Από τον Σπύρο Μασούρα
Από την αρχή του κόσμου , ότι δεν μπορούσε το ανθρώπινο μυαλό να δεχθεί αυτομάτως γινόταν “Θεός” . Στην αρχή τα είδη πρώτης ανάγκης , τα φυσικά φαινόμενα , αργότερα οι σχέσεις και οι φυσιογνωμίες μέχρι και σήμερα οι επιστήμες .
Μάλιστα πολλοί σκεπτικιστές και επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η ανθρώπινη φύση – ιδιοσυγκρασία είναι έτσι φτιαγμένη ώστε να αναζητά κάποιον – κάτι για να πιστέψει .
Έτσι και εγώ , έρμαιο αυτής μου της ανάγκης πείστηκα να “πιστέψω” κάπου . Δυστυχώς όμως οι “θεοί” και “δαίμονες” του ως τώρα γνωστού κόσμου δεν καλύπτουν την ανάγκη μου για “λατρεία” , έτσι λοιπόν δημιούργησα τους δικούς μου “θεούς” αυτούς που μπορούν να με αγγίξουν , αυτούς που όταν τους ακούω γαληνεύει η ψυχή μου .
Θα σας παρουσιάσω λοιπόν μια σειρά από κείμενα που αναλύουν τους “θεούς” μου και πως έφτασαν να έχουν αυτήν την θέση (μεταφορικά μιλώντας πάντα) στη ζωή μου .
Και η πρώτη αφήγηση δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από τον πατέρα των θεών Robert Leroy Johnson . Εκείνοι που η ζωή καλύφθηκε με μύθους και θρύλους αλλά και “ραψωδίες” από τις επόμενες γενιές .
Παιδί λοιπόν ο Robert Johnson γεννημένο στο δέλτα του Μισισιπή έμαθε από μικρή ηλικία τι πάει να πει καταδυνάστευση , πόνος και δουλεία . Έμαθε ακόμα πως η ζωή των έγχρωμων δεν είχε και μεγάλη αξία και πως είναι πολύ πιθανό να μην φύγει πλήρες ημερών και καλοζωησμένος .
Μη έχοντας τίποτα να χάσει αλλά τα πάντα να κερδίσει και με εφόδιο την αγάπη του για την μουσική ξεκίνησε να περιοδεύει στις γύρω περιοχές , έπαιζε blues όπως όλοι οι μουσικοί τις γενιάς του , για να κατευνάσει δηλαδή τις ψυχές των γύρω του αλλά και να δοξάσει τον Θεό (μια και η blues τότε υπήρξε σαν εκκλησιαστική μουσική) . Τι ειρωνεία ..! Δόξαζε τον θεό μη γνωρίζοντας πως και ο ίδιος θα χαίρει της ίδιας ιεροσύνης δεκαετίες αργότερα .
Αφήνοντας όμως την φυτεία μετά τον θάνατο της 16χρονης γυναίκας δεν μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν βιρτουόζος της κιθάρας , το αντίθετο μάλιστα . Μετά από καιρό όταν αποφάσισε να βγει και να τραγουδήσεις δημόσια ο κόσμος αντίκρισε ένα θαυματουργό πλάσμα να παίζει κιθάρα και να συνθέτει .
Τότε γεννήθηκε ο θρύλος που τον κατέστησε κάτι παραπάνω από τους ανθρώπους . Κάτι μεταφυσικό , κάτι που έκανε τον Robert Johnson αθάνατο …
Πολλοί ισχυρίστηκαν ότι στο σταυροδρόμι 61 & 49 κοντά στο Dockery Plantation ο Robert Johnson πούλησε την ψυχή του στον διάβολο για να του δώσει τεχνική κουρδίζοντας την κιθάρα του . Κανείς δεν ξέρει στην διαδρομή από την φυτεία πόσο προσπάθησε , αν δεν κοιμήθηκε μέχρι να πάρει όλο το ταλέντο και την τεχνική του επίσης μυθικού Zinnerman .
Όπως και να έχει ο Robert Johnson ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που είχε αφήσει πίσω του .
Εγώ προσωπικά δεν εστιάζω στο τι έγινε πρίν αλλά μετά . Bob Dylan , Eric Clapton , Jimmy Page , BB King είναι λίγοι μόνο από τους οποίους επηρεάστηκαν . Το διανοείστε αυτό ? Ότι έχουμε μέχρι στιγμής , οτι λατρεύουμε σαν RocK κοινότητα , όλα οφείλονται σε εκείνον…!
Ο Eric Clapton δήλωσε κάποτε πως “ο Robert Johnson ήταν ο καλύτερος κιθαρίστας και τραγουδιστής που γεννήθηκε ποτέ”
Εγώ από την άλλη πολλές φορές κλείνω τα μάτια μου ακούγοντας την μουσική του και τον φαντάζομαι να τραγουδάει σε παμπ και μπουατ της περιοχής παρέα με ουίσκι , ακόμα τον φαντάζομαι να να ταξιδεύει ανά τις περιοχές με σκονισμένα παπούτσια , να κάθεται στις γωνιές των δρόμων και με τα ξερακιανά χέρια του να συνθέτει , υφαίνοντας έτσι τον ως τώρα γνωστό κόσμο της RocK .
Για να επιβεβαιώσει τον θρύλο γύρω από το όνομά του ο Robert Johnson έμελλε να κάνει ακόμα ένα βήμα , να μην φύγει πλήρες ημερών αλλά νικημένος από τα ίδια του τα πάθη .
Επίσημα δεν υπάρχει κάποιο ιατρικό πόρισμα για τον θάνατό του , ωστόσο είναι γνωστή η αδυναμία του στο ωραίο φύλο αλλά και το αλκοόλ .
Μια γυναίκα φημολογείται ότι του έδωσε ένα μπουκάλι αλκοόλ με στρυχνίνη από τον σύζυγό της επειδή την φλέρταρε αφήνοντας την τελευταία του πνοή σε ηλικία 27 ετών εγκαινιάζοντας έτσι το περίφημο club των 27 που φιλοξενεί πλέον κάθε “καταραμένο” καλλιτέχνη .
Η κληρονομιά του είναι μόνο 29 τραγούδια αλλά και ένας αιώνας RocK ν Ρολ ιστορίας .
Την επόμενη φορά θα συνεχίσουμε με την πολυθεϊστική μου “θρησκεία” μιλώντας για τον γιό που λατρεύει τον πατέρα , για έναν άνθρωπο που ο κόσμος όρισε Θεό , για ως γνωστόν Clapton is God
Διαβάστε ακόμη: Robert Johnson, πούλησε την ψυχή του στον Διάβολο; Από τον Γιάννη Πετρίδη
