Η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου εξομολογείται: “Τα σταμάτησα όλα γιατί έπρεπε να με γιατρέψω, δεν έμαθα να έχω στόχους στη ζωή μου.”
Η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου, κόρη της Ζωής Λάσκαρης και του Αλέξανδρου Λυκουρέζου έκανε μια νέα συγκινητική εξομολόγηση για τα ναρκωτικά και το πώς κατάφερε να γιατρέψει τον εαυτό της, σε μια πολύ δύσκολη ηλικία.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου μιλάει για τον εθισμό της στα ναρκωτικά στα 14 χρόνια της, θέλοντας να δώσει κουράγιο και δύναμη στους ανθρώπους που βιώνουν ανάλογες καταστάσεις.
Η ανάρτηση της Μαρίας Ελένης Λυκουρέζου
Ζήσε μια Ζωή καθαρή.
Ζήσε μια Ζωή αληθινή.
Δεν χρειαζόμαστε πολλά.
17 χρόνια τώρα με ανακαλύπτω, με βελτιώνω, με ορίζω.
Μπορεί αν δεν έμπλεκα να είχα άλλη πορεία.
Αλλά θα είχα την ίδια σοφία?
Θα είχα τις ίδιες ευαισθησίες?
Θα είχα μάθει τόσα για την Ζωή, για την διατροφή, για την κίνηση…..?
Η Ζωή που έχω διαλέξει είναι μοναχική.
Δεν μπορείς να συναναστρέφεσαι με ανθρώπους που πίνουν είτε αλκοόλ, είτε κάνουν ναρκωτικά.
Δυστυχώς οι περισσότεροι κάτι κάνουν.
Δυστυχώς δεν είσαι “in” αν δεν κάνεις…
Πλήττω με τέτοιες διακρίσεις.
Δεν πίνω αλλά κάνω κέφι!
Αλλά δεν θα βγω όπως έβγαινα παλιά…
Και αυτό όχι γιατί μεγαλώνω…
Αλλά γιατί θέλω ουσία…
Η ουσία είναι να ξυπνάω το πρωί, να είμαι ευγνώμων, να περπατάω, να κάνω διαλογισμό, να κολυμπάω ( ναι και τον χειμώνα! ), να οργανώνω την μέρα μου, να κάνω πράγματα που μου αρέσουν, να μην ενοχλώ κανέναν, να μιλάω σωστά, να επικοινωνώ σωστά, να γελάω, να διαφωνώ, να ηρεμώ, να ζω στην φύση, να διαβάζω, να ακούω μουσική, να βλέπω ντοκιμαντέρ, να χορεύω ( χωρίς σταγόνα αλκοόλ!!), να ακούω…
..
Αυτά τα 17 χρόνια καθαρίζοντας απο παρέες και ουσίες έχοντας μαζέψει τα κομμάτια μου ξεκινούσα να κάνω κάτι επαγγελματικό, αλλά δυστυχώς πάρα πολλές φορές το σταμάταγα.
Δεν είχα μάθει να ολοκληρώνω πράγματα.
Και αυτό με έκανε να αλλάζω δραστηριότητες….
“Το χάος με διέλυε, με κούραζε”
Και μέσα στο χάσιμο των ναρκωτικών και όλης αυτής της Ζωής δεν έμαθα να έχω στόχους..
Άργησα να βάζω στόχους.
Από το 2014 που έκανα κάποιες παραγωγές στο θέατρο και έπαιξα, έμαθα να βάζω και να ολοκληρώνω τους στόχους μου.
Το χάος μόνο σε εμένα έκανε κακό.
Με διέλυε.
Με κούραζε.
Το γύρισα.
Το έκανα ισορροπία.
Ξέρεις ο καθένας τραβάει τον δικό του δρόμο.
Άλλοι ξέρουν απο πάντα τι θέλουν.
Άλλοι πάλι όχι.
Δεν σε ορίζουν αυτά.
Η ψυχή σου, οι τρόποι σου, το φέρσιμο σου, τα λόγια σου..
Δεν ήθελα πανεπιστήμιο.
Ήθελα να εργαστώ.
Και το έκανα μέχρι που σταμάτησα γιατί έπρεπε το 2003 να με γιατρέψω.
Να με κάνω καλά..
Μετά τα πράγματα πήραν άλλη πορεία στην Ζωή μου..
Η Ζωή με πάει αλλού.. την ακολουθώ.
Εύχομαι σε ανθρώπους με εξαρτήσεις να ξεφύγουν και να αρχίσουν να ζούνε.
Να αγαπήσουν τον εαυτό τους και την ίδια τους την Ζωή.
Μην ακούτε τι λέει ο κόσμος.
Μόνο τους χτύπους της καρδιάς σου.
“Δεν μπορούσα να βγω έξω αν δεν έκανα κοκαΐνη”
Σε συνέντευξή της τον περασμένο Φεβρουάριο είχε μιλήσει για τον εθισμό της στην κοκαΐνη:
Εγώ το ξεκίνησα γιατί ήμουν πολύ περίεργη. Ξεκίνησα με το τσιγάρο… πέρναγα πάρα πολύ καλά. Από τα 14 μέχρι τα 25 κάπνιζα τσιγάρα. Μετά έκανα κοκαΐνη. Δεν μπορούσα να βγω έξω αν δεν έκανα κοκαΐνη. Ένιωθα ότι έκανα κάτι αλλά τελικά δεν έκανα τίποτα. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να σταματήσεις τις παρέες αυτές να εξαφανιστείς για να σωθείς. Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι δεν πάει καλά… Χτύπησε μέσα μου το καμπανάκι… Συνειδητοποίησα ότι έφευγα από την παρέα και πήγαινα μόνη μου σπίτι μου να κάνω κοκαΐνη… εκεί κατάλαβα ότι δεν είναι φυσιολογικό”…
