Ο Γιάννης Μπέζος μίλησε για τον ρόλο του σκηνοθέτη σε μία παράσταση, αλλά και για τα φαινόμενα λεκτικής κακοποίησης μέσα στον θεατρικό χώρο.
«Εμείς στην Ελλάδα θεωρούμε ότι το να είσαι σκηνοθέτης είναι προαγωγή. Είναι αστεία πράγματα αυτά, ο σκηνοθέτης είναι εφεύρημα των τελευταίων 130 χρόνων. Χωρίς τον ηθοποιό, δεν υπάρχει τίποτα. Επομένως, είναι το πρωτοκύτταρο και ο “βασιλιάς” της δουλειάς μας», ανέφερε ο Γιάννης Μπέζος και πρόσθεσε:
«Υποχρέωση ενός σκηνοθέτη που βλέπει σοβαρά τη δουλειά του είναι να καταλάβει ότι αυτός ο άνθρωπος θα βγει στη σκηνή και θα υπερασπιστεί ακόμα και τη δική μου επιθυμία. Αν γίνει κοινό κτήμα με τον θίασο, θα έχουμε επιτυχία».
Γιάννης Μπέζος: Το κύρος ενός σκηνοθέτη αποδεικνύεται από αυτά που κρύβεις, όχι από αυτά που δείχνεις
«Αυτό πρέπει να το κάνει ο σκηνοθέτης με έναν τρόπο. Εγώ έχω μια άποψη, ότι όταν κάνουμε έναν θίασο, είναι ο καλύτερος που υπάρχει στον πλανήτη. Πρέπει όλοι να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση, θάρρος, να παίζουν με το βλέμμα στον ορίζονται, όχι φοβισμένα. Κι ότι απευθυνόμαστε σε θεατές που φέρνουν το μεροκάματό τους για να μας δουν, έρχονται να χαρούν», πρόσθεσε και κατέληξε:
«Αυτό προσπαθώ να κάνω εγώ, διευθύνοντας τους συναδέλφους μου. Το κύρος ενός σκηνοθέτη αποδεικνύεται από αυτά που κρύβεις, όχι από αυτά που δείχνεις. Δεν αποδεικνύεις ούτε με το να βρίζεις, ούτε να πετάς καρέκλες, ούτε να υποβαθμίζεις ή να προσβάλλεις τους άλλους. Αυτά είναι πασέ και δεν μας οδήγησαν μπροστά».
