Σε δείχνω με το δάχτυλο
Είσαι το πιο όμορφο κουμάσι, μωρό μου
Είσαι το ξέρω κουφάλα
Μα έχεις τόση ομορφιά
Απάνω στα τριανταδυό
Συνάντησα και γω το θάνατο
Μα το κρατάω μυστικό
Πως μ’ έδιωξε κι αυτός γι’ αδιάβαστο
Μια απόφαση χρειάζεσαι
Και μην πολυπαραμυθιάζεσαι
Όλα στον κόσμο ψεύτικα
Ακόμα και που σ’ ερωτεύτηκα
Δεν θέλω άνθρωπο να δω
Αλερετούρ ζωής, ταξίδια θανάτου
Άγγελος είμαι του κόσμου
Την έχω κάνει τη ζημιά
Ο Σάλιαγκας, ο Μάλιαγκας
Για ένα χαζό καβούκι μάλωσαν
Να βγει το μέσα έξω σας
Και ας εμένα με ξαναμπαγλάρωσαν
Λαμπόγυαλο τα κάνατε
Τη δόλια τη ζωή ξεκάνατε
Γκρεμίστε τα τρελάδικα
Και κάντε τα χοροπηδάδικα
Το καλοκαίρι με μαγιό
Και το χειμώνα μου γυρίζεις τσιτσίδι
Κι όλο να φύγεις σε σπρώχνω
Μα μ’ έχεις πάρει από κοντά
Αρρώστεια μου, σε αγαπώ
Και ας με βρίσκεις παρακατιανό
Μπορεί και να την ψώνισα
Δεν φταίω και δεν αυτοκτόνησα
Αντίστροφα κι ανάλογα
Τα λογικά και τα παράλογα
Ας μου ‘λεγες ν’ αραίωνα
Δεν ζούμε πλέον στο μεσαίωνα