Όταν ο Ridley Scott ανακοίνωσε τη συνέχεια του εμβληματικού Gladiator (2000), οι αντιδράσεις ήταν ανάμεικτες. Από τη μία, οι θαυμαστές ενθουσιάστηκαν με την ιδέα μιας νέας επικής ιστορίας, από την άλλη, το ερώτημα «Γιατί τώρα;» κυριάρχησε. Γιατί πρέπει να γίνονται συνέχεια remake ταινιών που είχαν τρομερή επιτυχία και πλέον θεωρούνται κλασικές; Μπορεί το Gladiator 2 να φτάσει τις προσδοκίες και να τιμήσει το πρωτότυπο;
Είναι κάποιες ταινίες οι οποίες είχαν τόση επιτυχία που «πουλάνε μόνες τους». Το Gladiator είναι μια από αυτές. Οπότε στο διαφημιστικό κομμάτι δεν χρειάζεται να κάνεις και πάρα πολλά. Βέβαια αυτό είναι και δίκοπο μαχαίρι καθώς εάν πάρει ένας σκηνοθέτης το ρίσκο να κάνει rebranding σε μια τρομερά επιτυχημένη ταινία και τελικά βγει χάλια;
Η κληρονομιά του πρώτου Gladiator
Το Gladiator όχι μόνο απέσπασε πέντε Όσκαρ, συμπεριλαμβανομένου του Καλύτερης Ταινίας και Α’ Ανδρικού Ρόλου για τον, αλλά καθόρισε μια νέα εποχή επικών ταινιών. Ο Maximus είναι ένας χαρακτήρας βαθιά χαραγμένος στη συλλογική μνήμη, και η αφήγηση ισορροπούσε ανάμεσα στη δράση και την ανθρώπινη τραγωδία. Η συνέχεια έχει να ανταγωνιστεί αυτή την τεράστια κληρονομιά.
Η υπόθεση και οι νέοι πρωταγωνιστές
Η ιστορία επικεντρώνεται στον Lucius, τον γιο της Lucilla, ο οποίος μεγάλωσε με την ανάμνηση του Maximus ως ήρωα και οδηγό. Με σκηνοθέτη τον Ridley Scott και πρωταγωνιστές όπως ο Paul Mescal και ο Denzel Washington, το καστ υπόσχεται πολλά. Ωστόσο, η απουσία του Russell Crowe και του Joaquin Phoenix θέτει το ερώτημα: μπορεί η συνέχεια να σταθεί χωρίς τα κεντρικά της πρόσωπα;
Ο Ridley Scott στα 85 του παραμένει ένας ακούραστος δημιουργός, αλλά το πρόσφατο έργο του (House of Gucci, The Last Duel) έχει λάβει ανάμεικτες κριτικές. Η πρόκληση είναι να παραδώσει μια ταινία που θα έχει την ίδια συναισθηματική βαρύτητα και θεαματικότητα με τον προκάτοχό της.
Περιμένουμε περισσότερα από CGI;
Το Gladiator αγαπήθηκε για τη χρήση πρακτικών εφέ και αυθεντικών τοποθεσιών. Αν και το CGI είναι πλέον κυρίαρχο στο σινεμά, η υπερβολική χρήση του μπορεί να αφαιρέσει τη ρεαλιστική υφή που έκανε την πρώτη ταινία ξεχωριστή. Και στο τέλος της ημέρας εγώ προσωπικά θέλω ο Maximus να αναρωτιέται αν θα τον φάει η τίγρης ή όχι.
Είναι το timing σωστό;
Να πούμε σε αυτό το σημείο ότι έχουν περάσει 24 χρόνια από την πρώτη ταινία και έτσι το Gladiator 2 απευθύνεται σε δύο γενιές: εκείνους που νοσταλγούν τον πρώτο Gladiator και τους νεότερους θεατές που ίσως δεν έχουν τη συναισθηματική σύνδεση με την ιστορία και σε μένα που τα είδα και τα δύο. Αυτό το διπλό κοινό είναι πρόκληση αλλά και ευκαιρία.
Τελικά αξίζει το hype;
Η επιτυχία του Gladiator 2 θα εξαρτηθεί από το αν μπορεί να σταθεί ως αυτόνομη ταινία, χωρίς να βασίζεται αποκλειστικά στη δόξα του πρωτότυπου. Ενώ το καστ, η σκηνοθεσία και η υπόθεση δημιουργούν ελπίδες, μόνο η τελική εμπειρία θα δείξει αν η ταινία μπορεί να μετατρέψει το hype σε θρίαμβο. Προσωπικά, βλέποντάς τη πέρασα πολύ καλά όμως – και μπορεί να το λέω με προκατάληψη – η πρώτη ταινία ήταν αξεπέραστη.
