότι αυτό που πρέπει να κάνω είναι α φροντίζω όλους τους άλλους. Μου πήρε πολύ χρόνο για να καταλάβω ότι είχα μια δική μου ζωή και ότι δεν χρειαζόταν να τη φτιάξω για όλους τους άλλους και ότι ήταν εντάξει για μένα να λάβω φροντίδα, να είμαι αρκετή ως άτομο με αναπηρία. Νιώθω περήφανη για τον εαυτό μου και τα επιτεύγματά μου — από το να επιβιώσω μέχρι να βοηθήσω άλλους να επιβιώσουν».
Σήμερα, η Σάρον Στόουν είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ιδρύματος Barrow Neurological Foundation, αποστολή του οποίου είναι «να σώζει ανθρώπινες ζωές μέσω καινοτόμων θεραπειών, πρωτοποριακής, θεραπευτικής έρευνας και εκπαίδευσης της επόμενης γενιάς κορυφαίων νευρολόγων στον κόσμο».
