Δέκα χρόνια μετά, οι απόψεις διίστανται. Τι έχουν δηλώσει όμως οι παραγωγοί επί του θέματος;
Έχουν γραφτεί άπειρα κείμενα για το Lost. Κυρίως, όμως, έχουν σπαταληθεί χιλιάδες λέξεις για το τι ακριβώς σήμαινε το τέλος του· με τις θεωρίες συνωμοσίας να μη λείπουν από το πλάνο. Ναι, πρόκειται για τη σειρά που βοήθησε ώστε οι ακριβές παραγωγές να γίνουν ένα μαζικό φαινόμενο στην τηλεόραση. Το φινάλε όμως που προβλήθηκε στο τηλεοπτικό δίκτυο ABC στις 23 Μαΐου του 2010 σήκωσε, όχι άδικα, τρομερή συζήτηση ανάμεσα σε κοινό και θεατές. Για τους περισσότερους ήταν απλά μία απογοήτευση. Για το τι ακριβώς συνέβη, οι απόψεις εννιά χρόνια μετά ακόμη διίστανται.
Η αλήθεια είναι ότι οι τελευταίες σκηνές της σειράς, που αρχικά όλα δείχνουν ότι έχει να κάνει απλά με ναυαγούς, άφησαν το μεγαλύτερο μέρος του κοινού με πάρα πολλές απορίες, δημιουργώντας περισσότερα ερωτήματα πάρα απαντήσεις. Από τη μία ήταν οι λήψεις από εκείνον τον παράξενο ναό (όπου χριστιανικά, ινδουιστικά, μουσουλμανικά και εβραϊκά σύμβολα συνυπήρχαν). Εκεί όπου ο Jack συναντούσε τον Boone, χαμογελώντας καθώς τον έβλεπε ζωντανό αν και δεν είχε καταφέρει να τον σώσει. Λίγο πριν κάτσει μαζί με την Kate στον πάγκο της εκκλησίας. Την ίδια, βέβαια, στιγμή ο Jack ψυχορραγούσε στο νησί με μοναδικό σύντροφο στις τελευταίες στιγμές του το Λαμπραντόρ του Walt – όσο η Shanon κι ο Sayid, ο Jin κι η Sun, o Sawyer και η Claire ήταν και πάλι μαζί στην εκκλησία.
Η τελευταία σκηνή μοιράζεται ανάμεσα στα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο νησί και σε μία εναλλακτική πραγματικότητα που περιγράφηκε, πολύ καιρό αφού ολοκληρώθηκε η σειρά, από τους δημιουργούς ως “flash-sideways”. Τι ακριβώς είναι αυτό; Ένας εναλλακτικός κόσμος όπου οι επιζώντες, τώρα πια νεκροί, αντιλαμβάνονται το πώς πραγματικά ήταν η ζωή τους στο νησί. Σαν να βρίσκονται σε ένα είδος καθαρτηρίου. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι όλο αυτό δημιούργησε στους περισσότερους θεατές μία πολύ συγκεκριμένη απορία: Μήπως ήταν πάντα νεκροί, μήπως πέθαναν την στιγμή που το αεροπλάνο έπεσε στο νησί;
Η εξήγηση του φινάλε
Το τέλος της σειράς είναι, επί της ουσίας, μία μετά θάνατον ζωή, όχι όμως με την έννοια του χριστιανικού Παραδείσου. Είναι περισσότερο μία Εδέμ, μία εναλλακτική πραγματικότητα, ένα fast forward που έρχεται σε αντιδιαστολή με όλα τα flash backs της σειράς. Ο χρόνος που πέρασαν στο νησί ήταν πραγματικός, δεν ήταν ένα κακό (ή καλό) όνειρο, ήταν κατά κάποιο τρόπο η πιο σημαντική περίοδος της ζωής του (σημαντικότερη από τα flashbacks).
Έτσι, στην τελευταία σκηνή στον ναό υπάρχουν ζωντανοί και νεκροί χαρακτήρες. Είναι όλοι τους εκεί. Σε μία πραγματικότητα πέρα από την οδύνη μετά τις τόσες δυσκολίες που γνώρισαν. Για τους περισσότερους θεατές, λίγο έως πολύ, αυτή ήταν ίσως η μόνη εξήγηση. Αν, φυσικά, δεν είχαν απογοητευτεί πλήρως με τη σειρά – κάτι που αποτελεί κοινό τόπο για χιλιάδες φανατικούς του Lost ανά την υφήλιο.
Τι, όμως, έχουν πει κάποιοι από τους δημιουργούς της σειράς; “Όχι, όχι δεν πέθαναν στο αεροπορικό δυστύχημα” είχε ξεκαθαρίσει ο executive producer Carlton Cuse, τέσσερα χρόνια μετά το φινάλε σε συνέντευξή στo τηλεοπτικό κανάλι του E!, σχετικά με τον βασικό λόγο που μπέρδεψε τρομερά όλους του θεατές: Τις σκηνές στο τέλος, όπου βλέπουμε τα συντρίμμια του αεροπλάνου όσο παράλληλα πέφτουν τα credits.
Όταν όμως οι θεατές είδαν τις εικόνες από τα συντρίμμια του αεροπλάνου χωρίς τους επιζώντες, αυτό μπέρδεψε περισσότερο τα πράγματα”.
“Στο τέλος της σειράς, ένα στέλεχος του ABC θεώρησε ότι θα ήταν καλό να υπάρχει ένα “μαξιλαράκι” ανάμεσα στην τελευταία σκηνή και τα credits” είχε πει τότε ο Cuse, για να συνεχίσει: “Δεν είχα πολύ έξτρα υλικό, είχαμε όμως τις εικόνες από το αεροπορικό δυστύχημα στην παραλία. Σκεφτήκαμε, λοιπόν, να βάλουμε αυτές τις λήψεις στο φινάλε, σαν ένα είδος λύτρωσης και ηρεμίας. Όταν όμως οι θεατές είδαν τις εικόνες χωρίς τους επιζώντες, αυτό μπέρδεψε περισσότερο τα πράγματα”.
Πού βρίσκονται όμως οι χαρακτήρες στο τέλος; Ο Cuse είχε δώσει τις εξηγήσεις του στην ίδια συνέντευξη: “Από την αρχή, όταν ξεκινήσαμε να γράφουμε τη σειρά, ήταν ξεκάθαρο για εμάς ότι το Lost είναι ένα show όπου οι χαρακτήρες προσπαθούν να βρουν νόημα και σκοπό στη ζωή τους. Και εξαιτίας αυτού, πιστέψαμε ότι το τέλος θα πρέπει να έχει να κάνει με την πνευματικότητα, ένα φινάλε δηλαδή που θα μιλούσε για την έννοια του πεπρωμένου. Συζητήσαμε πολύ για τη φύση της σειράς, επί πολύ καιρό, και αποφασίσαμε ότι θα πρέπει να είναι κάτι που βγάζει νόημα πρώτα από όλα σε εμάς. Το σύστημα αξιών, οι χαρακτήρες αλλά και το γεγονός ότι όλοι βρισκόμαστε εδώ για να βοηθάμε ο ένας τον άλλον για να ανέβουμε ψηλότερα στις ζωές μας”.
Τελικά, το νησί δεν ήταν ένα Καθαρτήριο με τη χριστιανική έννοια του όρου, όπου στο τέλος κάποιοι θα πάνε στην Κόλαση και κάποιοι στον Παράδεισο. Αυτό, τουλάχιστον, είχε υποστηρίξει ο Damon Lindelof, ένας εκ των παραγωγών του Lost. Οι σεναριογράφοι της σειράς αποφάσισαν να απαντήσουν σε ένα μυστήριο που δεν κάνει ποτέ άμεσα την εμφάνισή του στη σειρά. Τι παθαίνουμε τελικά όταν πεθαίνουμε; Κάπου εκεί κρύβεται το νόημα της σκηνής στη εκκλησία. Όμως, όσο καλές προθέσεις κι αν υπήρχαν, μέχρι σήμερα το φινάλε στου περισσότερους οπαδούς έχει αφήσει μία αίσθηση ανολοκλήρωτου. Σαν κάτι να πήγε στραβά. Σαν κάπως οι καλές προθέσεις να μη συνδυάστηκαν με καλό γράψιμο στο τέλος.
Με πληροφορίες από Esquire.gr
