Η Υπόθεση: Το 1050 ο αρχηγός των Βίκινγκς ξεκίνησε για να λεηλατήσει την Νορμανδία.
Εκεί σε ένα μοναστήρι μέσα σε ένα καλά φυλασσόμενο κελί θα απελευθερώσει το σκυλί της κολάσεως. Το παίρνει μαζί του αλλά στην επιστροφή κανένας δεν μένει ζωντανός. Έτσι το σκυλί της κολάσεως βγαίνει στην στεριά. 1.000 χρόνια αργότερα, την σήμερον ημέρα δηλαδή, η έφηβη πρωταγωνίστρια Thale πάει σε ένα πάρτι. Ωστόσο καθώς έχει βραδιάσει κάτι επιτίθεται στους φίλους της και σε εκείνην. Σκοτώνει τη μία φίλη της και τραυματίζει την ίδια. Κύριος σκοπός, οι αρχές να βρουν το σκυλί της κολάσεως (που δεν γνωρίζουν ακόμη τι είναι) και να το σκοτώσουν. Ωστόσο οι αισθήσεις της πρωταγωνίστριας, όπως η όσφρηση, γίνονται όλο και πιο έντονες…
Σκηνοθεσία Stig Svendsen. Πρωταγωνιστές Elli Rhiannon Müller Osborne (Thale), Liv Mjönes (Liv Berg), Sjur Vatne Brean (Jonas Larson), Ívar Örn Sverrisson (Olav).
Το Viking Wolf πρόκειται για μία καλή τηλεοπτική παραγωγή, για να τη δεις ένα απόγευμα που έχεις αργήσει να φας το μεσημεριανό σου. Μία πολύ light σπλατεριά «για να περνάει η ώρα». Για να το θέσω αλλιώς, ένα Παπακαλιάτικο light θρίλερ, με βάση κάποιες ερμηνείες, κυρίως της πρωταγωνίστριας Thale (Elli Rhiannon Müller Osborne).
Υπάρχει μία διαδοχή σκηνών ανά σημεία που λες τώρα «αυτό τι φάση;», όπως όταν η Thale τρέχει στη μέση ενός χωραφιού κοντά σε δρόμο (τύπου Παιανία – Κάντζα) και πέφτει στα ξερά χόρτα κλαίγοντας. Αυτό γιατί προηγουμένως ένιωσε κάπως περίεργα μέσα στην τάξη. Άκουγε πολύ έντονα το μολύβι του συμμαθητή της που έγραφε, έβλεπε παράξενα οράματα, δεν πέρναγε καλά μέσα στην τάξη και έτσι αποφάσισε να βγει.
Κάτι άλλο αξιοσημείωτο είναι ότι ενώ σε κάποιες σκηνές περιμένεις κάποιες φυσικές αντιδράσεις, προκύπτουν κάποιες μη φυσικές αντιδράσεις. Όπως όταν η αστυνομικός Liv Berg έρχεται πρόσωπο με (το λιωμένο) πρόσωπο ενός πεθαμένου και αντιδράει πολύ ψύχραιμα, ενώ θα περίμενες να ουρλιάξει, να πεταχτεί προς τα πίσω, να κάνει κάτι. Και εννοείται το σκυλί της κολάσεως όταν έρχεται πολύ κοντά με τους πρωταγωνιστές, δεν τους επιτίθεται , γιατί άμα τους σκοτώσει, η ταινία τελείωσε στο πρώτο 20λεπτο. Πρέπει να παίξουνε οι πρωταγωνιστές. Άλλωστε το λέει και η λέξη πρω-τα-γω-νι-στές.
Εν κατακλείδι, η ταινία έχει μια καλή παραγωγή και βλέπεται πολύ εύκολα και ανάλαφρα (παρά τα light αίματα). Το απόγευμα ή νωρίς το βράδυ είναι μια καλή ώρα για να τη δεις.
