Σήμερα, ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας «Klutch Sports Group» είναι γνωστός ως ένας από τους πιο ισχυρούς αθλητικούς πράκτορες στον κόσμο, το δεξί χέρι του ΛεΜπρόν Τζέιμς και σύντροφος της Αντέλ.
«Είμαι ευτυχισμένος σε όλες τις πτυχές της ζωής μου», δηλώνει ο Πολ στο αμερικανικό περιοδικό People πριν από την κυκλοφορία του βιβλίου «Lucky Me: A Memoir of Changing the Odds», το οποίο κυκλοφορεί σήμερα 10 Οκτωβρίου, από τις εκδόσεις Roc 101.
Όταν, όμως, μεγάλωνε σε μία γειτονιά του Κλίβελαντ στο Οχάιο, που μαστίζονταν από την εγκληματικότητα, τις δεκαετίες του 1980 και του 1990, οι πιθανότητες να πετύχει στη ζωή του ήταν απειροελάχιστες. Στα απομνημονεύματά του, ο Πολ περιγράφει το βαθύ τραύμα που του άφησε η ύπαρξη μιας μητέρας που πάλευε με τον εθισμό στα ναρκωτικά και μερικές φορές δεν επέστρεφε στο σπίτι για μέρες.
«Είχα χτίσει έναν τοίχο ως μικρό παιδί», λέει, «για να μπορέσω να προχωρήσω ξέροντας ότι δεν θα είναι εκεί όταν η μαμά δεν γύριζε στο σπίτι». Αυτή η πραγματικότητα, προσθέτει, «ήταν ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα για μένα να ξαναζήσω και να την γράψω».
Περιγράφοντας τα δύσκολα παιδικά του χρόνια ο Πολ λέει: «Το θέμα είναι ότι δεν ήμουν ποτέ πραγματικά παιδί».
Αυτό το συναίσθημα, και τα βαθιά του παιδικά τραύματα ήταν αυτά που είχαν την μεγαλύτερη αποδοχή από τη σύντροφό του Αντέλ. «Ήταν πολύ συγκινητικό», λέει για τη στάση που τήρησε η σύντροφός του στα όσα γράφει στο βιβλίο του. «Πιστεύω ότι πολλά από αυτά πιθανότατα είχαν αντίκτυπο στη ζωή μας, οπότε ναι, ήταν μια δύσκολη ανάγνωση [για εκείνη]».
Η Αντέλ έχει μιλήσει στο παρελθόν για τα δικά της παιδικά χρόνια. Μεγαλώνοντας μεταξύ Τότεναμ και Μπρίξτον του Λονδίνου, βίωσε την απώλεια του αγαπημένου της παππού, ο οποίος πέθανε από καρκίνο όταν ήταν μόλις 10 ετών. Επίσης ο πατέρας της, Μαρκ Έβανς, εξαφανίστηκε από τη ζωή της για χρόνια, για να επανεμφανιστεί όταν άρχισε η καριέρα της στα 20 της.
Όταν διαβάζεις το βιβλίο, μπορείς να καταλάβεις πόσα πολλά εμπόδια έπρεπε να ξεπεράσω. Γι’ αυτό και ο τίτλος του. Ήμουν αρκετά τυχερός που μπόρεσα να συνεχίσω σε ένα σκοτεινό μονοπάτι, αλλά από το ράγισμα τη πόρτας έμπαινε λίγο φως και ήμουν αρκετά έξυπνος ώστε να μην πέσω στις παγίδες που ήταν εκεί κάθε μέρα», λέει ο Πολ.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
