Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Ξύλινα Σπαθιά
Ερμηνεία:Παύλος Παυλίδης(Ξύλινα Σπαθιά)
CD:Ένας κύκλος στον αέρα(2000)
Ζω σ’ένα κόσμο από χαρτί
Όταν χιονίζει όλοι μαζεύουν κομφετί
Κι όταν ρωτάω πού θα σε βρω
Όλοι μου δείχνουνε το χάρτινο ουρανό
Μια απ’αυτέσ τισ νύχτεσ που ονειρεύεσαι μα δεν κοιμάσαι
Θ’ανάψω μια φωτιά και θα τη δεισ όσο μακρυά και να’σαι
Θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό
Έτρεξα μέχρι το σταθμό
Έψαχνα σαν τρελόσ μέσα στο πλήθοσ να σε δω
Κάποιοσ μου είπε “μην αργείσ
Ίσωσ να είναι αυτή η τελευταία βραδυά τησ γησ”
Μια απ’αυτέσ τισ νύχτεσ που ονειρεύεσαι ασημένια τραίνα
Θ’ανάψω μια φωτιά και θα τα δεισ να τρέχουν δίχωσ φρένα
Θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό
Βρήκα στην πόρτα μου χθεσ βράδυ κάτι λουλούδια από χαρτί
Χιονίζει πάλι στη χάρτινη πόλη
Στα χάρτινα σπίτια κοιμήθηκαν όλοι
Θα βάλω φωτιά στο χάρτινο αετό μου
Θα κάψω για πάντα τον παλιό ουρανό
Μια απ’αυτέσ τισ νύχτεσ που ονειρεύεσαι μα δεν κοιμάσαι
Θ’ανάψω μια φωτιά και θα τη δεισ όσο μακρυά και να’σαι
Θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό
Μια απ’αυτέσ τισ νύχτεσ που ονειρεύεσαι ασημένια τραίνα
Θ’ανάψω μια φωτιά και θα τα δεισ να τρέχουν δίχωσ φρένα
Θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό
Βρήκα στην πόρτα μου χθεσ βράδυ κάτι λουλούδια από χαρτί