Οι αναλγητικές, αντιπυρετικές, αντιπηκτικές και άλλες φαρμακευτικές ιδιότητες της ασπιρίνης οφείλονται κατά βάση στο ακετυλοσαλικυλικό οξύ ή σαλικίνη μια ουσία που προέρχεται από εκχύλισμα του φλοιού της ιτιάς σε συνδυασμό με ένα βότανο που λέγεται meadowsweet. Οι επιστήμονες διερευνούν με μεγάλο ενδιαφέρον την προοπτική λήψης σαλικυλικών μέσω των τροφών, πρακτική που ενδέχεται να ανακουφίζει εξίσου με το φάρμακο. Τα σαλικυλικά διαθέτουν θρομβολυτική, αντιφλεγμονώδη και αναλγητική δράση. Ενδέχεται επίσης να επηρεάζουν και τις προσταγλανδίνες, επιβραδύνοντας την ανάπτυξη όγκων.
Η ασπιρίνη είναι πολύ σημαντική για την υγεία αν ανήκουμε σε ομάδα υψηλού κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων. Είναι καλύτερα να είμαστε σε συνεννόηση με το γιατρό μας αν πρόκειται να κάνουμε καθημερινή θεραπεία με ασπιρίνη. Αν υπάρχει έστω και ο παραμικρός κίνδυνος να υποφέρουμε από παρενέργειες με την πρόσληψή της, ο πιο καλός τρόπος να προμηθευτούμε την ασπιρίνη που χρειάζεται ο οργανισμός μας είναι να την πάρουμε μέσω φυσικών πηγών, δηλαδή μέσω των τροφών.
Τροφές που περιέχουν επαρκείς ποσότητες σαλικυλικών και μπορούν να αντικαταστήσουν τα χάπι της ασπιρίνης είναι :
το μπρόκολο,
το μήλο,
το αβοκάντο,
το βατόμουρο,
το κουνουπίδι,
το κεράσι,
οι πιπεριές τσίλι,
το αγγούρι,
η φράουλα,
το σπανάκι,
το δαμάσκηνο,
το radicchio,
το βατόμουρο,
η μελιτζάνα,
το κολοκύθι,
το σύκο,
το grape fruit,
το σταφύλι,
το ακτινίδιο,
η πάπρικα,
το ροδάκινο,
ο ανανάς,
το μύρτιλο,
το σμέουρο.
Με πληροφορίες από το .itrofi.gr
