Μπορεί οι μελό σειρές να μην είναι του γούστου μου, μπορεί να γκώσαμε από ρομάντζα στο Netflix με τόσο κοινότυπο σενάριο, όμως δεν γίνεται να παραβλέψουμε το γεγονός πως ολόκληρος ο πλανήτης κλαίει με τη σειρά One Day.
Η σειρά βασίζεται στο ομώνυμο μπεστ σέλερ του Ντέιβιντ Νίκολς (2009) και παρακολουθεί τη σχέση της Έμμα Μόρλεϊ (Αμπίκα Μοντ) και του Ντέξτερ Μέιχιου (Λίο Γούντολ) κατά τη διάρκεια μιας δεκαετίας και κάτι. Φυσικά, μπορεί να θυμάσαι την κινηματογραφική εκδοχή του 2011 με την υπέροχη Αν Χάθαγουεϊ και τον Τζιμ Στέρτζες.
15 Ιουλίου, Εδιμβούργο 1988, ημέρας γνωστή στο Ηνωμένο Βασίλειο ως St. Swithin’s Day. Οι πρωταγωνιστές, Έμμα και Ντέξτερ, συναντιούνται για πρώτη φορά τη νύχτα της αποφοίτησής τους από το κολέγιο. Πρόκειται για δυο τελείως διαφορετικούς κόσμους: εκείνη είναι ένα κορίτσι της εργατικής τάξης από το Λιντς, με καταγωγή από την Ινδία αυτή τη φορά για το απαραίτητο diversity, που αριστεύει στα μαθήματα του, εκείνος ένα υπέρλαμπρο αγόρι της ανώτερης μεσαίας τάξης από το Oxfordshire που έβγαλε με το ζόρι την «Ανθρωπολογία» – ΤΟ κλισέ.
Κι ενώ όλα έδειχναν να οδηγούν στο σεξ αυτό δεν έγινε ποτέ. Η Έμμα δεν ήθελε να γίνει μια ακόμα κοπέλα στο κρεβάτι του Ντέξτερ κι έτσι η πρώτη τους γνωριμία περνά ήρεμα χωρίς πάθη κι έρωτες. Δεν χάνουν ποτέ την επαφή τους και μέσα από το αποτυχημένο τους one-night stand γεννιέται μια σπάνια φιλία και στην πορεία της ζωής τους στην ατμόσφαιρα αιωρούνται έντονα συναισθήματα που βρίσκονται πάντα στα πρόθυρα να μετατραπούν σε κάτι περισσότερο. Στα 14 ημίωρα επεισόδια τούς ξαναβλέπουμε την ίδια ημερομηνία για τις επόμενες δύο δεκαετίες και παρακολουθούμε τα χρόνια να περνούν και να αφήνουν τα σημάδια πάνω τους.
Η σειρά εξετάζει τη φιλία που τους δένει, τον ερωτισμό, τα τρωτά σημεία των χαρακτήρων, τις εντάσεις τους, τις αδυναμίες και τα πάθη τους. Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών είναι ειλικρινείς και συγκινητικές. Η ιστορία χωρίζεται σε 14 «κομμάτια» νοσταλγίας που είναι γεννημένα μέσα από την καθημερινότητα.
Όσο όμως κλισέ και γλυκανάλατη είναι η σειρά, το τέλος – αν δεν έχεις δει την ταινία το τέλος είναι πραγματικά ανατρεπτικό – θα αφήσει και τον πιο σκληρό θεατή με δάκρια στα μάτια του.
