Η απόσταση χωρίζει το σώμα, αλλά όχι την ψυχή. Η απόσταση χωρίζει αγκαλιές και φιλιά αλλά δεν μπορεί να χωρίσει σκέψεις και αναμνήσεις.
Κλείνεις τα μάτια και αναπολείς στιγμές. Θυμάσαι όλες τις λεπτομέρειες. Μυρωδιές και αρώματα, χρώματα, συναισθήματα. Δεν χρειάζεσαι φωτογραφίες και βίντεο.
Ο πιο δυνατός φακός είναι τα μάτια της ψυχής σου. Εκεί δεν υπάρχει όριο μνήμης. Εκεί οι εικόνες παραμένουν για πάντα καθαρές. Με την πιο υψηλή ανάλυση.
Κανένας δεν μπορεί να στις τσαλακώσει και να τις σκίσει. Αν προσθέσεις και ήχο στο σκηνικό τότε η ανάμνηση ζωντανεύει. Το τότε αγαπημένο σου τραγούδι.
Αυτό που όταν το άκουγες ανατρίχιαζες. Αυτό που έβαζες σε κάθε περίσταση. Οι αναμνήσεις μας φέρνουν ξανά κοντά στους ανθρώπους μας.
Όπου και αν είμαστε. Οι αναμνήσεις δεν μετράνε χιλιόμετρα. Είναι άπειρες. Οι αναμνήσεις. Μονάδα μέτρησης η αγάπη. Αγάπη δίχως όρια. Απόσταση. Μηδενική.
Κείμενο: Ειρήνη Αγγελίδη- loveletters.gr
